God send a girl from the Netherlands - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu God send a girl from the Netherlands - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu

God send a girl from the Netherlands

Door: Moslima Laura

Blijf op de hoogte en volg Laura

29 Oktober 2012 | Ghana, Tamale

Hallo lieve mensen!!

Weer een (lang...) verslag erbij en weer heel wat meegemaakt! Bijna te veel om op te noemen, maar ook te lollig om niet met jullie te delen. Vind ik dan he ;).

Voortgang op Yumba Special School
Op Yumba gaat alles heerlijk z'n gangetje. Het went om de middagen vrij te zijn en te kunnen doen wat ik wil; meestal is dit dossiers bijwerken, een lecture voorbereiden of gewoon town in. Is dus wat anders dan werken van 08:00 tot 20:00 zoals ik in Volendam nog wel eens wil doen!
Het is bijzonder om de hiearchie en de werking op school te bestuderen; de teachers moeten allemaal een attendance-book tekenen en degene die na mij komen (meestal ben ik de eerste), kunnen het presteren om toch eerder dan mij 'aanwezig' te zijn. Best knap. Ook verstaan sommige onder aanwezig zijn erg laat komen, geen les geven maar slapen of gewoon dagen niet op school komen. Er komt dan geen vervanger en de class zit gewoon maar te niksen. Apart ja.
De headmistress vraagt ook aan iedereen om wat voor haar te doen, ook al kan ze makkelijk zelf de nietmachine uit het kantoor pakken, aangezien zij er dichter bij zit. Maar het is 'makkelijker' om een kind te roepen en dat kind roept vervolgens een andere teacher en die teacher moet hetgene voor haar pakken. Ik kan er niet echt aan wennen en doe er dan ook niet aan mee. Gelukkig waarderen ze dat dan wel weer van mij.
Dagelijks wordt ik dan nog bedankt door ze en wordt er tot God gebeden omdat hij mij naar Yumba heeft gestuurd.
Wat weer tegenstrijdig is, is dat ze de kinderen soms wel straffen door ze letterlijk met een stok te slaan "I'll beat you". Niet hard, maar toch... En de kids nemen dat ook weer over. Goed voorbeeld?! NOT.
Tegen m'n verwachting in ben ik eigenlijk heel veel kids aan 't behandelen, wat ik eigenlijk niet had verwacht. Maar het is misschien juist daarom goed om geen verwachtingen te hebben ;). Ik ben ondertussen wel helemaal gestopt met het geven van groepsgym en docentengym. Ik vind de kids toch echt veel belangrijker. De meeste teacher (behalve 1..) snapt dat ook erg goed!
Helaas was vorige week maar een week van 2 werkdagen. Afgelopen vrijdag was het namelijk een Moslim-feestdag, waardoor de teachers 3 dagen vrij waren. Ik heb er trouwens verschillende redenen voor gehoort; een 'workshop', bijkomen van het 1e semester (is nog niet eens af) en dus de Salah-day. Ben over de echte reden nog niet helemaal uit...
Maar het belangrijkste is dat ik echt vooruitgang merk bij de kids. Niet bij allemaal en echt niet heel erg veel, maar kleine stapjes. En daar moet ik het maar mee doen :).


Eid Ul Adha
Afgelopen vrijdag was er dus een Salah-day, de Eid-Ul Adha. Festival of Sacrifice. Voor deze dag werden de Moslims weer in het nieuw gestoken en ook ik mocht met het gezin mee. We zijn met z'n allen naar het Jubilee-park gegaan waar zo'n 10.000 Moslims bijeen kwamen om te bidden. Ik mocht vanaf een 'tribune' toe kijken hoe ze met z'n allen de prayers deden. Bijzonder om te zien! En ik voelde me ook een halve Ghaneze Moslim, aangezien ik ook een nieuwe jurk aanhad en een hoofddoekje omhad. Ik was echter wel de enige Siliminga, wat toch verbaasde, maar met name waarderende blikken opleverde. Mijn host-family waardeerde het dan ook erg dat ik met ze mee was gegaan.
Na de prayers werd er voor Sala een klein schaap geofferd en voor Baba een groot schaap. Eerst werd het beest een soort van 'ingezegend' en daarna dus geofferd. Of vermoord, hoe je 't wil zeggen..
Dit vlees werd verdeeld onder familie en vrienden die 't minder breed hebben en ook wij gingen daarna op bezoek bij anderen.

Sowieso is het bijzonder om te zien hoe de Moslims en de Christenen naast elkaar leven. Ze hebben gelukkig allebei veel respect voor elkaars cultuur. Ze bidden allemaal tot God als er wat aan de hand is en op de taxi's en trotro's zie je overal leuzen die iets met God te maken hebben. Er wordt weinig tot niet gescholden (of ik weet niet hoe schelden in 't Dagbanees gaat) en eigenlijk is het heel vredevol hoe men hier leeft.
Beide culturen hebben ook littekens op hun wangen of voorhoofd om aan te tonen bij welke 'stam' je hoort. Dit zie je met name meer in het Noorden en in het Zuiden hebben de mensen het minder.
De Moslims wassen zich voor elke 'bid-beurt' en buigen zich daarna op hun kleedjes. De Christenen gaan zondags naar de kerk en hebben een uitgebreide kerkdienst.
Cultuur of niet; het maakt echter niet uit dat ze allemaal van me verwachten dat ik ga trouwen en kinderen ga krijgen zodra ik terug ben in Nederland. Ik probeer mijn mening dan ook niet al te hard te verkondigen over bepaalde dingen in het leven... :D.

Opvallend is ook dat de dames hier heel veel pruiken dragen; elke week weer een ander kapsel. Soms tot gevolg dat ik me aan iemand voorstel die ik eigenlijk al heel lang ken ;). Oeps! De kids daarentegen hebben allemaal (ook de meisjes) kaalgeschoren koppies; dit is o.a. omdat het goedkoop is en waarschijnlijk ook uit hygiënisch oogpunt? In eerste instantie herkende ik de meisjes dan alleen aan oorbellen, maar nu kan ik ze (denk ik..) goed onderscheiden.


Bolgatanga, Paga, Tongo....een weekend vol lol en cultuur!
Afgelopen weekend ben ik met andere vrijwilligers uit Europa naar Bolgatanga gegaan. Na een busrit van 3 uur daar aangekomen en onze spullen in een guesthouse neergepleurd. Direct een trotro en taxi naar Paga gepakt en halverwege gestrand; taxi stuk. Proberen aan te duwen, wat niet lukte. Uiteindelijk na even geduld (....) was 't gelukt en konden we echt naar Paga. Daar bij de Chiefs Pool kon je een levend kippie voeren aan een krokodil; op deze manier werd hij eerst het water uitgelokt waarna je met hem op de foto kon. In Paga zijn de krokodillen namelijk heilig voor de mensen en hebben dus een bijzondere betekenis. Heilig of niet; ik durfde 'm aan te raken!
Daarna een tourtje gehad van een grappig, oud mannetje door 'zijn' dorpje Achala. Hij liet enkele dingen zien, waaronder graven waarin de mensen rechtop werden begraven (i.v.m. ruimtegebrek??).
De volgende 'stop' was de border naar Burkina Faso. Yes, ik ben daar geweest! Lol; even een dansje gedaan en snel weer terug. Het werd namelijk niet gewaardeerd door de 'douane'.
Het Pikworo Slave Camp was meer indrukwekkend. Bijzonder om te zien en met name het verhaal te horen van de jongen die onze guide was. Mooie uitzichten gezien over de Savannah en een voorstelling van oude mannetjes gezien, op de manier hoe de slaven zich vroeger vermaakten. Helaas was er ook een punishment-rock waar de slaven in de snikhete zon aan vast werden getekend, dagenlang. Gelukkig is het nu alleen een toeristische attractie en wordt het niet meer echt gebruikt (toch???!) :).

De volgende dag zijn we met de trotro naar de Tongo Hills gegaan en de Tengzug Shrines. Ook zeer mooi om te zien; ook weer het verhaal erachter verteld door een jongen die in Tengzug woont. Kennis gemaakt met de chief en ook deze chief wilde erg graag met me trouwen. Wel ja joh, levert misschien nog wat op! Alhoewel...een man van 74....
We kregen de compounds van Tongo te zien, wat bestond uit ronde hutjes met platte daken waarop voedsel wordt voorbereid, de donkey-cave waar ezels geofferd worden en verschillende shrines. Als iemand problemen heeft, wordt er tot de shrine gebeden en bijvoorbeeld om vergiffenis gevraagd.

De terugweg leverde nog een ruzie op met de trotro-chauffeur omdat hij ineens 50 cedis meer wilde hebben. Dus in het Engels ruzie lopen maken (best knap hoor) en uiteindelijk leverde het voor ons geen fuck op.

Maar al met al een erg leuk en geslaagd weekend gehad die we hebben afgesloten met een overheerlijke verse smoothie :D.


Volunteers
In mijn hostfamily zijn sinds vorige week trouwens ook 2 nieuwe volunteers gekomen van een andere organisatie. Eerst was ik er niet echt blij mee, maar ik moet toegeven dat 't ook wel gezellig is. Heb al veel lol met Olivia uit Zweden en Beata uit Poland gehad. Of zij met mij ook lol hebben is weer een 2e ;).
Ondertussen heb ik ook zo'n 2890 Nederlandse volunteers gezien, maar die weiger ik aan te spreken. Heb ze dus alleen geZIEN. Gelukkig heb ik geen uitgesproken Kaaskop ;).

En m'n kikkerkoor is trouwens uitgebreid met geitentikkertje en een geiten-keutel-gevecht wat wordt aangemoedigd door een grote haan die kukelend van de voor- naar de achterkant van m'n kamer rent. Nice!


Net werd ik nog door 't office opgebeld dat er 6 enveloppen zijn binnengekomen; degene die wat gestuurd hebben, bedankt! Lief van jullie. Ik weet alleen nog niet van wie, maar ik ga 't morgen ophalen :).
Mochten jullie nog post willen sturen, dan is 't nu zo'n beetje de laatst mogelijke week, want 't duurt ongeveer 3 weken voordat 't aankomt. En in November ben ik alweer klaar en in december ben ik niet meer in Tamale!

Tot ooit :D

Liefs Moslima Laura

  • 29 Oktober 2012 - 17:00

    Sas S:

    Harde werker!! De kids op mijn school toen hadden de zelfde pakjes aan! Grappig! Succces nog ff!! En enjoy de warmte, hier is t ECHT koud nu.... brrr.... xxx Sas
    p.s. vanavond voetballen tegen de bovenste................

  • 29 Oktober 2012 - 18:06

    Saskia O:

    mooie verhalen weer lau, top dat je t zo naar je zin hebt en dat je al vooruitgang merkt bij de kids, geduld is een schone zaak he, haha.
    geniet nog maar lekker van de warmte idd, hier echt koud en lang donker.
    vanavond de andijkers ff inmaken!!!
    xxx sas

  • 29 Oktober 2012 - 19:11

    Cindy:

    Die jurk Lau; VET! :)

    ( en al die prayers! )

  • 29 Oktober 2012 - 19:53

    Mireille :

    Hoi Laura,
    blijft leuk om je verhalen te lezen. wat gaat het toch snel voorbij he. Leuk om te zien hoe kreaftief je bent geweest met je oefenmateriaal. Nog heel veel sterkte en plezier.

    Mireille

  • 29 Oktober 2012 - 20:01

    Harleypapa:

    Heej Kawaluis,

    Nou het weer is hier nu toch veel minder, dat wil zeggen koud en regen, van armoed de hele dag maar binnen zitten, wat die haan betreft als hij echt vervelend wordt moet je hem maar aan de krokodillen voeren, bij die enveloppen zit ook ,n pakje vam ons maar het kan wezen dat de chocoladeletter met die hitte bij jou aankomt als chocomel in dat geval proost en anders eet ze ,n schoonzoon van 74 zie ik niet zo zitten, waarschijnlijk heeft hij ook nog ,n jurk aan en je weet dat ik een man in ,n jurk niet vertrouw, het is mooi dat het op de Yumba school lekker gaat want daar doe je het toch voor, wat die headmistress betreft zou ik niks voor haar doen en zeker NIET voor haar NIETmachne lopenwant zo zij wij Lutjebroekers (Venhuizense) NIET laat ze haar luie kont maar verheffen en het zelf doen die uit Zweden & Poland zullen gerust wel lol met je hebben want dat kan niet anders met zo,n bloid moidje dat haar kwekkie altijd wel weet te beroeren :) heb je dat schapenvlees zelf ook nog genuttigd mij lijkt het niet zo lekker maar smaken verschillen geef mij maar .n lekkere frikandel van varkensvlees met ,n patatje oorlog toe en afgeblust met een lekker biertje, verder weet ik niet zo veel meer dus kijken we weer uit naar je volgende mail.

    Groeten uit het regenachtige Lutjebroek van Harleypapa & Mama

  • 29 Oktober 2012 - 21:34

    Karin:

    Hey Laura,

    Heerlijk weer om je verhaal en ervaringen te kunnen lezen.
    Je maakt mij erg aan het lachen door je verhalen en alles wat je meemaakt.
    Leuk hoor dat je mee mocht afgelopen vrijdag en dat het zo gewaardeerd wordt. Gaaf hoor al die foto's met je ervaringen en de kleine stapjes vooruit bij de kinderen. Das toch om kippevel van te krijgen....daar doe je het tenslotte voor.
    Jeetje tijd gaat snel, nog effe en je gaat reizen en bent alweer in het koude en regenachtige Nederland.
    Al bekend wat je nu in December gaat doen???
    Geniet van alles (maar dat gaat vast lukken zo te lezen) en van een overheerlijke chocoladeletter van je ouders (ben benieuwd of het bij een letter blijft of toch chocomel is geworden zoals je vader al aangeeft??

    Groetjes, Karin

  • 29 Oktober 2012 - 21:40

    Marieke:

    Hey Lau,

    Weer een gezellige mail. Heel leuk om te volgen wat je allemaal doet.
    Geniet lekker van je tijd en super wat je allemaal voor de kinderen daar doet. Je bent een toppertje. Geniet nog van je tijd daar, het gaat zo snel! Succes en we kijken uit naar je volgende verhaal.

    Dikke kus Marieke, Niels, Finn en Scott

  • 29 Oktober 2012 - 21:47

    Peter Vriend:

    Was je erbij dat het lammetje geslacht werd of gebeurde het op een afstandje . Want het is best een heftig gezicht dat ritueele slachten.
    Maar je verhalen zijn geweldig en ik heb niet altijd de tijd of gun mij geen tijd om het te lezen. Maar deze heb ik te pakken.
    Veschrikkelijk mooi verteld. Nog veel plezier de laatste weken daar.
    Groeten Peter





  • 29 Oktober 2012 - 22:00

    Marlien:

    Hee Laura,

    Echt lachen die outfit.
    Leuk om te zien hoe je met de materialen van daar aan de slag bent gegaan.
    Have fun maar weer!

    Groetjes Marlien

  • 29 Oktober 2012 - 23:36

    Yvette:

    He lau!

    Weinig berichtjes van mijn kant, maar denk zeker vaak aan je!
    Ben zo blij voor je dat je zo geniet!
    Hier nix veranderd hoor, same old alles!
    Tijd gaat super snel zeg.
    Geniet nog heel veel meer.

    Heel veel knuffels en kuzzjes
    Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 30 Oktober 2012 - 09:35

    Melanie Hartog:

    Hey Luis!

    De eerste keer dat ik een stukje schrijf. Maar niet de eerste keer dat ik jouw stukjes lees!
    Ik moet zeggen dat ik echt super trots ben dat je dit allemaal zo doet! Leuk om al je verhalen te lezen en ik zie dat je eindelijk een beetje je draai hebt gevonden.

    Je kan trots zijn op jezelf!

    Veel plezier nog daar en we spreken elkaar snel in de kroeg onder het genot van een lekker biertje ;-)

    Liefs,

    Meltje

  • 30 Oktober 2012 - 11:42

    Bianca:

    Hoi laura,
    Leuk om weer van je te lezen! Je maakt genoeg mee.
    Mooi dat het op de school ook allemaal mee valt en je meer kan dan als verwacht.
    Tijd gaat idd erg snel, nog maar een maandje te gaan!
    Hier gaat het allemaal zijn gangetje. Ik te werk, Marco nog steeds thuis. Schiet nog niet erg op dus.
    Wel genoten van een weekje malta met joyce en olaf, dat was erg lekker!
    Het word hier nu alleen maar kouder dus geniet nog lekker van de warmte daar!
    Geniet nog van alles want voor je het weet ben je weer thuis!
    Xxx en knuffels Marco en bianca

  • 31 Oktober 2012 - 09:16

    Fem:

    Hoi Laura wat toch een belevenissen voor je iedere keer weer, en wat goed al dat oefenen met de kinderen daar en dat je er succes mee hebt. Ik vind het fijn dat je je doelstelling kunt bereiken om dat te kunnen doen allemaal hoor. En wat die haan betreft ben je zeker ook geen wekker nodig? Nou meid nog veel plezier daar met je verblijf al gaat het wel heel snel he? groetjes Fem uit Midwoud

  • 31 Oktober 2012 - 19:29

    Esmeralda:

    Hello,

    Geweldig hoor die verhalen. Zeker niet saai alles wat je meemaakt!
    Prachtige foto's, vooral die met cliënten zijn erg leuk om te zien. Anders, maar toch ook zo hetzelfde als hier in Nederland :-) Blijft een leuke doelgroep om mee te werken. Heb je daar ook al leuke uitspraken verzameld, of versta je ze niet?

    Enne, geen paniek wanneer je terugkomt in Nederland. Wij stellen onszelf wel weer even opnieuw voor ;-)

    x es

  • 04 November 2012 - 15:35

    Karin:

    Haai Laura,

    Prachtig het werk en de verslagen die je ons laat zien!
    Wij hier missen je wel hoor bij onze bootcamp training!! Al heb ik het idee
    dat je daar in een grote bootcamp bent beland?? Hoop dat je ervan kan genieten
    en er een goed gevoel bij hebt. Het is niet niks waar je mee bezig bent.
    Super Linda respect van je trainingsmaatje, en de groeten aan de krokodil ( was zeker best zwaar om
    deze op te blazen want hij was natuurlijk niet echt ;)
    Karin

  • 15 November 2012 - 15:41

    Marleen:

    Zoo je bent echt al bruin geworden! Zelfs naast die hele donkere (zwarte) aanbidders van je ben je nog bruin!
    En cool dat je er echt beetje bij hoorde met die hoofddoek en jurk!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Tamale

Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 1037
Totaal aantal bezoekers 61991

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: