Op zoek naar de Mount Fuchi! - Reisverslag uit Hohoe, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu Op zoek naar de Mount Fuchi! - Reisverslag uit Hohoe, Ghana van Laura Visser - WaarBenJij.nu

Op zoek naar de Mount Fuchi!

Door: Stoffige Lau

Blijf op de hoogte en volg Laura

18 December 2012 | Ghana, Hohoe


11 trotro's, 7 taxies, 1 bus, 2 ferry's, 5 motor-taxies en 1 trotro-taxi verder.....Goh...heb weer een hele week achter de rug! Met leuke en minder leuke dingen; het leuke uiteraard al m'n tripjes en het minder leuke nieuws is dat m'n Oma deze week is overleden op 90-jarige leeftijd. Besloten om toch in Ghana te blijven, omdat ik in 't meest onhandige gebied zat om uberhaupt naar huis te kunnen komen. Dus met een dubbel gevoel verder gegaan en gelukkig wel kunnen genieten.

In Kumasi heb ik me echt de pleuris lopen vervelen; het is mijn stad echt niet. Omdat er geen water was, werd er water ergens anders in de straat gehaald, dus ik mocht met een emmer water 4 trappen op. Boven was de emmer een stuk minder vol ;). Heb voor de rest daar wat rondgelummeld en dus niets zinnigs gedaan. M'n tablet/ e-reader was ook nog gesneuveld, terwijl ik nog maar 15 pagina's van m'n boek moest. Lullig!

West of Lake Volta
Met een paar trotro's heb ik Kumasi achter me gelaten en ben ik via Nkawkaw (is dit echt Ghana, lijkt wel Chinees...) in Kwahu Tafo aangekomen. Een guesthouse op een 'berg' gevonden en wat rondgelopen in het dorpje. Stelde daar niet heel veel voor, maar wel lekker om gewoon wat rond te wandelen. 's Nachts waaide m'n houten 'raam' steeds open die ik uiteindelijk geirriteerd met m'n draad van m'n oordopjes heb vastgebonden. Slim!
De dag er op ben ik vroeg weggegaan om met een taxi (9 mensen in een auto...) naar de 1e ferry te gaan. Daar stapte ik op de ferry in Adowoso die precies op dat moment vertrok. Stom toevalig waren daar ook 2 Nederlanders op en die bleken zefls ook te maken te hebben met m'n vrijwilligersorganistatie. Zit je ergens in het midden van Ghana waar je geen enkele blanke ziet...;). De ferry was vrij luxe; gemotoriseerd en er kon veel (vracht)vervoer zelfs op. Na een half uurtje bereikten we al de overkant; de Afram Plains, wat tussen de 2 'benen' van het Volta-Lake in ligt. Afgesloten van de rest van Ghana en zeer moeilijk bereikbaar... Met de bus (die ook al toevallig klaarstond) in Donkorkrom aangekomen en daar een guesthouse opgezocht.
Deze dag hoorde ik ook dat m'n Oma was overleden, dus heb er niet veel uitgevoerd. Alleen maar m'n rust eens een keer genomen...

East of Lake Volta
Hoe voorspoedig alles de dagen hiervoor ging hoe tegenspoedig (als voorspoedig een woord is, is tegenspoedig ook een woord!) het hierna ging. 'Ze' hadden me verteld dat de bus rond 4.30 zou gaan. Dus ik stond netjes op tijd bij het busstation. Ging er helemaal geen bus die kant op. Dus ik weer met m'n tassen teruggezeuld naar m'n kamer en om 6 uur weer terug. Daar ging de taxi pas 2 uur later, terwijl ik mezelf aan 't opvreten was van ongeduldigheid.. Wilde namelijk niet de ferry missen. Maar uiteraard vertrok deze ferry over het rechterbeen van Lake Volta (of linkerbeen? Net vanaf welke kant je kijkt...) ook een uur te laat. Daar dus moeten wachten, maar het maakte veel goed dat het daar echt supermooi was; een bijna verlaten strand met alleen maar vissersbootjes en echt een rustige omgeving. De 'ferry' was gewoon een groot uitgevallen schuit met 2 motors van weet ik veel hoeveel PK. Nadat alles en iedereen op de ferry zat kregen ze reddingsvesten aangeboden en ik kreeg 't voor elkaar om helemaal in 't puntje te mogen zitten! Lekker een uurtje genoten van de zon, de wind, de rust en 't uitzicht. Goed om m'n kop ff leeg te maken...
Met de trotro uiteindelijk in Ho beland, waar ik bij een guesthouse aan dacht te komen wat geen guesthouse meer was... Tuurlijk.. Dus weer verder zeulen met m'n spullen. Zucht... Gelukkig een andere slaapplek gevonden en wat rondgelopen in Ho waar 't later echt keihard ging regenen. Ik vond 't lollig om er lekker doorheen te lopen en was dan ook zeiknat. Werd ook erg raar door iedereen aangekeken; een Obruni, zeiknat met een grijns op haar gezicht! "White people are strange people".

Bergen, watervallen en aapjes!
Vanaf Ho ben ik de dag erna naar Tafi Atome gegaan; een heerlijk, rustige omgeving in een typisch Ghanees dorpje waar ik aapjes zou gaan kijken. M'n verbeelding ging gelijk al met me op de loop, want alles wat ik hoorde waren apen. Achteraf was dit dus wel zo. Aan 't begin van de avond kwamen ze 'spelen' en gingen ze dingen naar beneden gooien. Maar goed dat ik veilig onder m'n veranda zat!
Overdag lekker rondgewandeld en ik heb me een paar dagen eerder laten vertellen dat hier ergens de Mount Fuchi moest zijn. Maar 't scheen dat ie nogal moeilijk te vinden was en zeer bijzonder. Geen idee precies waarom... Maar uiteindelijk heb ik 'm na een lange wandeling door de bossen in Tafi Atome konden vinden. Bijzonder om te zien hoe er een soort 'natuurlijke' traptreden waren die wel ovaal leken, een soort groot uitgevallen zaadjes ofzo. Hierdoor was de weg omhoog vrij makkelijk. Op weg naar de top ook mooie bloemen en planten gezien. Het uitzicht viel alleen tegen; er waren vrij veel hogere bomen omheen. Vaag.
De volgende dag kwam ik een paar andere tegen die de Mount Fuchi ook zochten, maar ze konden 'm niet vinden. Hij was zeker foetsie ;)?!
's Nachts door 't geluid van de natuur en de apen heerlijk geslapen en 's ochtends moest ik vroeg opstaan om de Mona-Apen te kunnen voeren. Gewapend met bananen! En leuk!!! Ze kwamen op m'n armen en peuterden met hun lieve, kleine vingertjes de schil voorzichtig open en hap, slik, weg banaan! Echt gaaf :D. Daarna nog een tour gekregen en Kente-weaving gezien. Bij Kente maken ze bepaalde patronen en gebruiken heel veel kleur. Het ontbijt was ook inbegrepen en daarna werd ik met de motor-taxi weer afgezet bij de Logba-Junction.

Vanaf Tafi Atome besloten om naar Liati Wote te gaan om daar de Mount Afadajato te beklimmen. De hoogste berg van Ghana; 885 meter. Niet heel erg hoog, maar hoog genoeg om bezweet en uitgeput boven aan te komen (en uiteraard een Duitser te ontmoeten..). Onderweg genoten van 't uitzicht en af en toe gestopt om uit de rusten. Met 't excuus om foto's te maken ;). Vanaf boven een beter uitzicht dan vanaf de Mount Fuchi; ik kon Togo zien en als goed is het Volta-Lake. Was daar alleen vergeten naar te kijken, dus weet niet of je die echt kon zien...
Daarna ben ik zelf nog naar de Tagbo-Falls gelopen zonder gids. Je moest anders namelijk betalen en ik vond dat ik 't zelf wel kon vinden. Was blij dat ik 't gedaan had, want was ook weer een mooie wandeling en een schitterende waterval! Onderweg hele mooie en bijzondere vlinders gezien(ja, zelfs ik kan vlinders leuk vinden!) en op de terugweg werd ik door 2 farmers aangehouden. Ik mocht palmwine proeven wat ze direct uit de natuur haalden/ maakten en ze lieten de koffiebonen en cacao-bonen zien. En ik kreeg een tros met 14 grote bananen mee, zomaar!
's Avonds werd ik gelijk bezocht door de gids dat ik 'm geld moest geven, omdat ik wel naar de falls was gegaan. Zei dat ik alleen wat had rongelopen op vlinders te zoeken :D.
Aan 't eind van deze 2 dagen had ik er gelijk een paar blaren bij. Ben geen dichte schoenen meer gewend!! En m'n allerliefste vriendjes hebben me ook al lang weer teruggevonden of zijn me gewoon gevolgd; de mosqietos!
In dit dorp moest ik echter met de motor komen, omdat de weg echt totaal onbegaanbaar was voor de auto. Het duurde een half uur om er te komen/ weg te gaan en dan is 't toch wel ongemakkelijk achterop de motor met een backpack... Ik rij liever zelf!
M'n volgende bestemming was de Wli-falls. In de trotro 2 Duitse jongens ontmoet. Omdat 't goedkoper was om een 3persoonskamer te nemen, besloten om het bed met ze te delen! Samen de Wli-falls bezocht; eerst naar de lower-fall die via 9 bruggen te bereiken was. Door de heftige regenval, spoelen de bruggen soms weg. Nu lag brug 7 dan ook netjes bij brug 2 :D. De lower-fall was mooi om te zien, maar de grootste uitdaging was de upper-fall. Ik kreeg een stok in m'n handen van de gids (voelde me al verongelukt, maar ik was er later erg blij mee!) en na een uur zijn we na een zeer heftige klim bij de upper-fall aangekomen. Daar afgekoeld onder de waterval en sitekem nog ff verdergelopen richting Togo. Heet daar ook echt 'nomens-land' omdat het niet van Togo is en niet van Ghana! De afdaling was ietwat makkelijker (maar 1 valpartij..) en bij de lower-fall ook nog een verfrissende duik genomen.
's Avonds mooi een biertje met Tobi en Jakob gedaan en heerlijk op tuk in 't 3-persoonsbed.

Via Nkwanta back to Tamale
Via het Oosten ben ik weer teruggegaan naar Tamale. Een vrij onhandige reisroute met veel wisseling van trotro's en alleen maar stof... In Nkwanta 1 overnachting gedaan. Hier kwam ik na een vrij stoffige en hobbelige rit aan na 3 uur. Weer wat rondgelopen en m'n rust maar weer eens genomen. Had wel weer genoeg gedaan de dagen hiervoor.
Vanaf Nkwanta zou ik doorgaan naar Bimbilla en daar overnachten, maar dan zou ik er weer om 3 uur uitmoeten. Dus besloten om gelijk door naar Tamale te gaan, waar ik na 14 uur, 5 trotro's (ingeklemd tussen een zweetoksel en een vrouw met een kip) en 2 taxies gister ben aangekomen. Volledig onder 't stof; in elk gat en alles zit eronder. Maar...m'n tros bananen heeft 't overleeft. Omhoog naar 't Noorden werd 't landschap ook weer veel droger, warmer en stoffiger. De lucht is ook vol met stof door de Harmattan vanuit de Sahara. Tamale is dan ook bedekt onder stof nu...
Weer heerlijk om weer thuis te zijn bij m'n hostfamiliy! Werd warm vervelkomd en ze waren oprecht blij om me weer heel terug te zien. Als dit al zo goed voelt, hoe zal 't dan voelen als ik echt thuiskom?! Als jullie me tenminste gemist hebben he ;).

Ik ben dus lekker veel aan 't reizen en ga op de bonnefooi overal heen. Heerlijk! Er is hierdoor ook veel wisseling van het plaatselijke taaltje, waardoor ik er geen steek van snap. Houden zo ;). Meestal sta ik vrij vroeg op om weer verder te reizen, maar dan heb je ook wat aan je dag. De namen van de dorpjes zijn soms echter onuitspreekbaar, waardoor men niet altijd snapt waar ik heen wil... Gelukkig ook weinig andere toeristen, dus ik kan echt van de locals en real Ghana genieten. Weet nu ook echt wat back-packen is; elke dag 'pack' ik m'n 'back' weer in en uit... Heb 'm nu wel wat handiger ingedeeld...

Heb nu totaal geen kerstgevoel, dus zal de kerstdagen niet missen. Weet ook niet waar ik zal zijn met kerst. Maar als iemand zo lief wil zijn om een pakje kerstkransjes (die met vulling dan he ...;)) voor me zou willen bewaren....Dank u!

Dus bij deze; alvast een fijne kerst :D!!


Groetjes,
Stoffige Lau!

  • 18 December 2012 - 19:36

    T Nanda:

    Hoi Laura,

    Weer mooie avonturen, geniet mee van je reizen, veel plezier nog.

  • 18 December 2012 - 19:42

    Harleypapa:

    Heej Kawaluis,

    Wat die kerstkransjes betreft zou je vlug moeten wezen want ik ben namelijk ook nog al gek op die dingen, maar misschien weet Mama wel ,n pakje te verstoppen op ,n plek die ik niet weet te vinden :)
    in plaats van met je backpack achter op de motor had je misschien wel beter in je badpak kunnen gaan wel .n stuk frisser, mooi dat de muskieten er weer waren want je gaat je tenslotte toch hechten aan bepaalde beestjes, en dan heb je nu ook die aapjes er nog bij, hopelijk eten ze niet al je bananen op, vrouwen met kippen kunnen we hier niet wel met een poes, het kerstgevoel begint bij ons wel een beetje te komen, s,middags mooi anzitten in de Paus met het grootste deel van de familie Visser, het is lekker dat je weer zo goed werd ontvangen werd door je hostfamily maar je eigen familie zal ook weer blij zijn als we je hier weer in ons midden hebben, die ene Duitse jongen zit er zeker nog niet zo lang, als ik zijn kleur zo zie en vergelijk met jou dan zie jij er uit als ,n inwoner uit Ghana, als Nomensland van niemand is kun je het wel Lauraland noemen dan hebben wij toch ook iets bekend in de buurt van Ghana ;) je hebt weer een hoop mooie foto,s geplaatst die kun je later mooi in je nog te bewerken film monteren, het schiet nu toch al lekker op voor jou en uiteraard ook voor ons het weer is nu ,n beetje somber :( dat zullen de 7 donkere dagen voor Kerst wel zijn, verder houd mij fantasie weer ,n beetje op dus zou ik zeggen tot ziens en in ieder geval over ,n paar weken tot ziens in Lutjebroek.

    Groeten Harleypapa en Mama

  • 18 December 2012 - 20:50

    Cindy:

    Leuk hè die aapjes! Mijn hoogtepuntje op Bali! :) i love monkeys..

    Ps wat is je vader toch grappig! Haha, mooie reacties Cor!

  • 18 December 2012 - 21:53

    Paul:

    Wat doet een Duitser nou op een berg? Ik dacht dat die alleen kuilen maakten.

    Ik zal mijn leverancier vragen of ik nog garantie heb op de tablet. :) Hij is tenslotte nog geen jaar oud.

  • 18 December 2012 - 22:38

    Anne Voorn:

    Hé Lau,

    Gecondolleerd met je oma....je treft het niet...
    Gelukkig heb je wel een goede afleiding en maak je mooie dingen mee. Vooral de watervallen, echt heel erg mooi! Wat een avonturier ben je zeg en stoer dat je dit allemaal alleen doet. Ik zou het niet durven, maar dan maak je natuurlijk ook nooit iets mee. Heel veel plezier nog daar in het verre Afrika en tot gauw. Wel heelhuids thuis komen he!!!
    Ook fijne feestdagen...liefs Anne en de groetjes van Rob

  • 19 December 2012 - 09:42

    Esmeralda:

    Hey Laura,

    Gecondoleerd met het verlies van je oma en ik hoop dat je het daar een plekje kunt geven. Mooie plaatsen genoeg om in gedachten bij haar en je familie te zijn. Nog eventjes en dan is de tijd daar al weer om. Natuurlijk missen we je hier!!! Goed om te horen hè ;-)
    Ik heb hier ook nog niet echt kerstgevoel, ondanks dat de kerstboom al staat en die irritante kerstliedjes op de radio. Wat gaat een jaar toch snel voorbij! Zal wel een lekkere kerstkoek voor je bewaren, goed plan? ;-)

    x es

  • 19 December 2012 - 11:49

    Erna:

    Prachtige foto's Laura!!!
    Tot snel,

    groetjes Rick, Erna en de kids

  • 19 December 2012 - 14:26

    Gerda:

    Hoi Laura,


    wat een leuke verhalen heb je weer en foto`s. En nu heb je lekker vakantie!. Geniet er nog maar van, want straks zit je zomaar weer in Nederland.

    groetjes Gerda en Jan

  • 19 December 2012 - 20:03

    Tiny Vriend:

    Hee Laura nog gecondoleerd met je Oma.
    Sneu dat je dan weer zover weg zit maar ik hoop dat je het een plaatsje kan geven.
    Zo te lezen maak je weer van alles mee,maarrr wie is laura als ze niks beleefd.
    Het is weer een topper verhaal hoor .
    Geniet nog maar effe lekker van de vakantie en bij ons zijn helaas de kerstkransjes ook op.
    Dus kan niks voor je bewaren.
    Ik zou zeggen nog veel plezier en prettige kerstdagen en een gelukkig nieuw jaar
    We zien je gauw weer terug in het kille Nederland.

    Groetjes en kus Tiny

  • 20 December 2012 - 17:58

    Tina:

    Jij ook fijne feestdagen!!

    X

  • 21 December 2012 - 10:05

    Fem:

    Hoi Laura ten eerste gecondoleerd met je oma Knap dat je daar dan kunt blijven en genieten . Meid wat maak jij wat mee zeg en wat leuk die aapjes om je heen En prachtige watervallen daar hoor ik wens je niog een goede reis verder (weet niet hoe lang je nog rond gaat? ) maar ik blijf je volgen hoor groetjes Fem

  • 22 December 2012 - 18:44

    Karin:

    Gecondoleerd met je oma. Jeetje je maakt ook wel het nodige mee op de reis zowel in de minder leuke dingen in het leven als het vele zien en ondernemen van dingen.
    En zoals Es ook al schreef, we missen je hier ook.......
    Nog even genieten van de vrijheid, de warmte......en dan weer terug inm het koude regenachtige nederland.
    Tot gauw.
    Liefs Karin

  • 23 December 2012 - 16:13

    Mario :

    Gecondoleerd met je oma
    Geniet nog lekker van het land en van de vakantie en wij hopen je snel weer te zien
    X uit Velp ( Gelderland )

  • 23 December 2012 - 16:46

    Cornelly Visser:

    Hoi Laura,

    Nog gecondoleerd met je oma en sterkte.
    Wat maak je veel mee, je kan nog even genieten van het land en dan
    weer naar Nederland,wat weer even wennen zal zijn, maar toch goed te doen is.
    Nog veel reisplezier toegewenst en het was weer leuk om te lezen en prachtige foto's!

    Groetjes van ome Paul en tante Cornelly.

  • 23 December 2012 - 19:13

    Hans Trousselot:

    Beste Laura,

    Al die tijd je verslagen gelezen en af en toe een reactie. Nu je aan het reizen bent gaat mijn hart opnieuw open. Plekjes waar ik ook geweest ben met mooie herinneringen. Wil zo terug naar Ghana, maar ja dat gaat niet zomaar. Mijn netwerk in Ghana is groot en zie me nog wel een keer die kant op gaan. Veel reisplezier.

    Groetjes.

  • 25 December 2012 - 10:36

    Marleen:

    Gecondoleerd met je oma :(
    Maar wauww wat maak je weer veel geweldige dingen mee zeg!!!! Ben jaloers hoor! Echt super! Vandaag het Vissers kerstdiner, jammer dat je er niet bij bent!! We zullen een drankje op je drinken!!
    xx Marleen

  • 27 December 2012 - 15:50

    Skippy:

    Hey Laura!
    Mooi verhaal weer hoor, ben stinkend jaloers. Het echte backpacken is briljant.white people are crazy vind ik n beetje bevooroordeeld van die vrouw aangezien zij die week alleen jou en misschien die Duitser ontmoet heeft... En een beetje vreemd dat je helemaal naar Afrika gaat om n biertje met Jacob te drinken terwijl je dat gewoon in de straat kunt redden haha. Je huis staat nog by the Way...Ga zo nog even je foto's kijken. Heb er zelf ook nog zo'n 2000 genomen dit najaar, reisje van n maand valt nu helemaal in het niets bij jou trip. Geniet er nog even van en maak je maar geen zorgen over het missen van kerst hier. Het was weer vreten en zuipen zoals elk jaar, daar hebben wij helemaal geen kerst voor nodig...
    Jacob

  • 28 December 2012 - 17:21

    Hein En Gerdine :

    Hee luis,

    Wat een mooi verhaal weer! Wat gaat de tijd toch snel! Over een week ben je weer thuis!
    Heel Veerle reis plezier nog.

    Xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Hohoe

Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 607
Totaal aantal bezoekers 62017

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: