Sawasdeekaaaaaa - Reisverslag uit Mae Sot, Thailand van Laura Visser - WaarBenJij.nu Sawasdeekaaaaaa - Reisverslag uit Mae Sot, Thailand van Laura Visser - WaarBenJij.nu

Sawasdeekaaaaaa

Door: Loi & Lauwa

Blijf op de hoogte en volg Laura

18 December 2019 | Thailand, Mae Sot

Sawasdeekaaaaa

Dit horen we al 2 weken als we ergens langslopen, binnenkomen of als mensen ons wat willen verkopen of aansmeren in Thailand. De tijd gaat snel! En over tijd gesproken: het is hier 6 uur later dan in Nederland ;).

De wegen in Thailand zijn goed onderhouden, het verkeer vinden wij rustig en vrij georganiseerd; men wacht redelijk netjes op elkaar, toetert niet onnodig en rijdt bijna niet door rood. Het is wennen als we iets vragen aan mensen en ze geeneens om geld vragen of ons gewoon zelf advies en tips geven.

Ook hier hebben ze uiteraard tuktuk's, maar die zijn vrij groot vergeleken met de andere landen en hebben er een pittige knalpijp en paardekracht op zitten!

De eerste paar dagen dus in Bangkok rondgehangen, wat tempels bezocht en dus een tattoo laten zetten.

Daarna zijn we met de nachtbus naar Chiang Mai gegaan. Slapen werd 'm niet helemaal en tijdens de pauze om 00.30 kregen we een etensbon voor iets ondefnieerbaars... Door de airco hadden we het best fris, maar zodra we om half 8 's ochtends in Chiang Mai aankwamen was het maar 12 graden! En we verlieten Bangkok met 29 graden! Gelukkig konden we wel gelijk in het guesthouse in het Oude Centrum inchecken en opwarmen met koffie en thee.

Chiang Mai is wel een relaxed stadje met ruim 300 tempels, waarvan we er maar liefst 2 bezocht hebben. De andere 298 geloven we wel :). Wat rondgehobbeld in de wirwar van straatjes en 's avonds naar de nightbazar gegaan en de foodmarket. Ook deze veel relaxter dan in Bangkok met minder herrie, minder harde muziek, minder dronken volk en bijna niemand die wat van je wil.

De volgende dag zijn we wel gelijk met een mini-van naar Pai gegaan. 3 uur hoger in het Noorden... 3 uur rijden in de bergen met 762 bochten om er te komen! Het guesthouse had geen ontbijt voor ons, maar we hebben de tosties van de supermarktketen 7eleven ontdekt. Wat een uitkomst! 4 tosties voor 2,40 euro, jammie :).

Pai was nog relaxter dan Chiang Mai. Een beetje een hippie-stadje met veel backpackers die blijven hangen. Een relaxte nachtmarkt met heel veel keus aan streetfood; van Indiaas tot sushi, springrolls tot taco's, pannekoeken, hamburgers, inktvisjes, wafels en alles wat maar op de BBQ kan. Daar krijg je trek van :D. Slippers op maat/ kleur laten maken en wij waren blij. De nachten waren alleen ijskoud, waarbij dat ene fleecedekentje ons echt niet warm kon houden...

We hadden voor 2 dagen 2 gammele scootertjes gehuurd zonder werkende remlichten, kilometerteller en met een scheef stuur. 110cc, dus ze gingen pittig snel. Hoe snel? Geen idee, want de snelheidsmeter deed het ook niet!

Mooi rondtoeren door de iets heuvelachtige omgeving naar een tempel op een berg, 2 minuscule watervallen, een bamboe-brug door uitgebloeide rijstvelden en de Pai Canyon. Dit was wel een gaaf stukje waar je een beetje kon wandelen over hele smalle paadjes (soms iets van 20 cm breed) en aan beide zijde de kloof... Samen met een paar busladingen toeristen de sunset gezien en weer op de scooter gesprongen. Wij blij dat we onze te koude jas voor Nepal niet naar huis hebben gestuurd. Kwam goed van pas op de scooter!

Zelfs de honden en katten dragen hier in het noorden jasjes en truitjes. Of het moet aan een bepaald modebeeld voldoen, want we zagen zelfs 1 hond met roze wangetjes. Arm beest.

Na Pai zijn we weer met een mini-van de 762 bochten teruggegaan naar Chiang Mai voor 2 nachtjes. Een trip gedaan waarbij we met een klein groepje olifanten mochten voeren met bananen en sugarcane, ze met modder gingen wassen en vervolgens in de rivier afspoelen. En onszelf ook maar, aangezien we de enige 2 waren die net zo vies waren als de olifanten.

Daar o.a. 2 Zuid-Afrikanen ontmoet met wie we 's avonds nog even wat gedronken hadden.

Toen we daar echter terug van naar het hotel liepen, was er schijnbaar net iets van een ongeluk gebeurd. We hadden niets gezien of gehoord, maar zagen alleen een jongen midden op de weg liggen met z'n gezicht in een plas bloed, terwijl niemand hielp. We dachten eerst dat hij dood was, wat niet het geval was. Nog niet. Wij hebben geprobeerd om te helpen tot de ambulance kwam, maar zodra die er was hadden we niet echt het vertrouwen dat ze wisten wat te doen. Even verderop bleek er ook nog een vrouw te liggen, die was er gelukkig beter aan toe. Dus met een kutgevoel naar het hotel gegaan, omdat ze naar het ziekenhuis waren gebracht terwijl het ervoor hem slecht uitzag. 2 dagen later zijn we er viaviavia achter gekomen dat het om een Duitse jongen ging die dezelfde ochtend was overleden aan ernstig hoofdletsel. Heftig dus ff.

De dag erna zijn we hier gelukkig weggegaan en met een grote bus naar Chiang Rai gegaan. Dit ligt nog wat meer in het noorden, vlakbij de grens van Myanmar en Laos. We hadden zelf via internet via de ambassade van Myanmar een 'approval letter' geregeld, waarop stond dat we via dat punt Myanmar zouden binnenkomen. Hadden we misschien iets beter moeten onderzoeken, omdat dat de minst makkelijke manier is binnen te komen en vooral verder te reizen in Myanmar vanwege o.a. dure permits en gebieden waar buitenlanders niet mogen komen. Oeps..

Dus de volgende dag weer 2 scootertjes gehuurd, die puur lekkerder reden en waarbij alles het gewoon deed. Op de route stond o.a het Black House, een soort museum met rariteiten, gebouwen en verzamelingen. Daarna braaf links rijdend naar de Blauwe en Witte Tempel gegaan. Weer eens wat anders. En zowaar best toeristisch!

Het laatste plekje wat we wilden zien was een waterval. Bewust als laatste, want je kon er zwemmen! Eerst even snel een tostie naar binnen werken bij de 7eleven en daarna via een mooie route door een Nationaal Park naar de Khunkorn waterval gereden. Zodra we daar het regenwoud inreden werd het toch koud!

Om 16.10 kwamen we bij de parking aan...het was vanaf daar nog 1400 meter lopen en er stond een bordje dat je voor 16.30 terug moest zijn. Uhmm... Dus toch als een malle die 1400 meter gesnelwandeld om die waterval te zien! Kregen we het in ieder geval weer warm ;). Deze stelde gelukkig iets meer voor. Zwemmen zat er vanwege de kou -en voorhuid, ook de tijd- niet in, dus weer terug-gesnel-wandeld. Iets na 16.30 terug.. De scooters gepakt, warmer aangekleed en terug naar het hotel.

We hadden er ook nog een zaterdag-nacht-markt meegemaakt met veel standjes met heeeeel veel lekker eten (nog beter dan Pai!), kleren en rotzooi. Denk maar aan de nachtmarkt van Kolhorn. Op een plein werd een soort van volksdansen gedaan, waar omheen allemaal tafeltjes en stoelen stonden om aan te eten en drinken. We mochten aanschuiven bij een ouder Thais echtpaar (wederom een politieman met hoge functie). Ze zouden Laura wel even leren eten met stokjes, maar die fijne motoriek mag nog iets beter geoefend worden ;). Evenals het volksdansen waarbij ze werd meegenomen door de vrouw... Lol voor vele anderen.

Ze konden alleen totaal geen Engels, maar wilden wel graag bier en eten delen. Én na elke slok proosten...

Na Chiang Rai hebben we besloten om via een andere grens te proberen om Myanmar binnen te komen. Daarvoor moesten we dus wéér terug naar Chiang Mai, wéér naar de nightbazar en foodmarket om de zoveelste fruitshake op te slurpen en nóg een roti met banaan en chocola te eten. Nog eentje dan ;).

Met een 7uur durende busrit naar Mae Sot gegaan in het Westen van Thailand en daar nog 7 andere ontmoet die ook de grens over wilden de volgende dag. Door een 'taxi' die het verschil niet wist tussen links en rechts en PP en GG bij het GG-sweet home afgezet voor een laatste nacht in Thailand. (De rest van Thailand doen we later vanwege logistieke reisplannen. Jaja.)

Samen met het Spaanse stel Ariel en Carmen nog een gezellige avond gehad en de volgende dag zouden we met hun en de andere 'Falangs' naar Myanmar gaan. Lopend de grens over!

We maakten ons alleen nog een klein beetje zorgen of we nog een vliegticket moesten faken en het feit dat op de brief voor het visum een totaal andere grensovergang stond...

Op naar Myanmar! Op naar rijst, rijst en...ohja..rijst!


  • 18 December 2019 - 19:48

    Francis:


    Jullie maken veel herinneringen zeg ( of het nu leuke

  • 18 December 2019 - 19:51

    Francis :

    Jullie maken veel herinneringen zeg ( of het nu leuke

  • 19 December 2019 - 09:22

    Harleypapa:

    Heej Roy en Kawaluis, weer een hoop beleefd en mooie plaatjes geschoten.
    Sawasdeekaaaaaaa zal wel betekenen zeg waar is de DEKA markt.
    Hier gaat alles zijn gangetje, maar weer de groeten uit een zonnig Lutjebroek.

  • 19 December 2019 - 12:08

    Bart:

    Heftig dat van die Duitse jongen! Hopelijk hebben jullie het een beetje uit jullie hoofd kunnen zetten... Veel plezier in Myanmar!!!

  • 19 December 2019 - 22:29

    Rika:

    Zeker heftig vandie jongen,dan moet de knop weer even om .Niet te veel bananen en chocolade eten hoor,anders komen jullie ook als kleine budda,s weer thuis! Hopen dat de overgang naar Myanmar goed lukt!
    Lieve Groetjes,ome Gerard en tante Rika

  • 20 December 2019 - 13:40

    Nanda:

    Wat een heftig verhaal zeg, pas goed op elkaar !

  • 20 December 2019 - 15:24

    Cornelly:

    Zeker een heftig verhaal, gelukkig met jullie alles goed!!!

  • 22 December 2019 - 20:02

    Diana:

    Wat een belevenissen weer. Gaaf met die olifanten! Ziet er charmant uit. Hihi. En idd heftig van die Duitse jongen. Pff.
    Doe voorzichtig, lekker genieten en lekker eten :-)
    X

  • 24 December 2019 - 15:21

    Marloes:

    Poeh heftig zeg van die jongen brrr en dat niemand iets deed!
    En jullie hebben het maar druk met markt bezoekjes en netjes-proberen-te-eten-met-hoge-piefjes bezoekjes :-)
    Fijne dagen skatten!

  • 25 December 2019 - 14:45

    Paul & Jacqueline :

    Lekker verhaal met die Duitser. Verder alleen maar leuke dingen gelukkig.

    Fijne kerstdagen! Wij gaan zo lekker gourmetten

  • 28 December 2019 - 08:34

    Saskias:

    Wat een vette fotos ook weer!! En eten ziet er goed uit :D

  • 02 Januari 2020 - 07:25

    Gerie Mienes:

    Hoi lieverds,

    Wat een belevenissen allemaal. In de zon en met veel lol….. Hier is alles lekker. 2020 is net begonnen en we gaan er weer vol frisse moed tegenaan. Dank voor jullie lieve kaart….

    De aller beste wensen en dikke kus Gerie

  • 04 Januari 2020 - 15:12

    Gerda En Jan:

    Hoi luitjes,


    wij lezen jullie verslag en het heeft voor ons weer herinneringen: blauwe en witte tempel, en het museum met al die houten voorwerpen, Geweldig om jullie verhalen te lezen, en wat een temperatuur verschil is er dan in het noorden he?

    veelplezier,

    Groetjes Gerda en Jan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 296
Totaal aantal bezoekers 61997

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: