Met de poncho op de motor
Door: Koek en Zopie
Blijf op de hoogte en volg Laura
16 Februari 2020 | Vietnam, Hanoi
Halverwege Vietnam zijn we van het vrij toeristische Hue (geen idee hoe uit te spreken) via een relaxte route door heuvels naar het Phong Nha-Ke Bang National Park gereden. Dit park bestaat uit o.a. grotten en karstrotsen (heeft iets met kalksteen te maken ofzo) wat ontzettend mooi is om doorheen te rijden. Vooral als er bijna geen medeweggebruikers zijn. Mooi toeren!
Hier 2 nachtjes gebleven omdat we meestal halverwege de middag aankomen na gemiddeld 4 tot 6 uur rijden en soms toch ook wat willen ondernemen behalve alleen motor rijden. De volgende dag naar de Hang Toi Cave gegaan die ook de Dark Cave genoemd wordt. Via een zipline van 400 meter naar de start van de grot, gevolgd door 15 meter in het vrij koude en blauwe water zwemmen naar de ingang. In de grot de lampjes op de helmen aan en ongeveer 1 km de pikdonkere grot ingelopen. Een enorm grote grot met soms wat nauwe doorgangen (je kan in ieder geval tot 6 km komen in deze grot!) wat eindigde in een modderbad. Lekker ingesmeerd en daarna half afgespoeld nadat we een paar meter door een zeer krappe en glibberige gang moesten kruipen (OMLAAG die witte kont!), nog een stukje ín de grot gezwommen en toen via een kayaktocht van maar liefst 5 minuten weer terug naar het begin.
In dit park zijn de laatste jaren meer grotten ontdekt, waaronder de grootste (en duurste à 3000 dollar!!!) van de wereld.
Voor ons was 1 grot genoeg omdat we er nog meer gaan zien in Vietnam en het salaris niet echt toereikend is :).
Meestal rijden we tussen de 150 en 260 km per dag. Onze trouwe motors gaan namelijk niet zo hard... Het hardste dat we hebben gereden is 115 km/u, dit dan volgens onze goed geijkte Vietnamese kilometerteller. Google maps had zo z'n eigen idee hierover en vond dat we maar 83 km/u gingen!!! Wij houden uiteraard de 115 aan ;). Maar de maximum toegestane snelheid is 60 km/u, waar wij iets boven rijden (of volgens de telefoon dus niet :D).
En na een paar uur op de motor zijn we het ook wel weer zat, ondanks de wisselende uitzichten.
De dag van Phong Nha naar Tan Ky was een mooi voorbeeld van 257 km langs de wisselende uitzichten; het begon met het rotsachtige karstgebergte, wat overging in heuvels en bossen en daarna in heuvels met rijstvelden en theeplantages.
Onderweg zelfs 2 slangen gezien op de weg. En met WE, bedoelen we Laura, omdat Roy ze allebei niet heeft gezien, ondanks dat hij bijna over de 2e heen reed!! Hij was vast op zoek naar de treinrails :). Onderweg moeten we ook goed opletten voor spontaan overstekende koeien die zich verstoppen in de bosjes. Kiekekoe!
In Tan Ky zomaar een ander soort streetfood ontdekt: gebakken banaan! Wij blij :D. Hier voor de rest niets gedaan, behalve gebakken banaan eten.
Van Tan Ky een flinke rit van 229 km naar Mai Chau om daar te overnachten. Mooi slingerend over de hoofdweg door echte ouderwetse dorpjes en later volgden we een rivier door een gebergte van een ander nationaal park, wat op het eind afgewisseld werd met terrassen van rijstvelden. De rijst werd nu echter pas geplant, waardoor het niet perse heel erg mooi is om te zien.
In de tussen de rijstvelden gelegen homestay (een zogenaamde "stilt-house" = huis op palen, waar deze regio om bekend staat) redelijk lekker, maar vooral veel gegeten en dankzij de zelfgebrouwen fles whisky van de eigenaar met 3 slecht-Engels-sprekende Franse jochies reis- en motoravonturen uitgewisseld.
Ons bed was een matras op de grond met klamboe, en we hadden gordijnen als deuren. Als iemand door het huis liep, wiebelde alles. Maar we hadden wel lekker warm water!
Bijna elk guesthouse of homestay heeft trouwens wel warm water, wat echt wel lekker is na soms best een frisse rit op de motor. Alleen doet het warme water het soms maar 3 minuten en dan ben je nog niet echt opgewarmd...en Roy al helemaal niet, want die mag als tweede douchen :).
Van Mai Chau een koude, natte rit door de bergen met regen en 10 meter zicht door de mist naar Hanoi gereden, terwijl we achter een rij stinkende en slome vrachtwagens reden waarvan de remmen waren vastgelopen door de sterkte van de daling. Inhalen was door de scherpe bochten en het zicht (welk zicht?) (bijna :D) geen optie.
Zeiknat en verkleumd het drukke verkeer met de vele scootertjes van Hanoi getrotseerd. De methode? Gas erop, slalommen en gewoon gaan. Oh ja, en de toeter!
De warme douche duurde hier dus helaas maar 3 minuten; jammer als je nat en koud aankomt met 14 graden!! Zit je dan in Vietnam...
Hanoi vonden we een vieze, natte stinkstad. Het enige wat we hebben gedaan was in onze warmste kleding rondlopen, bier drinken bij lokale barretjes (vers gebrouwen bier voor 0,20 cent wat binnen 24 uur op moet) en eten. Wel lollig dat de politie langskwam om die kleine 'barretjes' te checken en een aantal kleine stoeltjes in beslag nam omdat het te ver op straat stond ofzo. En toevallig kwamen we ook nog een Zuid-Afrikaanse gozer tegen die we een paar maanden terug in Thailand hadden ontmoet!
Van Hanoi een saaie route over de hoofdweg samen met al het vrachtverkeer - met 3 keer een bijna aanrijding - naar de Westkust gereden om daar met een ferry naar Cat Ba Island te gaan. In de hoop op iets mooier weer. De overtocht via de Zuid-Chinese zee was maar 10 minuten en gelukkig waren er nog een paar toeristen die het in hun hoofd haalden om met dit weer en een motor naar het mooiste plaatsje van Vietnam te gaan... Die avond met het Nederlands stelletje Timothy en Shireen aan de praat geraakt en wat gegeten en gedronken. Gezellige avond!
De dag erna een boottrip gemaakt waarbij we langs allerlei rotsformaties in de Golf van Tonkin vaarden richting Halong Bay. Het blauwe water en de zon ontbrak, maar we waren blij met het droge weer en 19 graden! Voordat we de boot opgingen, moest wel eerst onze temperatuur gecheckt worden i.v.m. het corona-virus. Gelukkig zijn ze hier modern en hoefde de broek niet naar beneden :). Al zou je koorts hebben, zou de hel waarschijnlijk losbreken! Vanwege het virus vaarde de ferry van en naar een ander punt van het eiland al niet meer...
De eerste stop met de boottocht was op Monkey-Island om via scherpe rotsen omhoog te klimmen naar een mooi uitzichtpunt. Af en toe even wachten op een paar trage Fransozen (ken je nagaan hoe druk het zal zijn in het hoogseizoen!) of agressieve apen die iets te dichtbij kwamen, maar het uitzicht was super!
Na weer een stuk varen mochten we met een kayak door diverse baaitjes van Halong Bay roeien, waarbij het sturen ons zomaar goed af ging! Mooi onder de rotsen en 'grotten' door roeiend genieten van het uitzicht. We zagen zelfs nog 3 kwallen!! En nee, dan bedoelen we niet dekwallen in de kayak's om ons heen ;).
De zwemstop was echt te koud om te doen, dus doorgevaren door de mooie natuur naar een drijvend (vissers)dorp. Er waren daar trouwens ook opvallend veel (dikke) honden. Lekker veel bewegingsruimte...
Die avond (en de avond erna) met het gezellige echtpaar Marian en Willem uit Nederland gegeten, die we toevallig op een andere boot naast ons ontmoet hadden tijdens de tocht. Ze vonden het fijn om even Nederlands te spreken!
Besloten om nog een 3e nacht op Cat Ba Island te blijven om de volgende dag een kort motortochtje over het eiland en door Cat Ba National Park te rijden. Totdat het weer ging regenen... Een wandeltochtje met een pittige steile klim over rotsen en treden van 2 uur naar de Ngu Lam Peak in het park gedaan. Hier vanaf een mooi uitzicht over de begroeide karst-gebergte.
Daarna nog naar de Trung Trang Cave gereden. Via een trap omhoog waar je de grot 'hoog' in ging. Door de rotsen heen lopend en hurkend kwam je veel lager en een paar 100 meter verder op de weg weer uit. In de grot een paar kleine tempeltjes/ gebedsplekjes en soms liep je door een hele grote, hoge ruimte en dan ineens stootte je bijna je knar omdat je niet ver genoeg bukte. Gaaf! Vooral voor degene die erachter liep :). Bizar dat zoiets ooit ontdekt is eigenlijk.
Helaas ging het toen weer wat regenen, maar heel veel groter was het eiland ook niet. Er wordt op het eiland nu vrij veel gebouwd en het is nu best wel uitgestorven omdat het off-season is. Scheelt voor ons in ieder geval veel drukte en de hotels zijn lekker goedkoop.
En opvallend: op dit eiland en eigenlijk in heel Vietnam hebben we geen wildlife gezien. Alleen de paar apen tijdens de boottocht, 3 kwallen, 2 slangetjes en een paar arenden. Voor de rest he-le-gaar niets! Raarrrrr.
De rest van deze dag lekker bij het hotel gezeten met een paar koppen thee en koffie en de Lonely Planet.
We zijn er namelijk achter gekomen dat we maar via 1 landgrens Laos binnen mogen komen vanuit Vietnam met een (e-)visum of met een visa on arrival. En laat díe grens nou net weer in het Zuiden zijn. De regels zijn blijkbaar veranderd sinds oktober 2019, waardoor we nu maar een vlucht geboekt hebben om naar Laos te gaan. Hadden we niet verwacht! Dus voor de verandering onze reis maar weer is aangepast...
Nu hopen dat we het land uitkomen, omdat op ons visum van Vietnam een andere landgrens staat aangegeven waar we Vietnam moeten verlaten... Gelukkig hebben we onze mooie glimlach nog :grin:...
Vanuit Cat Ba Island hebben we weer de ferry naar het vasteland genomen; de vochtigheid in de hotelkamer (echt niks wilde drogen), het corona-vrius en de regen hopelijk achter ons latend.
Een flinke rit van 7 uur naar Lang Son, waarbij we de regen gewoon meenamen. De poncho deed half z'n werk, omdat die van Laura aan flarden ging door het rijden en Roy steeds stukken poncho van haar aan het happen was. Sorry mop :D.
Een poging tot het oversteken van een spoorbrug door simpel de auto's te volgen was niet helemaal de bedoeling, terwijl Roy toch echt de rails volgde. Foutje! Mist z'n werk zeker ;).
En in google-maps kan je aangeven dat je snelwegen wil vermijden, maar op een of andere manier werden we toch over de CT-weg gestuurd. Een snelweg waar wij echt niet op mochten! Dus eerst de parallelweg gevolgd ("probeer om te keren") in een laag glibberige bagger in de regen. Onze stuurmanskunsten werden in Vietnam pittig op de proef gesteld. Altijd fijn...
En helaas stopte Laura d'r motor er op een of andere manier steeds mee. Gewoon zo: paf, boem, uit. Na een paar minuten wachten startte hij gelukkig wel weer, maar de weg duurt dan lang. En de omgeving was echt wel mooi, maar in de regen met rondspattend modder op je vizier van de vrachtwagens die we inhaalden en hopend dat je motor niet wéér uitvalt geniet je daar niet heel perse van ;).
Dus we hadden na deze rukdag de KFC en het softijsje écht wel verdiend :D.
Vanuit Lang Son zonder ontbijt in één ruk de 148 km naar Hanoi gereden. Hopend dat de motor niet zou uitvallen en dat er geen glibberige wegen meer kwamen en dat het niet zou regenen. Alle 3 niet gelukt. Maar het lukte dit keer wel om tijdens het rijden direct de motor weer te starten zonder te stoppen. Trots. En die bagger op onze schoenen, broek en motor? En de regen? Tja, de poncho ligt verspreid over Vietnam en de kleren worden toch niet meer schoon en droog.
In Hanoi de motors gelijk lekker vies ingeleverd bij Style Motorbikes; ze keken er niet eens naar om en checkten niets! Borg teruggekregen en doei motors! In totaal 2745 km in 3 weken gereden. Weer ff genoeg voor de komende tijd!
De laatste paar dagen in Hanoi de toerist uitgehangen door naar het mausoleum van Ho Chi Minh te gaan, waar Ho Chi Minh ligt opgebaard. Een serieuze bedoening met bewakers in spierwitte uniformen, (hoe hou je het zo wit?!) rare regels en serieuze hoofden waavan je in de lach schiet: handen niet in je zakken, geen kauwgum kauwen, in de rij blijven lopen en doorlopen a.u.b..
Ook naar het puppet-theater in het water geweest, biertjes en gebakken banaan verorberd, 3 avonden bij 'Cuisine' gegeten (eindelijk een x lekker eten!) én een zeer welverdiende massage gehad waarbij een mini-Vietnam-vrouwtje op ons ging zitten en alles kraakte! Geen ontspanningsmassage dus ;).
Ook nog een avond met Esther afgesproken, een collega van Roy die nu toevallig in Vietnam is. Gezellig even uit eten geweest en ze had als verassing voor ons drop en kaas mee, superlief :D!!! Jammie, smaakte goed bij ons ontbijt de dag erop!!
Als goed is hebben we beter weer in Laos dan het Noorden van Vietnam. Was deze dagen in Hanoi wel rond de 25 graden, maar zonder zon. En de laatste dag maar 14! En we hopen op iets beter eten dan de instant-noodles die nog niet eens gaar zijn en waarvoor je 2,50 betaald, terwijl je in Nederland voor zo'n zelfde zakje een kwartje betaald. Beetje teleurgesteld in het Vietnamese eten dus ;).
Dus doorrrrrr! Op naar Laos!
-
16 Februari 2020 - 16:21
Harleypapa:
Heej Roy en Yamaluis,
Jullie hebben weer een hoop mee gemaakt en geel.kilometers gereden, bier hoost her momenteel ook pittig al de hele dag dus van armoed maar binnen zitten.
Bedoel je met pikdonker soms negerpikdonker?
Hier gaat alles verder weer zijn gewone gangetje, vanavond klaverjassen met Gon en Peter.
Maar weer de groeten uit Lutjebroek. -
16 Februari 2020 - 18:36
Cindy :
Volgende keer graag de 2 slangen op de foto lau, nu geloofd niemand je als alleen jij ze ziet -
16 Februari 2020 - 19:00
Rika:
Wij ook aan de biertjes en gedroogde banaantjes,je moeten wat met dit slechte weer,er valt heel veel regen !!
Leuk om jullie reisverslag te lezen,en knap hoor zoveel kilometers met de motor,maar dan zie je wel het meeste van het landschap denk ik !
Lisa heeft alweer zin in het familieweekend hoopt natuurlijk dat ze weer mag samenwerken met jou Laura !!lieve groetjes ome Gerard en tante Rika -
16 Februari 2020 - 19:36
Francis:
Hallo Laura en Roy.
Weer met plezier het verslag gelezen en de foto’s bestudeerd.
Alle viezigheid weggespoeld en vermoeidheid gemasseerd en op weg naar Laos ( als jullie toegelaten worden tenminste -
16 Februari 2020 - 20:25
Marian:
,hoi hoi
Leuk om jullie verslag te lezen !!
Wij waren ook in het mausoleum .....wat een regeltjes daar hé. ....Het is mij niet gelukt zo''n "witte kerel "zo mooi erop te krijgen ....(je mocht er geen foto''s maken hé ) maar wel indrukwekkend daar !!
De old Quarter in Hanoi was s'avonds toch wel erg gezellig.....!!
Balen van de regen op de motor de laatste dagen in Vietnam Hopenlijk hebben jullie in Laos beter weer !!
Veel plezier verder...... -
16 Februari 2020 - 22:27
Nanda:
Hej reizigers, mooie avonturen weer, wel een hoop koude nattigheid voor jullie hoor. Wat is eigenlijk het wilde beesten bestand in Vietnam ?
-
17 Februari 2020 - 09:27
Esther:
Hey Roy en Laura, geweldig om jullie uitgebreide verslag weer te lezen. Zoveel herkenning ook nu ik zelf hier op reis ben. Blij dat jullie zo van de kaas en drop genoten hebben. Ik vond het super leuk om jullie gezien en gesproken te hebben. Was echt gezellig, en heerlijk gegeten. Spreken zeker in april een keer af in Hoogkarspel. Goeie reis verder en veel liefs voor jullie. -
17 Februari 2020 - 12:13
Lia:
Hoi Roy en Laura,
Wat een avonturen weer zeg. Knap van jullie dat jullie al die kilometers gereden hebt hoor.
In Noord Vietnam is het veel kouder hé. Wat de dieren betreft, ze vreten alles op. Ga maar eens naar een markt daar. Daar zie je van alles liggen. Dat er maar een weg naar Laos is hoor ik van op. Ik wens jullie nog heel veel mooie avonturen toe.
Lieve groet Lia -
17 Februari 2020 - 16:58
Gerda:
Hoi Roy en Laura,
wat jammer dat het geen mooi weer is in Vietnam.. enne met douchen ik, zou lekker met z`n 2 tjes onder de douche stappen, heb je samen warm water, voor hoelang het duurt, en je kan elkaar inzepen,,,,,
Maar wat een leuke foto`s en verhalen weer van jullie,
Ik hoop dat jullie Laos in komen, en dat we binnenkort daar ook weer de verhalen van kunnen lezen, en beter weer toegewenst.
Lieve groet uit regenachtig en winderig Grootebroek -
17 Februari 2020 - 21:29
Cornelly:
Hoi luitjes, jullie beleven mooie dingen,maar het is ook af en toe afzien.
Hoop voor jullie dat er in Laos betere douches zijn en mooier weer, kunnen jullie lekker doorwarmen!
Veel plezier in Laos. lieve groetjes van Paul en Cornelly. -
18 Februari 2020 - 10:14
Marieke :
Weer heel wat beleefd! Op naar Laos! Heel veel plezier en geniet van de laatste weekjes! X -
23 Februari 2020 - 19:09
Gerdine:
Wat een mooi verhaal weer! Veel dingen gezien en beleefd. Leuke foto's gekkies! Wat gaat de tijd hard. De laatste maand gaat ook alweer bijna in. Hopelijk is het in Laos beter weer. Hier genieten we van wat stormen met namen... -
23 Februari 2020 - 19:42
Shireen:
Hallo Laura & Roy!
Leuk om jullie verhaal te lezen. Was erg leuk
Jullie te ontmoeten. Geniet nog van jullie mooie avontuur.
Liefs Timothy& Shireen -
27 Februari 2020 - 10:46
Debby:
Lieve Laura en Roy,
Laura, van harte gefeliciteerd met je 35e verjaardag! We wensen je een mooi nieuw levensjaar vol liefde, geluk, avontuur en gezondheid en voor vandaag...een prachtige dag!
Hopelijk is het in Laos een stuk warmer en kunnen jullie je opnieuw verbazen over de prachtige natuurschoon en lieve mensen. Ik geniet van jullie verhalen vol humor en nuchterheid.
Lieverds genieten nog lekker en goede reis verder.
Kus, John en Deb
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
