Betreft: afsluiting Mensendieck op Yumba - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu Betreft: afsluiting Mensendieck op Yumba - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu

Betreft: afsluiting Mensendieck op Yumba

Door: Klunti

Blijf op de hoogte en volg Laura

30 November 2012 | Ghana, Tamale


30-11-2012, Tamale, Sanzierigu

Bijlage: lijst met aangeschafte spullen van sponsorgeld + foto's

Geachte L. Ezer

Hiermee wil ik u informeren over de afsluiting van het project 'oefentherapie Mensendieck op de Yumba Special School'.
De afgelopen 3 maanden heb ik - L.M. Visser, oefentherapeut Mensendieck - mijn best gedaan om een project op te zetten om kinderen met een verstandelijke en lichamelijke beperking te helpen. Dit vond plaats op de Yumba Special School in Sanzieirgu, Tamale.
In die periode heb ik positieve resultaten kunnen bereiken bij in totaal 20 kinderen met verschillende aandoeningen, syndromen en hulpvragen.
De laatste 2 weken van mijn project heb ik me met name bezig gehouden met het afronden van alles; de laatste keer de kinderen behandelen, m'n oefenmateriaal ordenen en de dossiers uitwerken in de computer (nu weet ik weer wat 't minst leukste onderdeel is van m'n vak:).
Fati wordt de laatste tijd met de taxi gebracht; haar ouders stellen het zeer op prijs dat ik zoveel tijd aan haar besteed en mede dankzij mij is het gelukt om haar op school te laten blijven als ik weg ben.

Aangezien er nog enig sponsorgeld over is, heb ik besloten om enkele kinderen van Yumba te sponsoren; er zijn kinderen waarvan de ouders niet naar ze omkijken en die het goed kunnen gebruiken.

Gister heb ik alle personeelsleden en kinderen bedankt d.m.v. een foto en een kleinigheidje; iets nuttigs en iets lekkers.
Deze vrijdag heb ik afscheid genomen van 'mijn' kinderen op de Yumba Special School. Ze hebben het assembly voor mij aangepast en me bedankt voor alle goede zorgen (m'n kont doet zeer van alle veren die ze in m'n reet hebben gestoken, zoveel complimentjes heb ik van alle staff gekregen!!). Vervolgens kreeg ik een cadeau aangereikt; een t-shirt, een stuk ty & die speciaal voor mij gemaakt is en een smock.
Daarnaast heeft Charity, de moeder van Fati, mij ook bedankt met een patapata; een jurk van ty & die-stof.

Het afscheid van de kinderen van Yumba en het personeel was moeilijk. Ik kan u vertellen dat ik hier met moeite wegga, maar mede dankzij jullie terugkijk op een zeer geslaagde onderneming.

Middels deze weg wil ik u dan ook zeer bedanken voor uw sponsoring, uw geduld en uw commentaar.

Mocht u nog vragen hebben over mijn bereikte doelen, de kinderen, de school of iets anders, dan hoor ik het graag van u. Het antwoord kan i.v.m. de Ghanaian Maybe Time echter even op zich laten wachten.


Met vriendelijke groet,
L.M. Visser, Oefentherapeut Mensendieck
Sanzierigu, Tamale, Ghana

Bijlage:
AANGESCHAFT OEFENMATERIAAL/ GEBRUIKT SPONSORGELD
Oliedrum, balance-boarden, stokken x 5, buitenbanden x 6, binnenbanden x 10, 15 yard touw x 4, springtouw x 3, wall game, tafel + stoel x 2, bal x 2, kleine balletjes x 6, ballonnen x heel veel, knikkers x heel veel, rietjes x nog meer, toiletpapier (blaasoefeningen), lucifers (fijne motoriek), tandenstokers (fijne motoriek), grote opbergkisten x 4, matten x 4, matras x 2, lakens x 4, kussenslopen x 6,soft puzzles x 10, houten puzzel, kussens x 4, puzzelmat (groot), klei, potloden, kleurpotloden, pennen, krijt, waxkrijt, gum, puntenslijper, dossiers/notebooks (alles keer heel veel), schetsboek x 15, schaar x 3, tekenbord, dartbord, flessenspel, tape, ringen, 'bellenblaas' x 6, vang/gooispel, krukjes x 2.

Daarnaast heb ik geld gebruikt voor het maken van voorlichtingsmappen voor de docenten met kopietjes, informatie, pen, snelhechter, notebook (10 weken lang een wekelijkse voorlichting).
Voor de hele school (alle kinderen): toothpicks, lucifers (beide voor het oefenen van de fijne motoriek), ritsen, klei, rietjes, veters, waxkrijt, puzzels.
Als afscheid heb ik voor de kinderen een nuttig setje meegegeven met verschillend schrijfmateriaal en wat lekkers.



Okay, nu Off the record:

Lieve allemaal,

Ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties op m'n vorige verhaal! Vind 't zo fijn om te ervaren dat er aan me gedacht wordt vanuit Nederland!
De afgelopen 2 weken zijn echt bijzonder geweest, maar ik ben ontzettend blij dat ik de keus heb gemaakt om te blijven in dit gastgezin. Samen met Beata en Olivia is het fijn om er te zijn en niet 'weg te vluchten'. De keus was moeilijk wat te doen; morgen vertrekken ja of nee. Maar ik moet toch ooit weg en anders stel ik het alleen maar uit. Ik heb net dus m'n motor verkocht (op de heenweg nog 'aangetikt' door een oetlul, maar kwam goed af...), helm laten vallen waardoor er nu een barst midden in het vizier zit (wilde 'm al plakken met duct-tape:)!) en net dus afscheid genomen van iedereen op Yumba.
Een paar van de kinderen moesten huilen en waren echt verdrietig. Dat maakt het voor mij ook moeilijk om weg te gaan, maar ik weet dat ze op Yumba in goede handen zijn bij alle teachers. Aan degene die het 't meest nodig hebben heb ik m'n oude kleren gegeven. Die kunnen zij namelijk erg goed gebruiken.

Een aantal mensen (met name mensen die me niet goed kennen) hadden verwacht dat ik weinig tot niets zou bereiken, maar ik heb het tegendeel bewezen! Het project op Yumba is fantastisch! En misschien heb ik het wiel opnieuw uitgevonden, maar mijn wiel is The Best! DUS! Nu nog opvolging ;).

Adoea (of A Doe A??)
De afgelopen week was het dus enorm druk in en rondom 't huis. Familie, vrienden en kennissen uit het hele land (en daarbuiten) kwamen langs om hun steun te betuigen. Op de '4th day' van het overlijden van Sala waren er zo'n 400 á 500 mensen. Nu, op de '12th day', waren er ook heel veel mensen. Er werden prayers opgenoemd en er werd gebeden voor haar ziel. Het is niet 'toegestaan' om te huilen tijdens de ceremonie. Het lichaam kan namelijk nog pijn voelen en weet dan niet welke kant het op moet. Om deze reden zijn ook alle foto's in het huis weggehaald, zodat die ook niet kunnen aanzetten tot huilen.
Ook wordt er een soort 'collecte' gehouden en geeft iedereen geld aan Baba of in de 'pet'. Veel mensen nemen eten mee. Het is namelijk niet netjes in de Moslimcultuur als er totaal geen eten is. Het is zeer belangrijk dat er veel eten is wat gedeeld kan worden (tot een koe aan toe).
De laatste dagen is het weer rustiger in huis en weer meer het normale leven, voor zover dat mogelijk is. Ze hebben het Raadia, m'n hostsister van 11, nu wel verteld en ze reageerde er redelijk 'goed' op. Er is nu nog 1 zus van Baba die blijft tot de '40th day' om voor de family te zorgen. Mabrouk, m'n hostbrother, is er ook nog de hele maand december. Voor mij en de andere 2 meiden zijn ze ook ontzettend lief; ze koken voor ons en zorgen ervoor dat we ons prettig voelen.
Toch vind ik het moeilijk om weg te gaan in deze tijd omdat het zo'n mooie en bijzondere periode is geweest de afgelopen 4 maanden. Het was echt een 2e thuis...

Reisplan...
Toch moet ik verder! De afgelopen week heb ik van velen afscheid genomen en bij alles wat ik doe; 'oh, de laatste x zwemmen', de laatste x dit of dat...etcetera. Maar dat is ook goed. Het voelt goed om verder te gaan, ook al veranderd mijn 'reisplan' nog elke dag. Ik heb er niet echt een idee van wat ik nou ga doen, weet alleen dat ik morgen om 4.00 uur op het busstation sta om naar Techiman te gaan. Ik heb geen enkel guesthouse of wat dan ook geregeld. Handig he?! Maaarrrrr, alles zal op z'n (olifanten)pootjes terecht komen.
Over olifantenpoten gesproken; van 't weekend nog een handig ongelukje; ik liep op 't gras bij 't zwembad en stroffelde over een takje, die in m'n slipper bleef haken. Dacht ik. Zat ie 1 cm diep IN m'n voet tussen m'n tenen in. Handig he :). Maar de watchman van 't zwembad kwam er aan en trok 't eruit en deed er motorolie op. Geen idee precies waarvoor. Loop daarom nog steeds met een dikke voet, maar 't doet geen pijn meer. Iedereen wilde me alleen naar 't ziekenhuis sturen, maar ik heb 't netjes zelf schoongehouden :).
En daarvoor werd ik door een man bedreigend aangevallen dat ze me een 'flight to Europe' moesten geven. Hij was woest op me. Gelukkig was er politie vlakbij (had ik toch maar op dat aanzoek in moeten gaan vorige week??!) en werd de man weggestuurd bij me...
Heb net dus m'n motor verkocht en van de week m'n fiets ingeleverd. Was een barre tocht met 3 bergen (oke, heuvels....) in Tamale! Ook van alle staff-leden en volunteers afscheid genomen door lekker ergens te eten ;).


Verder wil ik iedereen bedanken die een (kerst)kaartje heeft gestuurd en ook het 'holland pakket' kwam op het goede moment, meiden!! Heb bijna alles opgevreten (en uiteraard een beetje uitgedeeld; een meisje op Yumba wilde met drop gaan tekenen..). Aanradertje; probeer ook 's hagelslag in de rijst!

Ik heb geen idee van waaruit m'n volgende verhaal geschreven zal worden, maar ik zal proberen om me braaf te gedragen en geen gekke of onbezonnen dingen te doen. You know me ;)! Ga in ieder geval op zoek naar de Mount Fuchi!

Voor jullie in ieder geval een fijne Sinterklaas gewenst!!

Liefs Klunti, (Dagbanees voor God's Gift, aan mij gegeven door een van de docenten, omdat ik zulk goed werk heb verricht;))

  • 30 November 2012 - 16:45

    Tiny Vriend:

    Nou Laura wat een verhaal maar ik ben blij dat je het evengoed hebt gered hoor Toppie.
    Het begin liep allemaal wat stroef maar nu kun je toch op een knappe prestatie terug kijken.
    Alsnog gecondoleerd met je hostmoeder wat sneu allemaal .
    Maar je geeft het zelf al aan het leven gaat door.
    Ga nu maar lekker vakantie vieren hoor JE HEBT HET VERDIEND MEID

    We spreken elkaar volgend jaar zeker wel weer .
    Hele fijne Feestdagen voor zover als ze dat daar vieren en een fijne jaarwisseling.

    Geniet lekker en hou je goed Een hele goeie reis

    Gr Dirk en Tiny

  • 30 November 2012 - 17:25

    Mireille Van Vliet:

    Hoi Laura,
    je kan trots op jezelf zijn. Er zijn veel mensen die best wel ontwikkelingswerk zouden willen doen, maar het nooit doen. Jij hebt het gewoon gedaan en met resultaat. Geweldig!
    Veel plezier nog

    groetjes Mireille
    ps ik ga zelf ook weer trainingen geven in Afrika. Om te beginnen in Soedan en waarschijnlijk ook nog in andere landen.

  • 30 November 2012 - 18:03

    Albert En Sandra:

    Hey Laura
    wat geweldig om je verslagen te lezen!
    En dan zulke dankbare snoetjes op de foto's je kan echt trots zijn op jezelf.
    je hebt daar echt super goed werk verricht met zo weinig middelen.
    Een heel verschil met al die moderne hulpmiddelen waar wij gebruik van maken.
    Je verdiend een hele dikke knuffel van ons.
    Groetjes Albert sandra en de meiden


  • 30 November 2012 - 18:13

    Angelien:

    Jeetje Laura,

    Wat gaat de tijd snel. Ga ik er eindelijk eens voor zitten om je verslag eens goed uitgebreid te lezen, lees ik dat het alweer het einde is. Volgens mij heb je het super gedaan!!

    Nog een hele fijne vakantie en hou ons op de hoogte.

    Groetjes vanuit Enkhuizen

  • 30 November 2012 - 19:27

    Harleypapa:

    Heej Kawaluis,

    We begrijpen dat je langer zou willen blijven maar we willen je ook wel weer eens in Lutjebroek zien, mooi dat je alles goed afgerond hebt, heb je die oetlul wel uitgemaakt voor HE ROETMOP KUN JE NIET BETER UIT JE ZWARTE DOPPEN KIJKEN ;) of heb je alleen maar kwaad naar hem gekeken, gelukkig dat het allemaal goed afliep, kon je nog ,n beetje redelijke prijs voor je motor? Ik zie dat je je sponsor goed besteed hebt dus alle sponsors zullen best trots op je wezen, je hebt weer een hoop mooie foto,s geplaatst deze keer zijn het er wel erg veel, de Harley staat weer opgepoetst (zoveel als dat nog mogelijk is) onder het zeil achter in de garage zo dat de auto er ook weer ,n tijdje kan staan, hopelijk hebben we volgend jaar weer een mooi motorjaar ook ,n paar mooie ritjes met onze vrienden van Route 66 het wordt hier nu wel pittig koud dus zal je wel verschieten als je uit dat warme Ghana in dat koud Holland komt, ik schat van 40 graden verschil :) waren ze allemaal een beetje blij met je oude kleren en heb je ook nog iemand blij kunnen maken met je stringetjes, dat zal wel mooi staan op zo,n zwarte kont ;) hier gaat alles z,n gewone gangetje, ik schiet al lekkerop met m,n videocursus dus kan ik het straks ,n klein beetje voor doen als je met al die filmjes uit Ghana komt, verder weet ik niet zo veel meer dus ik zou zeggen de Groeten uit Lujebroek van

    Harleypapa & Mama

  • 30 November 2012 - 20:10

    Jenny:

    Hé Laura,

    Petje af hoor, wat jij allemaal bereikt heb daar! Mooi om te lezen wat je allemaal bereikt hebt.
    Mooie foto's van de kinderen daar. Ik geloof meteen dat ze het erg jammer vinden dat je weggaat.Met jou kunnen ze lachen en krijgen ze persoonlijke aandacht aandacht.
    Je kan met een goed gevoel op je onderneming terugkijken. Nu genieten van je vakantie en dan snel weer aan het zaalvoetballen.......:) Je wordt bij ons gemist!

    Tot binnekort weer in het Hollandse.
    Groetjes van Jenny

  • 01 December 2012 - 10:22

    Karin:

    Hey Laura,

    Jeetje het zit erop: je vrijwilligerswerk. De tijd is voorbij gevlogen...
    Je kan terugkijken op een tijd waarop je bergen hebt verzet en veel meer bereikt dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.
    Daar mag je zeker TROTS op zijn!!

    Nu gaan genieten van het mooie land en landschap van Afrika.
    Voor je het weet is het 2013 en sta je met beide (koude) benen weer op de Nederlandse bodem.

    Nou lekker gaan genieten van je welverdiende vakantie

    Liefs, Karin

  • 01 December 2012 - 18:11

    Gerdine:

    Heey luis!
    Jeetje wat is de tijd toch snel gegaan!
    Het lijkt wel dat je net een paar weken geleden bent weggegaan!
    Maar wat je allemaal bereikt hebt kan niet in een paar weken worden gedaan.
    Echt super! Je mag trots op jezelf zijn!
    Goed dat je nu lekker gaat rondreizen!
    Op naar de Big five....?
    We zijn benieuwd!!!!
    Heeeeeel veel plezier nog en doe voorzichtig ja!!!

    Xxx

  • 01 December 2012 - 18:51

    Ome Gerrit En Tante Rika:

    Wat geweldig om elke keer jou berichtjes te lezen,het komt allemaal zo smakelijk over en dan die vrolijke toeten van allemaal maar speciaal van jou ,daar wordt iedereen blij van ,en zoveel dierbare herinneringen ,die nemen ze je niet af .Afscheid nemen is niet leuk ,van deze maanden waarin zoveel is gebeurd.
    Nu nog een paar weken gaan genieten van dat prachtige afrika !
    Lieve groetjes en een dikke knuffel van ome gerrit en tante rika

  • 02 December 2012 - 19:37

    Erna:

    Hoi Lau,

    Jammer, dan zit het er zomaar weer op. Denk idd dat je het zal missen. Maar je hebt genoeg bereikt, zo.
    De fotos maakten het ook inzochtelijk. Heerlijk je verslagen gelezen.
    Heel veel plezier en geniet van je vakantie.
    Tot in 2013????
    Groetjes Erna

  • 03 December 2012 - 11:49

    Bianca:

    Lau,

    Wat kan je trots zijn zeg!!! Dat ze zoveel hebt bereikt op Yumba! Super!!!
    Geniet nog van deze laatste periode, ben benieuwd wat je nog gaat doen en waar je beland.
    Heel veel plezier!!!!!

    Lies Bianca

  • 03 December 2012 - 12:56

    Esmeralda:

    Hey Laura,

    Time flies, maar wat een ervaringen heb je opgedaan! Heerlijk om te lezen dat je zo veel hebt kunnen doen voor de mensen daar en dat ze de tools in handen hebben om er vervolg aan te geven.
    Nu tijd voor iets anders, wat dat ook mag gaan worden. Geniet nog even van het lekkere temperatuurtje daar, want hier is het soms al krabben geblazen 's morgens (grrr).

    X es

  • 03 December 2012 - 19:01

    OOM AB EN TANTE NEL.:

    WE HEBBEN GENOTEN VAN JE MOOIE VERSLAGEN,EN PRACHTIGE FOTO,S.
    DEZE KEER BETERE BERICHTEN ALS VORIGE KEER GELUKKIG MAAR.
    JE HEBT GEWELDIG WERK GEDAAN DAAR,EN DAT ZE DANKBAAR WAREN KON JE WEL OP DE FOTO,S ZIEN.
    GA NU NOG MAAR EVEN LEKKER GENIETEN VAN JE VAKANTIE,JE HEBT HET VERDIEND.
    PRETTIGE FEESTDAGEN (ZOVER DAT DAAR MOGELIJK IS)MAAR JIJ PAST JE WEL AAN.
    LIEFS OME AB EN TANTE NEL. EN TOT ZIENS.

  • 05 December 2012 - 09:47

    Gerda:

    Hoi laura,


    Zit het er op!!!!! joh,
    best heftig allemaal wat je zo hebt gedaan en mee gemaakt.

    Nog veel plezier met je vakantie en zo ben je weer terug in dit kouwe kikkerlandje.

    groetjes Jan en Gerda uit Grootebroek

  • 07 December 2012 - 14:40

    Annie En Jan Brink:

    Hallo Laura
    Even een berichte uit Lutjebroek wat een mooi werk heb je verricht daar in dat verre land.
    Ik zag je ook bij Angelien Tool op f boek en hoorde dat je dat mooie werk ging doen.
    Annie sprak je Moeder gisteren en die zij dat je 4 januari thuis komt.
    Wij wensen je daar nog een paar mooie dagen toe, en voor de toekomst nog veel geluk.
    Groetjes van Annie en Jan Brink
    Anjelierlaan 48

  • 14 December 2012 - 20:22

    Marleen:

    Super wat je allemaal bereikt hebt!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Tamale

Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 693
Totaal aantal bezoekers 61996

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: