Hello Goodbye Bangladesh!
Door: Loi & Lauwa
Blijf op de hoogte en volg Laura
08 December 2019 | Bangladesh, Dhaka
Om naar Bangladesh te komen heb je een visum nodig, die wij uiteraard nog niet hadden. Hier heb je 3 pasfoto's voor nodig die we nog snel in Kathmandu hebben laten maken, want die hadden wij doorgewinterde reizigers nog niet.
Op het vliegveld van Kathmandu gaven ze aan dat we ook een uitreis-ticket moesten hebben van Bangladesh, anders accepteren ze je niet. Zelfs ons niet! Onbegrijpelijk maar waar he:) En verrassend maar waar; die hadden we uiteraard niet. Dus direct via internet 2 neptickets laten maken voor 14 dollar (23 december "vliegen" we via Kuala Lumpur naar "huis"...). Dus we waren goed voorbereid voor de reis naar Bangladesh.
De vlucht duurde maar 1.05 uur, waar maar 30 mensen in zaten (dan kan je het ticket toch nog goedkoper maken?!) en we kregen zelfs nog pinda's (deze waren puur lekkerder dan die van onze hike!) en wat drinken!
Op het vliegveld van Bangladesh aangekomen vroegen ze nergens om, behalve 51 dollar per visum en wat we wilden gaan doen. We werden vriendelijk verwelkomd, kregen zelfs nog wat must-see-tips en een visum voor 25 dagen... Dat moest genoeg zijn. Vooral aangezien we het nog geen week hebben volgehouden hier...
De hotels zijn hier vrij duur, maar de kwaliteit is echt gewoon slecht. Zeker voor het geld dat je betaald. Ons eerste hotel in Dhaka - dat 17 miljoen mensen telt ( de stad hé mensen, nie het hotel) was wel een top hotel! Het had een zitje in de badkamer en we kregen heel romantisch ontbijt op bed. Alleen was dit geen lief gebaar, maar pure noodzaak omdat ze geen eetruimte hadden. En het zitje in de badkamer.... Dat was de pot. En het romantisch ontbijt aten we uit een kartonnen doos op ons bed, want tja....waar moest het anders? Meer ruimte dan het bed was er niet op de kamer :(.
In Dhaka, en ook de andere paar plekken, liepen maar liefst 2 toeristen: WIJ. Op straat kijken de mensen je allemaal aan. Niet persé vriendelijk of onvriendelijk, maar toch. Allebei gewoon geen fijn gevoel hier. Liefst wil je daarom hand in hand lopen, maar dat kan weer verkeerd worden opgevat. Het grootste gedeelte hier is namelijk moslim, waardoor bepaalde dingen niet worden getolereerd. Laura moet dus lange broek/ jurk aan en schouders bedekt. In een temperatuur van 30 graden... En Roy.. Ja die mag wel gewoon lekker alles laten slingeren :).
Overal rijden gebutste, gedeukte en beschadigde bussen waar je niet in wil zitten. De tuktuk's rijden met een stalen kooitje, vanwege verkeersveiligheid, maar waardoor het net kleine gevangenissen lijken. En er liep een man rond met een lange ketting om z'n enkel. Ontsnapt uit zo'n tuktuk-gevangenis? Kortom: warm welkom in Bangladesh! Oh ja, en er wordt bij overmaat van ramp ook nog eens geen alcohol geschonken.
We hebben een paar uur uitgezocht waar we heen konden en wat te bereizen en te betalen was. Maar die combi werkt hier niet. Voor bepaalde delen moet je een permit hebben om er te mogen wandelen, verplicht met gids. Dit vanwege burgeroorlogen van voorgaande jaren. En ergens in het Noordwesten heb je ook een vergunning nodig om er te komen, aangezien er 3 jaar terug een paar toeristen daar zomaar doodgeschoten waren in de theeplantages. Dat slaan we dus maar even over. En het kan tot een week duren voordat je de permit krijgt.
Een positief puntje: het eten op straat is wel erg goedkoop en wel goed te eten :). Als je tenminste hetgeen krijgt waar je om gevraagd hebt...
Dus besloten om met de trein (dezelfde rit met de bus schijnt pittig gevaarlijk te zijn..) vanuit Dhaka naar Chittagong te gaan, waar we 1 nacht gebleven zijn. Direct de volgende dag naar Cox's Bazar gegaan, het langste natuurlijke strand van de wereld (zegt men hier tenminste).
Dit keer via airb&b iets geboekt. Was wel een relaxed plekje, maar zwemmen in boerkini die we niet hebben wordt 'm niet.
Deze paar dagen rondgehangen in een achterstands-dorpje Sonar Para en in het dorpje Himchari waar we in 3 van de 6 restaurantjes gezeten hebben om de tijd te doden. Er scheen daar ook een mooie waterval te zijn en een uitzichtpunt, vandaar dat er ook vrij veel Bengaalse toeristen waren met duidelijk veel geld.
De Himchari-falls was echt wel super! Maakte onze trip naar Bangladesh weer goed ;).
In de avond bij ons afgelegen huisje gezeten, vuurtje gestookt en de 2e avond met de eigenaar van het huisje geouwehoerd.
Er is hier eigenlijk alleen verschil tussen heel erg arm en extreem rijk... Hier vlakbij zit een groot vluchtelingenkamp met vluchtelingen uit Myanmar (Nog zo een bijzonder land waar we heen gaan). Mogen ze eerst wel eens goed kijken naar de hulp die hun eigen inwoners nodig hebben. Er gaan continu dikke auto's af en aan van diverse hulporganisaties en 'belangrijke' mensen. Ze rijden met sneltreinvaart al toeterend voorbij en gebruiken daarbij beide weghelften, waardoor we ineens niet meer zeker weten of ze nou links rijden of dat het toch ineens rechts was...
Voor de rest was er echt niets te doen en in de kleine dorpjes is het ook niet prettig rondlopen. Niemand begrijpt wat we willen, omdat zij geen Engels spreken en wij geen Bengaals. De andere dingen die we op zich wilden zien in Bangladesh zijn vrij lastig te bereiken met openbaar vervoer en het voelt hier gewoon niet echt oké.
Daarom dus besloten om weg te gaan uit Bangladesh. Hadden we niet verwacht eigenlijk. Maar niet alles kan perfect zijn en we hebben al 3 mooie landen gezien! En in ons achterhoofd houdend dat Bangladesh toeristisch gewoon niet ontwikkeld is en een van de armste landen van Azië is, is het goed om hier te vertrekken.
Dus eerst weer met de bus vanuit Cox's Bazar naar Chittagong waar we in hetzelfde hotel verbleven. Daar ontmoetten we de rijke eigenaar van het hotel die wilden dat we naar het dakterras kwamen. Oké, zucht, wat jij wil... Bleek dat dit een vrij modern iemand was met rijke vriendjes, waaronder iemand van de politie en de baas van de Tourism-Police van Bangladesh. Het werd een beetje een bizarre avond, want we kregen bier van de eigenaar, terwijl dat niet geschonken mag worden en de politie erbij zat... En de baas van de Tourism-Police wilde met ons op de foto en overhandigde ons daarbij bloemen (Laura moest een jasje aan omdat d'r mouwen nog te kort waren!). Hij vroeg wat er verbeterd kon worden aan het toerisme in Bangladesh. Nou, heb je even..?!
Daarna wilde hij nog dat we met hem en andere hoge piefjes mee gingen eten om 22 uur! Krampachtig rijst, kip, stew en vis eten, je linkerhand tussen je benen en de helft van het eten op schoot. Niet handig, maar wel lekker!
Ook kregen we voor de treinreis de volgende dag nog een tas met 2 bussen pringles, wasabi-nootjes, 4 snickers en 2 guava's mee en werden we door iemand van het hotel persoonlijk naar het treinstation gebracht. Superaardig, maar echt bizar eigenlijk.
Terug in Dhaka hadden we geen hotel omdat we om 1 uur 's nachts naar Bangkok zouden vliegen. Eerst ergens iets gegeten en toen bij een hotel gevraagd of we daar tot een uur of 18.00 konden blijven hangen met koppies thee en koffie. Dit was totaal geen probleem en de (wederom rijke) eigenaar kwam ook af en toe een praatje met ons maken. Was echt een hele aardige man, alleen hij kon praten als een.....:). Hier zaten we vanaf een uur of 14.00 en rond een uur of 19.30 dachten we dat het wel tijd zou zijn om op te stappen. Maar de eigenaar zei dat het echt nog te vroeg was, want de incheckbalie was toch nog niet open. Hij ging ook gelijk kijken of er niet toevallig een pick-up was van het hotel op het vliegveld, want dan mochten we gelijk meeliften. Na een poosje was het duidelijk dat er geen pick-up was, dus besloot hij dat we maar met z'n eigen auto naar het vliegveld gebracht moesten worden :). Echt super pittig! Dus uiteindelijk (mede door z'n vele gepraat) iets na 22.00 richting het vliegveld en op naar THAILAND!
Beetje bijzondere ontmoetingen dus zo in Bangladesh! Maakt een deel toch wel goed, vooral die 7 biertjes p.p... ;).
Na 27 uur wakker te zijn en een vlucht van 2 uur, waarbij we half aan het knikkebollen en kwijlen met mond open waren, (oké, alleen Laura..) op pakjesochtend aangekomen in Thailand. Hier is het een half uur later dan Bangladesh, dus voor de oplettende lezers 6 uur later dan in Nederland (En 25 graden warmer:D).
Gelukkig mochten we al om 8.30 inchecken en hebben we even een paar uurtjes slaap ingehaald.
Daarna de stad in. Wat een verademing na Bangladesh, goede keus geweest! Laura kan gewoon in ultra-korte kleren lopen en niemand zou d'r raar aankijken. Ze wordt zelfs nog overtroffen door andere toeristen, Thaise meiden en misschien ook nog wel door een paar she-males:). Er lopen enorm veel toeristen - oppassen dus wat we nu zeggen over mensen -, het is schoon, geen getoeter, niet druk (anderen ervaren het hoogstwaarschijnlijk wel als druk!) en mensen kijken niet raar naar ons. Voelt echt wel fijn!
Een paar bezienswaardigheden met tuk tuk zonder tralies gezien, waaronder een tempel en de Golden Mount. Het is hier nu iets drukker doordat het Fathers Day was. Iets met de 9e Koning en veel mensen in het geel :). En over een paar dagen is er ook iets 'belangrijks' waarvoor ze nu aan het oefenen zijn met o.a. politie, marine en landmacht. Geen idee wat echter : D.
Er is een straat, de KhoaSan Road, waar het lekker druk is met toeristen, terrasjes, streetfood en kleding/souveniershops. Overdag is het al druk, maar in de avond veranderd het in een of ander gekkenhuis: en feest- en zuipfestijn met nog kortere kleren, she-males, knetterharde muziek uit elke kroeg, dronken en dansende mensen, hoeren, happy hour en nog meer streetfood en zelfs lachgas. Je kunt gefrituurde schorpioenen kopen (zoveel als je er hier ziet, zou je verwachten dat er geen levende schorpioen meer is in Thailand!), krokodil en echt alles!
Het is echt wel veel toeristischer dan alle andere landen die we gezien hebben, maar we gaan het hier zeker langer volhouden dan de 6 dagen Bangladesh... Waarschijnlijk zullen we Thailand in delen zien, omdat je eenvoudig met alleen maar een stempel i.p.v. een visum binnen kan komen. Het grenst namelijk o.a. aan Myanmar waar we ook nog heen willen.
Maar dit eerste begin maakt de 6 dagen van Bangladesh al goed! En wat is het eerste wat je doet als je in Thailand bent? Juistum, een ziekenauto uitkiezen! Dus in onze opperbeste stemming weer een deel van onze bucketlist afgeshag't...
Tot snel, we houden ons Thai!
-
08 December 2019 - 11:35
Marieke:
Wat een avonturen weer!
Knap dat jullie zo stoer in Bangladesh waren, maar een verstandige keuze denk ik zo om door te reizen. Lekker corrupt allemaal....
Mooie tattoo's hebben jullie laten zetten!
Ik ben natuurlijk wel erg benieuwd naar de ambulance foto's!
Geniet van het mooie Thailand!
Dikke kus vanaf de Bovenakker!
-
08 December 2019 - 12:04
Joyce:
Super leuk om jullie verhalen te lezen onder het genot van jullie theetje!
Jullie maken echt van alles mee.
Geniet ervan -
08 December 2019 - 12:25
Sass:
Ziekenauto uitzoeken!? Voor als die naaldeninjechties toch gaan infecteren!? -
08 December 2019 - 12:26
Sass:
Hahaha super mooie waterval inderdaad, onder de indruk hoor! Ge iets verder van het Thaise toerisme, Xxx ons -
08 December 2019 - 13:14
Harleypapa:
Heej Thaipoppen, weer een hoop beleefd en mooie plaatjes.
Maar weer veel plezier. -
08 December 2019 - 14:24
Gerda:
Hoi luitjes,
jammer dat Bangladesh zo tegen viel, terwijl jullie daar wel opvielen....
Maar Thailand is mooi, en daar kan veel, Geniet ervan.
groetjes Jan en Gerda -
08 December 2019 - 19:58
Diana:
Hi! Wat maken jullie ook veel mee he! Ontzettend leuk om te lezen! Zonde van Bangladesh, maar jullie gaan nu weer mooie weken tegemoet! Geniet ervan! X -
08 December 2019 - 20:01
Francis:
Jammer maar er zal nog genoeg te doen/ zien zijn de komende maanden
Mooie plaatjes weer Groetjes van ons allemaal -
08 December 2019 - 20:57
Cindy :
Juist goed dat jullie Bangladesh hebben ervaren! Wat weten we toch weinig van die landen.. maar.. verder gaan lijkt mij een goede keuze! Volg jullie! -
09 December 2019 - 09:33
Bart:
Thailand zal een verademing zijn na Bangladesh!! Enjoy en geniet van al dat heerlijke streetfood! (en neem zo'n watermeloenshake voor me mee naar huis, die mis ik nog het meest :)) -
09 December 2019 - 10:21
Dionne:
Thailand! Thailand! Thailand! Veel plezier en vergeet Wat Phu Tok niet. -
10 December 2019 - 14:22
Rika:
Weer een prachtig verhaal!!Veel plezier nu in Thailand!!Groetjes uit Lutjebroek!
-
11 December 2019 - 21:03
Cornelly:
Hoi, wat leuk om het weer mee te bleven via de foto's en jullie mooie verhalen! -
12 December 2019 - 13:13
Esther:
Wat een grote verschillen toch hè, tussen die landen. Geweldig om dit zo te zien. Dubbel benieuwd naar jullie Thailand verhalen, zó veel te doen en te zien daar!! Veel plezier en geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
