De Polder van Northern Ghana
Door: Me, myself and I
Blijf op de hoogte en volg Laura
04 Oktober 2012 | Ghana, Tamale
Weer een hoofdstuk voor m'n 'boek' erbij! Hebben jullie m'n handtekening al nodig? Dan zal ik vast gaan oefenen!
Aan het werk!
Ondertussen heb ik denk ik zo goed als al het oefenmateriaal binnen (inclusief muizenkeutels en rupsen die m'n spullen ook ontdekt hebben). Toch lijk ik elke keer wel iets te missen of kom ik iets tegen op de markt waar ik wel wat mee kan doen. De docenten vragen nieuwsgierig wat ik er mee ga doen en 1 durfde zelfs te vragen of zij het olievat mocht hebben als ik weg ben...om water in te bewaren.... No way!
Ik heb geen echte behandelruimte, maar gebruik o.a. de veranda en soms behandel ik de kids in hun klas. Daar is 't soms lekker rumoerig en ze willen eigenlijk allemaal wel behandeld worden als ze zien wat ik met de andere kids doe. Helaas is dat niet mogelijk, al zou ik ze het wel graag willen bieden!
Ondertussen gaat het werk gewoon door en heb ik nog een artikel geschreven voor de volgende editie van het Beweegreden, het vakblad voor Oefentherapeuten. In de hoop opvolging te vinden voor mijn project. Ik besef nu namelijk echt dat ik te weinig tijd heb om al mijn doelstellingen met de kids te kunnen halen. Hoop daarom op kleine verbeteringen en het belangrijkste is toch dat ik voor mezelf het gevoel heb dat ik wat nuttigs heb gedaan. De tijd vliegt namelijk voorbij. Nog ruim 8 weken tijd om alles te kunnen bereiken. Daarnaast probeer ik geduldig te zijn, wat me deze week voor het eerst redelijk goed afging tot gister. De 2 weken hiervoor was ik ongeloofelijk ongeduldig. Dus ik probeer maar in gedachten te houden wat de Soothsayer heeft gezegd tegen me! Gister had ik echter een meeting/ workshop over de toekomst van de Yumba Special School en hoe eventueel problemen op te lossen. Deze dag begon uiteraard al later en om half 5 ben ik bokchaggie weggegaan. Had er geen geduld meer voor en er zat een grote onweersbui aan te komen. Dus weer een dag verspild en helaas geen kids kunnen behandelen.
De klassen zijn alleen onverwachts anders ingedeeld waardoor mijn logica van behandelen een beetje in de war is. Gelukkig herken ik de kinderen wel! Alhoewel ik bij ene "Mohamed" een onderzoek afnam en dat Mohamed helemaal niet bleek te zijn en spontaan geen problemen had. En 't rare is dat ik de echte Mohamed niet meer heb gezien! Ook komen er elke dag wel een paar nieuwe gezichten bij die lachend en kwijlend naar me toekomen. Heerlijk om zo je dag te beginnen en te weten dat je gewaardeerd wordt! Het is goed dat ik de kids dus wel herken, want volgens mij kan ik m'n eigen hostfather en mother straal voorbij lopen als ik ze in de stad tegenkom...
Heb ondertussen ook al 3 x een voorlichting gegeven over een onderwerp. Gelukkig vinden ze dat wel interessant (en ik loop niet uit tot 18 uur...) en vragen ze veel informatie. Dit doel gaat dus zeker lukken!
Het is goed dat ik geen oefenmateriaal of wat dan ook uit Nederland heb meegenomen, want daar hebben ze hier niet erg veel aan als het stuk is. Gelukkig is het wel gelukt om de locale economie te 'stimuleren' door oefenmateriaal te laten maken, wat soms grappige situaties oplevert. Een local van een shop bood me aan om met met zijn Motorking spullen te vervoeren als 't nodig was. Dat laat ik me niet nog een keer zeggen, dus de volgende keer gelijk spullen naar Yumba gebracht. En op de terugweg stopte hij en liet hij mij rijden op zijn Motorking. Voelde me net een Motorqueen. Grappig om alle reacties van de Ghanezen te zien; ze kijken, en kijken nog een keer; grijnzen breeduit en zwaaien uitbundig. Dat hebben ze vast niet vaak gezien :). Trots!
Motor....
Over motors gesproken...ik was te eigenwijs om 3 weken terug een service te laten plegen. Had dat ding pas 5 weken en vond dat 't nog wel ff toe kon :). In Nederland doe ik het tenslotte ook niet (zo vaak). Heb dat gelijk geweten want de dag dat ik 'm weg zou brengen wilde dat klereding niet meer starten... Uiteindelijk is ie weer gemaakt en heb ik gelijk gebruik gemaakt van mijn perfect werkende motor... Ik ben zaterdag 100 km rondom Tamale wezen touren; plekjes en spotjes ontdekken. Leuk om op deze manier dingen te zien. En zondags ben ik met de motor alleen naar Daboya gegaan. Had ontdekt dat 't alleen maar rechtdoor was en dat moest ik toch wel kunnen vinden, 67km verderop? Helaas bleek 55 km onverharde wegen te zijn (en ja, ik moest nog terug ook...). Deed me zeer denken aan de stilte en het uitzicht van Amerika in combinatie met de rode Outback van Australie. Besloten om toch door te rijden met de gedachte als ik pech heb, is er vast wel iemand zo vriendelijk die me wil helpen... Vooral als 't toch alleen maar rechtdoor is (verder van de bewoonde wereld met af en toe kilometers nobody...) Gelukkig was het niet nodig en kwam ik 2 uur later onder 't stof en de bagger (helaas wist ik niet alle kuilen en plassen even goed te ontwijken...) aan bij Daboya. Daar werd ik eerst door 2 kano's over de White Volta gebracht. Bij de eerste zou ik op de terugweg 10 cedis moeten betalen. Vrij prijzig, maarja, ik ben ook maar een nietswetende Siliminga. De 2e bleek de echte White Volta te zijn en daar moest ik direct 1 cedis betalen. Achteraf had die eerste kano me ook direct kunnen brengen. Maarja he....
Ik had echter het geluk dat ik de President oftewel de Chief van Daboya had ontmoet!! Ik mocht mee naar zijn huis en hij vroeg of ik 't fijn vond om rondgeleid te worden. Graag, want had eigenlijk niet echt een plan. Wist alleen dat Daboya bekend staat om het Fugu-weaving en ik was al lang al blij dat ik uberhaupt aangekomen was! Heb elk stapje van het weefproces gezien en veel uitleg gekregen. Het voordeel dat ik met hem rondliep was dat ik overal foto's mocht maken en getuige was van een kat die geofferd werd. Poten volledig uit het gewricht gedraaid en keel doorgesneden. Nice.... Het hield echter ook in dat ik gelijk als z'n nieuwe vrouw overal werd bekend gemaakt!
Aan het eind van de dag bood hij me nog wat te drinken aan en bracht hij me weer persoonlijk naar m'n motor; al met al heeft dit dagje me daardoor maar 3 cedis gekost! Knap he!?
1 voor de kano en 2 voor het tanken (ook leuk; bij het tanken geef je gewoon aan hoeveel je hebben wilt en dat pompen ze erin!)De terugweg ging iets sneller; was ondertussen gewend om lekker hard door te raggen, alhoewel de schokdempers van m'n motor (heeft een motor schokdempers????) dat niet al te prettig vonden. Zal dus wel verstandig zijn om binnenkort weer een servicebeurt te laten doen!! Of inruilen voor een crossmotor?
En voor degene die heel toevallig net beginnen met motorrijden; wees niet bang, het is echt leuk!
Achteraf was het voor m'n zeer ontstoken muggebulten ook niet zo slim; 1 begint goed zwart te worden erom heen. Ach... in het ergste geval moet ik m'n onderbeen laten amputeren. Kan ik 'm altijd nog doneren aan iemand ;). Niet grappig Laura..
Verkiezingen
Ook in Ghana zijn de aankomende verkiezingen in December volop het onderwerp. Zelfs in Daboya waren ze in kleuren aan het weven van de verkiezingen, terwijl het normaal alleen zwart/wit is wat ze weven. Zelfs in de afgelegen dorpjes zie je pamfletten waar je het totaal niet verwacht. Auto's die met geluidsapparatuur rondrijden en geen idee wat omroepen. Nog even goed nadenken of ik voor NPP, PPP of wat dan ook ga stemmen!
Voor de rest gaat alles lekker z'n gangetje. De nachten zijn zeer irriant; ik kan niet goed in slaap komen, omdat m'n kop verrassend genoeg bomvol zit met wat ik allemaal nog wil doen op Yumba, wat ik wil bereiken en vooral hoe ik 't wil doen. Probeer geduldig te zijn. Geduld is een schone zaak zeggen ze. Vandaar dat Ghana zo ontzettend bevuild is met van alles en nog wat en met name met de zwarte zakjes die ze echt om alles heen doen.
M'n hostparents zijn allebei weer terug van weggeweest. In die tussentijd kwam er een nichie van hun over de vloer, dus ik heb helemaal niets in het huishouden hoeven doen. Goh... straks kan ik echt niet meer voor mezelf zorgen. Zelfs m'n kamer hier is 1 grote rotzooi. Maarja, moet me toch een beetje thuis voelen he ;). En 't lijkt alsof de muren steeds een stukje meer instorten :S.
Ook grappig; een Ghanees dacht dat ik uit Marokko kwam! Ken je nagaan hoe bruin ik al geworden ben!? Het zonnetje schijnt hier namelijk nog steeds wel en de temperaturen liggen echt rond de 35 graden. Soms is zo'n ontzettende grote onweersbui van een paar uur echt aangenaam. Alleen jammer dat er soms erg veel schade wordt aangericht, zoals een school 200 meter van ons huis vandaan die is afgebrand...
Hou jullie taai in het kikkerlandje en succes met de aankomende herfst, ik zal aan jullie denken als ik bij het zwembad aan het relaxen ben onder het 'genot' van Ghanezen die zwemmen willen leren!
CU!
Laura
Aan het werk!
Ondertussen heb ik denk ik zo goed als al het oefenmateriaal binnen (inclusief muizenkeutels en rupsen die m'n spullen ook ontdekt hebben). Toch lijk ik elke keer wel iets te missen of kom ik iets tegen op de markt waar ik wel wat mee kan doen. De docenten vragen nieuwsgierig wat ik er mee ga doen en 1 durfde zelfs te vragen of zij het olievat mocht hebben als ik weg ben...om water in te bewaren.... No way!
Ik heb geen echte behandelruimte, maar gebruik o.a. de veranda en soms behandel ik de kids in hun klas. Daar is 't soms lekker rumoerig en ze willen eigenlijk allemaal wel behandeld worden als ze zien wat ik met de andere kids doe. Helaas is dat niet mogelijk, al zou ik ze het wel graag willen bieden!
Ondertussen gaat het werk gewoon door en heb ik nog een artikel geschreven voor de volgende editie van het Beweegreden, het vakblad voor Oefentherapeuten. In de hoop opvolging te vinden voor mijn project. Ik besef nu namelijk echt dat ik te weinig tijd heb om al mijn doelstellingen met de kids te kunnen halen. Hoop daarom op kleine verbeteringen en het belangrijkste is toch dat ik voor mezelf het gevoel heb dat ik wat nuttigs heb gedaan. De tijd vliegt namelijk voorbij. Nog ruim 8 weken tijd om alles te kunnen bereiken. Daarnaast probeer ik geduldig te zijn, wat me deze week voor het eerst redelijk goed afging tot gister. De 2 weken hiervoor was ik ongeloofelijk ongeduldig. Dus ik probeer maar in gedachten te houden wat de Soothsayer heeft gezegd tegen me! Gister had ik echter een meeting/ workshop over de toekomst van de Yumba Special School en hoe eventueel problemen op te lossen. Deze dag begon uiteraard al later en om half 5 ben ik bokchaggie weggegaan. Had er geen geduld meer voor en er zat een grote onweersbui aan te komen. Dus weer een dag verspild en helaas geen kids kunnen behandelen.
De klassen zijn alleen onverwachts anders ingedeeld waardoor mijn logica van behandelen een beetje in de war is. Gelukkig herken ik de kinderen wel! Alhoewel ik bij ene "Mohamed" een onderzoek afnam en dat Mohamed helemaal niet bleek te zijn en spontaan geen problemen had. En 't rare is dat ik de echte Mohamed niet meer heb gezien! Ook komen er elke dag wel een paar nieuwe gezichten bij die lachend en kwijlend naar me toekomen. Heerlijk om zo je dag te beginnen en te weten dat je gewaardeerd wordt! Het is goed dat ik de kids dus wel herken, want volgens mij kan ik m'n eigen hostfather en mother straal voorbij lopen als ik ze in de stad tegenkom...
Heb ondertussen ook al 3 x een voorlichting gegeven over een onderwerp. Gelukkig vinden ze dat wel interessant (en ik loop niet uit tot 18 uur...) en vragen ze veel informatie. Dit doel gaat dus zeker lukken!
Het is goed dat ik geen oefenmateriaal of wat dan ook uit Nederland heb meegenomen, want daar hebben ze hier niet erg veel aan als het stuk is. Gelukkig is het wel gelukt om de locale economie te 'stimuleren' door oefenmateriaal te laten maken, wat soms grappige situaties oplevert. Een local van een shop bood me aan om met met zijn Motorking spullen te vervoeren als 't nodig was. Dat laat ik me niet nog een keer zeggen, dus de volgende keer gelijk spullen naar Yumba gebracht. En op de terugweg stopte hij en liet hij mij rijden op zijn Motorking. Voelde me net een Motorqueen. Grappig om alle reacties van de Ghanezen te zien; ze kijken, en kijken nog een keer; grijnzen breeduit en zwaaien uitbundig. Dat hebben ze vast niet vaak gezien :). Trots!
Motor....
Over motors gesproken...ik was te eigenwijs om 3 weken terug een service te laten plegen. Had dat ding pas 5 weken en vond dat 't nog wel ff toe kon :). In Nederland doe ik het tenslotte ook niet (zo vaak). Heb dat gelijk geweten want de dag dat ik 'm weg zou brengen wilde dat klereding niet meer starten... Uiteindelijk is ie weer gemaakt en heb ik gelijk gebruik gemaakt van mijn perfect werkende motor... Ik ben zaterdag 100 km rondom Tamale wezen touren; plekjes en spotjes ontdekken. Leuk om op deze manier dingen te zien. En zondags ben ik met de motor alleen naar Daboya gegaan. Had ontdekt dat 't alleen maar rechtdoor was en dat moest ik toch wel kunnen vinden, 67km verderop? Helaas bleek 55 km onverharde wegen te zijn (en ja, ik moest nog terug ook...). Deed me zeer denken aan de stilte en het uitzicht van Amerika in combinatie met de rode Outback van Australie. Besloten om toch door te rijden met de gedachte als ik pech heb, is er vast wel iemand zo vriendelijk die me wil helpen... Vooral als 't toch alleen maar rechtdoor is (verder van de bewoonde wereld met af en toe kilometers nobody...) Gelukkig was het niet nodig en kwam ik 2 uur later onder 't stof en de bagger (helaas wist ik niet alle kuilen en plassen even goed te ontwijken...) aan bij Daboya. Daar werd ik eerst door 2 kano's over de White Volta gebracht. Bij de eerste zou ik op de terugweg 10 cedis moeten betalen. Vrij prijzig, maarja, ik ben ook maar een nietswetende Siliminga. De 2e bleek de echte White Volta te zijn en daar moest ik direct 1 cedis betalen. Achteraf had die eerste kano me ook direct kunnen brengen. Maarja he....
Ik had echter het geluk dat ik de President oftewel de Chief van Daboya had ontmoet!! Ik mocht mee naar zijn huis en hij vroeg of ik 't fijn vond om rondgeleid te worden. Graag, want had eigenlijk niet echt een plan. Wist alleen dat Daboya bekend staat om het Fugu-weaving en ik was al lang al blij dat ik uberhaupt aangekomen was! Heb elk stapje van het weefproces gezien en veel uitleg gekregen. Het voordeel dat ik met hem rondliep was dat ik overal foto's mocht maken en getuige was van een kat die geofferd werd. Poten volledig uit het gewricht gedraaid en keel doorgesneden. Nice.... Het hield echter ook in dat ik gelijk als z'n nieuwe vrouw overal werd bekend gemaakt!
Aan het eind van de dag bood hij me nog wat te drinken aan en bracht hij me weer persoonlijk naar m'n motor; al met al heeft dit dagje me daardoor maar 3 cedis gekost! Knap he!?
1 voor de kano en 2 voor het tanken (ook leuk; bij het tanken geef je gewoon aan hoeveel je hebben wilt en dat pompen ze erin!)De terugweg ging iets sneller; was ondertussen gewend om lekker hard door te raggen, alhoewel de schokdempers van m'n motor (heeft een motor schokdempers????) dat niet al te prettig vonden. Zal dus wel verstandig zijn om binnenkort weer een servicebeurt te laten doen!! Of inruilen voor een crossmotor?
En voor degene die heel toevallig net beginnen met motorrijden; wees niet bang, het is echt leuk!
Achteraf was het voor m'n zeer ontstoken muggebulten ook niet zo slim; 1 begint goed zwart te worden erom heen. Ach... in het ergste geval moet ik m'n onderbeen laten amputeren. Kan ik 'm altijd nog doneren aan iemand ;). Niet grappig Laura..
Verkiezingen
Ook in Ghana zijn de aankomende verkiezingen in December volop het onderwerp. Zelfs in Daboya waren ze in kleuren aan het weven van de verkiezingen, terwijl het normaal alleen zwart/wit is wat ze weven. Zelfs in de afgelegen dorpjes zie je pamfletten waar je het totaal niet verwacht. Auto's die met geluidsapparatuur rondrijden en geen idee wat omroepen. Nog even goed nadenken of ik voor NPP, PPP of wat dan ook ga stemmen!
Voor de rest gaat alles lekker z'n gangetje. De nachten zijn zeer irriant; ik kan niet goed in slaap komen, omdat m'n kop verrassend genoeg bomvol zit met wat ik allemaal nog wil doen op Yumba, wat ik wil bereiken en vooral hoe ik 't wil doen. Probeer geduldig te zijn. Geduld is een schone zaak zeggen ze. Vandaar dat Ghana zo ontzettend bevuild is met van alles en nog wat en met name met de zwarte zakjes die ze echt om alles heen doen.
M'n hostparents zijn allebei weer terug van weggeweest. In die tussentijd kwam er een nichie van hun over de vloer, dus ik heb helemaal niets in het huishouden hoeven doen. Goh... straks kan ik echt niet meer voor mezelf zorgen. Zelfs m'n kamer hier is 1 grote rotzooi. Maarja, moet me toch een beetje thuis voelen he ;). En 't lijkt alsof de muren steeds een stukje meer instorten :S.
Ook grappig; een Ghanees dacht dat ik uit Marokko kwam! Ken je nagaan hoe bruin ik al geworden ben!? Het zonnetje schijnt hier namelijk nog steeds wel en de temperaturen liggen echt rond de 35 graden. Soms is zo'n ontzettende grote onweersbui van een paar uur echt aangenaam. Alleen jammer dat er soms erg veel schade wordt aangericht, zoals een school 200 meter van ons huis vandaan die is afgebrand...
Hou jullie taai in het kikkerlandje en succes met de aankomende herfst, ik zal aan jullie denken als ik bij het zwembad aan het relaxen ben onder het 'genot' van Ghanezen die zwemmen willen leren!
CU!
Laura
-
04 Oktober 2012 - 18:12
Anne:
Hé Lau the nigro!
Straks wil je nog langer blijven zeker?! Dat vinden wij niet zo gezellig hoor! Je bent trouwens nog lang niet zo zwart, dus beter je best doen...haha...
Wil je wat verschillende geldbriefjes meenemen voor mij, mijn vader spaart dat namelijk. Ik weet niet wat het waard is, maar betaal je natuurlijk wel hiervoor. Alleen de kleine bedragen zijn al voldoende.
Heel veel plezier nog daar!
Groetjes Anne -
04 Oktober 2012 - 18:57
Saskia O:
hey chick,
mooi om je verhalen weer te lezen!! echt super stoer wat je allemaal onderneemt.
zo te lezen ben je al lekker ingeburgerd. als je idd maar niet langer gaat blijven hoor, t uitgaan is hier echt super saai, haha. nee hoor, vermaken ons best hier. maar met jou een stuk meer natuurlijk!
nog niet echt bruin nee, dus nog ff meer in de zon liggen :-).
veel succes nog en hopelijk kan je zoveel mogelijk doen wat je in je hoofd hebt. geniet er nog maar van.
liefs sas -
04 Oktober 2012 - 18:59
Fem:
Hallo Laura zo jij durft op die motor en dan helemaal alleen op pad knap hoor maar kijk je wel uit? Leuke foto's om te zien wat je mt de kids aan het doen bent Ik wens je nog veel plezier met je verblijf daar vr groetjes doeiiiiiiiiii -
04 Oktober 2012 - 19:46
Hein En Gerdine:
Hee luis,
Wat een verhalen weer allemaal. Gewoon even alleen op de motor.
Echt top dat het werk goed gaat. Hopelijk kun je je meeste doelen bereiken!!
En anders gewoon maar weer een keer terug...?
Leuke fotos zitten er weer bij!!
Groetjes!!!
-
04 Oktober 2012 - 20:48
Gerda Van Der Brug:
Hoi Laura,
Leuk om allemaal te lezen, en stoer dat je het allemaal doet.
De tijd zal zeker omvlliegen, zeker als je bepaalde doelstellingen hebt.
Ik wens je heel veel succes en blijf je verslagen lezen hoor, hartstikke leuk.
Groetjes Sjoerd, Gerda, Manon en Stefan -
05 Oktober 2012 - 00:01
Nanda:
Dat van die katten moet je maar niet meer vermelden, gatver..... , het is vandaag nog dierendag ook.
de motorking ziet er erg gaaf uit en die foto met die chief is ook leuk, hij kijkt wel erg blasé.
-
05 Oktober 2012 - 00:01
Nanda:
Dat van die katten moet je maar niet meer vermelden, gatver..... , het is vandaag nog dierendag ook.
de motorking ziet er erg gaaf uit en die foto met die chief is ook leuk, hij kijkt wel erg blasé.
-
05 Oktober 2012 - 08:28
Bianca:
Hoi laura,
Als eerste, bedankt voor je kaartje! Echt super leuk! Al past daar natuurlijk lang niet zoveel tekst op als hier. ;)
Leuk om weer een verhaal te lezen! wat schiet het dan alweer op hè, snap dat je daarvan in de stress kan raken. Maar alle beetjes helpen en je bent al goed op weg!
Geniet nog lekker van het mooie weer, hier is het ruk!
Wij gaan nu ook lekker onze koffer pakken en van het zonnetje genieten! :D
Liefs Marco & bianca -
05 Oktober 2012 - 10:44
Lucia:
Hoi Laura,
Wat leuk dat je programma daar zo goed aanslaat!
Het zou fantastisch zijn dat iemand anders het over zou ku
nnen nemen als je daar weer weg bent.
Je bent wel een lefgriet hoor! Zo alleen op een gammele motor door Ghana toeren. Maar dan ervaar je ook het meest!
Geniet er nog maar van en mensendieck er maar op los.
Liefs van Lucia en Dick -
05 Oktober 2012 - 10:52
Harleypapa:
Heej Kawaluis,
Mooi dat je lekker op je motor kunt crossen, het is maar goed dat je geen ballen hebt anders waren die aardig blauw geworden, misschen kun je m,n blauwe overall wel aan de Chief van Daboya geven dan kan hij meteen het onderhoud aan je motor doen :) we zullen Scooby maar niet jouw kant opsturen want we willen wel graag een complete hond houden, hier regent het steeds de laatste dagen dus het is geen weer om op m,n Harley rond te scheuren, ik denk dat hij temet wel onder het winterkleed gaat en weer achter in de garage beland zodat de auto er weer bij kan, heb van de week m,n voorraad Pikantjes weer aangevuld (21) zodat ik weer even vooruit kan, de mevrouw van de kassa vroeg of ik voor m,n eigen wou beginnen maar daar heb ik uiteraard scheit aan, wat dat slapeloze betreft kan Mama misschien wel ,n zakje voor je maken met allerlei verschilllende kruiden ;) zelf heeft ze daar veel baat bij, je ziet er ook geweldig uit op de motorking, misschien kun je straks wel ,n transportbedrij beginnen in Venhuizen, verder gaat hier ook alles z,n gangetej dus ik zou zeggen tot je volgende bericht of mail.
Groeten uit Lutjebroek van Harleypapa & Mama -
05 Oktober 2012 - 10:52
Marlien:
Laura! Was weer ontzettend leuk om te lezen! Echt goed dat je zo fanatiek bent om je doelen te halen. Succes ermee en geniet van de zon! Want hier regent het alweer een aantal dagen....
Liefs Marlien -
05 Oktober 2012 - 14:49
Erna:
Hoi hoi,
Wat een avonturen allemaal. Blijft leuk om te lezen.
Succes en hopelijk gaat het goed met je doelstellingen en lukt het je om tereden terug te kijken
liefs uit Hoogkarspel
Erna Rick en kids -
06 Oktober 2012 - 00:06
Rob:
hé Luis, goed om te lezen dat het goed met je gaat daar. ook leuk dat je toch nog een link had met the states.
wij (ab en ik) zijn net weer 2 weken thuis van een heerlijke Route 66. wederom een geweldige groep mensen mee gehad en prima weer met veel minder regen dan vorig jaar. nog veel succes daar in het verre Ghana en zorg dat je weer heel thuis komt (met twee benen dus he)!!
groetjes uit Schoorl
-
06 Oktober 2012 - 11:13
Saskia S:
Hey Lau!
Super verhaal weer, kllinkt echt vet!! Je bent echt succesvol bezig al! hoop idd dat er op de langere termijn ook verder mee gewerkt kan worden! Succes nog ff, en ja.... t regent hier, nog al!! Nog meer om jaloers op je te worden/ blijven!!!
Groetjes xxx -
07 Oktober 2012 - 10:41
Esmeralda:
Hey lau,
Post is gearriveerd, thanks :-) Na een week binnen, dus das voor afrikaanse begrippen best snel toch?!
Gaaf hoor je motortocht en die prachtige foto's. Geniet lekker van de temperatuur daar, want het is hier al puur koeler. Veel regen gehad, maar vandaag weer zon. Yeah!
Fijne week!
x es -
07 Oktober 2012 - 15:44
Hans Trousselot:
Verbazendwekkend dat je zoveel schrijft over je belevenissen. Petje af.
Voor Ghanese begrippen balanceer je niet op een dun draadje. Het leven is zo als je het ervaart.
Ik begrijp dat de verkiezingsstijd is begonnen. Ik ken dat van 4 jaar terug. Overal bijeenkomsten met veel herrie en muziek. De uitslag was toen zodanig dat er een 2e ronde moest komen. Veel corruptie en gemanipuleer. Een vrouw zal het zeker niet winnen.
Op dit ogenblik zitten vrienden van mij ook in Ghana maar in Accra om een school af te laten bouwen. Zelf wil ik wel terug naar Ghana maar dan alleen voor het weer. De andere kant heb ik na 3x wel gezien.
Groetjes,
Hans Trousselot
Den Helder -
08 Oktober 2012 - 22:20
(ex)skoonbroer:
he lau!
wat een verhalen zeg!
super om te lezen en de foto's te zien!
en lekker dat je evengoed zo veel voorzieningen hebt daar.
je doet enorm je best en meer kun je niet doen.
ik hoop dat je in de 8 komende weken nog een berg werk kunt verzetten en met een voldaan gevoel naar huis gaat, hoewel je nu ook al met een voldaan gevoel naar huis zou gaan.
geniet vooral nog even en we houden je in de gaten!!
liefs marc, femke, daan en jasmijn -
09 Oktober 2012 - 15:55
Tina:
Murrie Visser ;)
Hihi de vrouw van de chief, chique hoor! En als Marrokaans geschat woooow... Dat zal je wel nog niet vaak gehoord hebben hihi :)
Genietse!
X -
15 Oktober 2012 - 17:45
John En Debby:
Hee, die Laura,
Moeten we al vast gaan sparen voor een reis naar Ghana om op je huwelijksreceptie te komen? De Chief heb je al "te pakken", dus dat is toch al vast a nice catch! En ik maar de laatste 20 jaar denken dat ik zoooo speciaal was! Hoor nu van jou dat de Ghanese man snel verliefd is! Had destijds een Ghanese stalker op kantoor en hij vond het moeilijk te geloven dat ik al de man was, doordat ik hem tot 2 keer toe alleen was tegen gekomen in de stad. Na een kop koffie op een terras kon ik hem overtuigen dat ik toch echt niet beschikbaar was. Maar mijn ego was gestreeld......tot jouw verhaal. Heerlijk trouwens al die verslagen; we genieten helemaal mee en we vinden het fantastisch wat je toch allemaal gaanderweg hebt bereikt. Misschien gaat het niet allemaal zoals je gepland had, maar ongetwijfeld zul je veel goeds achterlaten waar de kinderen en docenten wat mee kunnen. Heel erg bedankt voor je lieve kaart trouwens!
Nou meid, dit was het even voor nu. Doe je voorzichtig?! Ennnuuuhh, als je beentje er toch af moet......dan heb ik nog wel een rolstoeltje over hoor ;-)).
Dikke kus
Deb (en ook van John) -
15 Oktober 2012 - 18:18
Gerda:
Hoi laura,
Wij hebben vorige week je kaartje uit donker AfriKA van jou gekregen, leuk hoor , en bedankt.
Wat fijn voor je dat je nu je ding kan doen. De tijd zal ook wel vliegen voorjou, en dat je daar maar mooie dingen uiteindelijk mag bereiken. De kinderen zij hardstikke enthousiast, als ik het zo lees. Mee doorgaan joh!!
Succes, en wij kijkene uit naar de volgende verhalen en foto`s,
Groetjes uit een herfstig Nederland,
Gerda en Jan -
15 Oktober 2012 - 20:55
Marloes:
Hé Fatima,
Wat een schattige kindjes op de foto, zou ze zo willen adopteren! Je ziet er inderdaad lekker gebruind uit ----> jaloers!
Nog ff en je gaat rondreizen, spannend hoor. Eerst nog maar ff je project Yumba afronden. Zo te lezen heb je tijd te kort. Hier in Nederland doen we aan project X maar dat is weer een ander verhaal...
Veel liefs uit het herfstachtige Lutjebroek
-
15 November 2012 - 10:33
Marleen:
Woow echt zo cool wat je daar allemaal maakt!! Vind het echt jammer dat wij niet langskomen zeg!
Ik ga gelijk je volgende verhalen lezen :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
