Happy Hour in Sri Lanka
Door: Koek en Zopie
Blijf op de hoogte en volg Laura
04 November 2019 | Sri Lanka, Ella
De 24e oktober zijn we vanuit Agonda in Goa (India) naar Sri Lanka gegaan. Om er te komen moesten we eerst 1,5 uur slingeren door de bergen met de auto naar de luchthaven van Goa en vervolgens met 2 vluchten via Chennai naar Sri Lanka, om tot slot met de taxi in Negombo te eindigen. En dit terwijl Laura de laatste Indiase maaltijd uit haar lijf aan het kosten was. Nice..
De eerste indruk van Sri Lanka is toch best anders dan India. Schoner, minder stoffig, veel minder getoeter, (bijna) geen koeien op de weg, geen selfies met mensen (gewoon geen één), toch wat vriendelijkere mensen maar helaas ook minder lekker eten :(. Uiteraard ook overeenkomsten, zoals de warmte, linksrijdend verkeer, de straathonden, muggen (JEUK!!!), de apen en eekhoorns en ook hier maken de mensen met hun hoofd een soort schudbeweging als ze "ja" zeggen of bedoelen. Verwarrend!
Het is hier nu echter niet het goede seizoen, waardoor er bijna geen toeristen zijn en de prijzen van slaapplaatsen nog lager liggen. Dus vrij veel regen en een enorm hoge luchtvochtigheid, waardoor onze was na 2 dagen nog niet droog was, terwijl we ook niets schoons meer hadden :). Zelf zijn we ook al meerdere keren ietwat nat geregend, maar ondanks de vele regen lukt het aardig om onze plannen uit te voeren.
We zijn in Negombo begonnen: eerst 2 dagen bijgekomen en wat rondgelopen in het stadje en langs het strand. Hier was het best wel toeristisch, waarbij er op elke straathoek vrij luxe restaurants waren. En dan moet je ineens kiezen tussen Westers eten! Dit waren we niet gewend in India.
De 3e dag in Sri Lanka zijn we met de trein vanuit Veyangoda naar Anaradhapura gegaan. De trein is hier echt supergoedkoop (€1,70 p.p. voor een rit van 4 uur!). Onderweg mooi uit het raam kijken naar het groene landschap, de regen, de rijstvelden en de mensen die daarop aan het werk waren. In de trein hoefden we ons geen zorgen te maken dat we te kort zouden krijgen, want om de haverklap kwam er wel een verkoper langs met maiskolven, popcorn, koekjes, ijs, drinken en zelfs kinderspeelgoed. De trein schudt ondertussen alle kanten op, waardoor je je wel goed moet vasthouden als je in de deuropening staat:-)
In de regen aangekomen in Anuradhapura (ook wij kunnen het nog steeds niet vloeiend uitspreken) en naar het hotel gegaan waar een man werkte die echt alles met liefde en gegiechel voor ons deed. Lol.
Hier raadden ze aan om een tuk tuk met gids te nemen, zodat je zeker weten al die tempels, stoepa's en budha's kan zien, terwijl je daar bovenop entree van 25 DOLLAR moet betalen om het werelderfgoed te betreden. Dus wat doen wij schrale Hollanders; 2 fietsen huren voor 5 EURO en zelf lekker de boel gaan verkennen. Gevolg; nat van het zweet en crisscross de hele stad doorgereden en totaal aan de andere kant uitgekomen (Laura heeft d'r orientatievermogen uitgekost en Roy uitgescheten) door rijstvelden (denken we) waar een slang in kronkelde en langs gratis tempels, stupa's, groene kevers en een eeuwenoude heilige boom. Op sleeptouw genomen op een bergje met tempel door 2 monnik-in-wording-jongetjes met supermooi uitzicht op de donderwolken die er aan kwamen.
Uiteindelijk waren we dus weer voldaan in ons hotel met een zere kont van het fietsen, maar nog wel met al ons geld op zak :).
Na 3 dagen Anuradhapura (Nee, nog steeds kunnen we het niet vloeiend uitspreken) zijn we via 2 bussen in de regen naar Sigiriya gegaan voor 1 nacht. In de 1e bus zaten we achterin, waardoor we met het uitstappen iedereen hinderde met onze backpack. Gewoon blijven lachen en met ons hoofd schudden. Doen zij tenslotte ook altijd :-) Sorry!
De 2e bus had gezellige muziek op, terwijl we opgepropt op een bankje zaten.
Direct naar de homestay gegaan om daarna de Pidurangala-Rock (5 euro voor 2 personen...) te gaan beklimmen die uitzicht had op de 30-dollar p.p.-Sigiriya-rock (Lion's rock). Toen we aankwamen was de Sigiriya in nevel gehuld, maar met het beklimmen van de Pidurangala hadden we echt een supermooi uitzicht. De klim was maar een half uurtje en goed te doen. Alleen het laatste stukje moest je even goed kijken waar en hoe je omhoog moest komen. Genoten van het uitzicht, maar toen we achterom keken kwam er een gigantische bui aan. Dus snel naar beneden en geschuild bij een leuk restaurantje met een lieve gastvrouw tot het 2 uur later droog was.
De volgende bestemming was Uppuveli bij Trimcomalee aan de Oostkust van Sri Lanka. Hier hoopten we op enigszins iets mooier weer. De zon werd echter ineens afgewisseld door een enorme bui toen we op zoek waren naar een "wine-shop" voor bier (logisch ja). Volledig doorweekt en zónder bier weer teruggekomen en gewacht op de veranda met een watertje tot het de volgende dag droog zou zijn.
We hadden een relaxte plek in een cabana vlakbij het strand, met een leuke eigenaar die een en ander kon organiseren en een zwerfhondje die op de mat sliep bij onze deur en ons beschermde tegen 4 andere honden.
De volgende dag weer fietsen gehuurd - waarbij Roy de trapper af en toe even op moest rapen - en de omgeving verkend. Hier was de weg makkelijker: heen en weer naar Uppuvelli, langs de kust naar Trimcomalee en weer terug. Onderweg 2 tempels bezocht met een enorm standbeeld van een Godin, de wine-shop en het strand op om het bier op te drinken.
Vanwege de ruige zee, de regen en onweer was het twijfelen of we een walvistocht konden doen de volgende ochtend. Gelukkig kon het wel; we waren de enige 2 die aan boord van het kleine bootje waren. Het bootje scheurde om 6 uur in de ochtend met een pittige snelheid over de Bengaalse Baai, de regen en hopelijk walvissen tegemoet. Helaas was dat plan mislukt, maar aan het eind vaarden we wel tussen een groep van een paar honderd dolfijnen die rustig om de boot heen zwommen en koetelden. Dit vonden wij uiteraard dolfijn :)
Hierna stond ons welverdiende ontbijt klaar, waarna we onze spullen weer eens gepakt hadden en een bustocht van 6 uur met 2 bussen in het vooruitzicht hadden naar Kandy. We zijn maar 1 nacht in het te drukke Kandy geweest als tussenstop voor de volgende bestemming.
Met de trein (eerste klas waarbij de ramen niet open kunnen, maar de stoelen wel omgedraaid kunnen worden, zodat je de andere kant op kijkt) naar Nuwara Eliya gegaan waar we 2 jongens uit de USA ontmoet hadden. Met die jongens een te dure tocht naar een theefabriek gedaan en een korte stop bij een waterval, terwijl het gigantisch hard regende en er overal spontaan watervallen ontstonden van bruine modder, wat van de bergen naar beneden stroomde.
Voor de volgende dag hadden we een taxi geroggeld welke 30% goedkoper was dan dat het hotel voor ons zou regelen. Dit tot grote "woede" voor de hoteliers, maar dat vond Roy nou weer net leuk om ze mede te delen. Dit was weer een dolfijn moment:-)
De volgende dag al om 4.30 met 10 graden ons warme bed uit om om 5 uur met al onze bagage en de 2 Amerikanen opgepikt te worden voor een wandeling naar World's End in de Horton Plains. Een mooie wandeling van ruim 3 uur door een bergachtig landschap. Ergens halverwege was de Bakers Falls, waar het water met geweld naar beneden kletterde.
Er zou ook een kans zijn dat we luipaarden konden spotten, dus we moesten goed om ons heen kijken. Dat is alleen niet handig als je ook moet kijken waar je loopt...:).
World's End was het echte doel van de hike, waarbij je supermooie uitzichten hebt op Sri Lanka. Hierbij kijk je over de enorme bergpartijen met verre uitzichten vanaf een bergtop. Niet te dicht bij de rand, want een val naar beneden van 880 meter zal vast geen pretje zijn...
Na de hike zijn we met z'n 4en afgezet bij het treinstation van Pattipola. Weer 2 uur met de trein terug door supermooie landschappen; bergen, theeplantages, meren en kleine dorpjes.
In Hatton uitgestapt om vervolgens via 2 volgepropte bussen slingerend door de bergen in Dalhousie te eindigen. Dit met maar 1 doel: het beklimmen van Adams Peak!! Een route van 7 km omhoog via 5600 traptreden naar een klooster... Wil je weten hoe dat voelt? Loop maar eens de trap 10x op. En dan nog 50x zo erg! Killing dus!! En dan moet je ook nog naar beneden :(
Het bijzondere aan deze tocht is dat we om 2.15 in de nacht begonnen. Warme kleren aan, hoofdlamp op en genoeg water en eten mee. De klim viel absoluut niet mee, waardoor we met regelmaat even moesten stoppen op de supersteile en ongelijke treden. Dit in het pikkedonker, waarbij je geen idee hebt hoe de omgeving eruit ziet.
Na 2 uur en 10 minuten hadden we de top bereikt met verzuurde benen, een hartslag van 180, zeiknat van het zweet, maar vol trots! Hier gewacht (samen met zo'n 30 andere Westerlingen die langzaam binnen druppelden) tot de zon op zou komen, waarbij we een geweldig uitzicht hadden!
Bijzonder om dit zo midden in de nacht te doen, terwijl je niet weet hoe de omgeving er uit ziet. In het hoogseizoen, tijdens bepaalde heilige dagen en volle maan wordt deze tocht door honderden pelgrims gedaan, waardoor de tocht veel langer kan duren.
En toen moesten we weer de 5600 treden terug... Trillende benen! Maar nu zagen we wel alles van de omgeving en de mooie uitzichten.
Ook een aapje wat aan het plassen was, waarna z'n piemel eruit bleef hangen. Hier moesten wij uiteraard enorm om lachen, waarna het aapje z'n piemeltje bedekte en ging grommen naar ons. Denk dat hij een beetje de pik op ons had:) Oké, sorry, we lopen al door!
Om half 9 in de ochtend weer terug in het hotel en beloond met een lekker ontbijt en een iets minder lekkere lauwe douche. We hadden het idee dat we er al een hele dag op hadden zitten, maar het was nog vroeg!
Nu zouden we met de swingende discobus naar Hatton gaan, om daar de trein weer te pakken naar Ella. Onderweg naar het busstation opgepikt door de langskomende bus en gaan met die bus! Althans, dat dachten wij allemaal. Alleen was het zondag en op zondag rijdt de bus iets minder frequent. Wat er op neer kwam dat we bijna 2 uur moesten wachten :(. Hmmmm, even uitrekenen en via de stelling van pythagoras erachter gekomen dat we dan de trein niet meer zouden halen van Hatton naar Ella. Dus toen maar een taxi geregeld (uiteraard weer minder betaald dan dat ze zouden willen) met de Amerikanen om naar het treinstation van Hatton te gaan om de trein naar Ella te halen (we hebben een beetje het heen en weer met de trein). In de trein wéér genieten van het uitzicht, de donderwolken en het vermoeide gevoel in onze benen.
En nu zitten we met enorme spierpijn in onze kuiten voor een paar dagen in Ella. Beetje jammer dat de 2 hotelletjes die we hadden op een heuvel staan met een enorme steile weg. Auw!
In Ella een wandeling gemaakt op slippers door de modder in het bos naar de 9-arch-bridge, waar de trein overheen gaat. Stonden we in de tunnel, komt er een trein aan. Shit, rennen!!! Heel handig op slippers, over de keien en gladde houten dwarsliggers en spierpijn in de kuiten, maar we hebben het gehaald :)
Hier in het gezellige en ietwat toeristische stadje voor de rest wat bijkomen, grote biertjes met Happy Hour drinken (gewoon de hele dag Happy Hour) en niet meer lopen dan noodzakelijk is. Maar toch zullen we moeten eten en dus de steile weg wéér af en op moeten...
-
04 November 2019 - 15:46
Harleypapa:
Weer veen mooi verhaal en mooie foto's. -
04 November 2019 - 15:47
Francis:
Weer op de hoogte van alles wat jullie meemaken.
Leuke foto's weer
-
04 November 2019 - 16:01
Wilma:
Wat een verhaal weer! Jammer van de regen,maar er zullen vast nog hele mooie en warme dagen aankomen! Geniet ervan enne succes met de spierpijn -
04 November 2019 - 16:02
Wilma:
Wat een verhaal weer! Jammer van de regen,maar er zullen vast nog hele mooie en warme dagen aankomen! Geniet ervan enne succes met de spierpijn -
04 November 2019 - 16:57
Ria:
Mooi verhaal weer Laura en Roy was weer geweldig om te lezen wat jullie allemaal meemaken -
04 November 2019 - 18:51
Esther:
Geweldig mooi verslag weer, wat een avonturen, mooie foto's.. en spierpijn..
Hopelijk wordt het weer snel wat beter. -
04 November 2019 - 20:39
Anne Voorn:
Zo super stoer hoor die 5600 treden, krijg al zere kuiten bij het idee, maar je wordt dan ook wel beloond met een super uitzicht. Wij wilden toen ook met die trein, maar was te vroeg weggegaan, dat maak je toch ook nooit mee! Wel balen van de regen, weet dat het er met bakken uit kan vallen. Fotos zien er mooi uit! Geniet ze nog lekker daar. Dikke kus van ons -
04 November 2019 - 21:19
Gerdine:
Wat een belevenissen weer! Weer leuk geschreven en leuke mooie foto's!
Heel veel plezier in Ella met de biertjes! -
04 November 2019 - 22:37
Tiny Vriend :
Weer mooie verhalen hoor Roy en Laura nog heel veel plezier verder -
05 November 2019 - 16:18
Saskia Oosten :
Hey Roy en Lau,
Super om te lezen wat jullie allemaal beleven. Gaaf hoor, behalve de regen en de spierpijn maar dat gaat wel weer over. Genietse nog en cheerse -
06 November 2019 - 08:40
Joyce:
Mooie verhalen schrijven jullie!erg leuk om te lezen. Jullie doen en zien een hoop,geweldig. Wel jammer van het vele regen... en sterkte met de spierpijn. Groetjes -
07 November 2019 - 08:14
Marloes:
Roy en bier? Wat zullen jullie gespierde kuitjes krijgen! Hopelijk gaat de regen snel weg, het is nu wel klaar met dat gezeik :-) -
07 November 2019 - 13:21
Monique:
Je moet wat overhebben voor een mooi uitzicht. dat doen jullie dus, prachtige foto's ter ondersteuning van de verhalen. -
07 November 2019 - 16:03
Gerda En Jan:
Hoi Laura en Roy,
wat een mooie verhalen en foto`s hebben we weer gezien en gelezen, hopelijk wordt het weer wel wat beter, in ieder geval minder regen. veel plezier! -
07 November 2019 - 19:35
Cindy En Bibi :
Wat maken jullie veel mee joh! Ik kan het amper volgen in het verslag! Gelukkig hebben we de foto’s nog en geniet ook vooral van even niksen met een grooooooot glas koud bier en dat super groene vette uitzicht! Gr van Bibi! Fyfgyghujb zegt ze. -
07 November 2019 - 19:35
Cindy En Bibi :
Wat maken jullie veel mee joh! Ik kan het amper volgen in het verslag! Gelukkig hebben we de foto’s nog en geniet ook vooral van even niksen met een grooooooot glas koud bier en dat super groene vette uitzicht! Gr van Bibi! Fyfgyghujb zegt ze. -
08 November 2019 - 08:36
Saskia:
Wat hebben jullie al veel gezien en gedaan zeg!! Heerlijke plekken en mooie uitzichten! Kan me voorstellen dat dit reizen zo snel als een leefstijl begint te voelen! Enjoy skatten -
08 November 2019 - 15:39
Paul En Cornelly:
Een bijzondere pittige klim zo in de nacht, je moet er wat voor over hebben voor
een mooie plek en mooie foto's! Super hoor. Groetjes. -
10 November 2019 - 10:49
Karin:
Leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven! -
13 November 2019 - 20:25
Bart Sijm:
Ga zo door!! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
