Kajakken op de Mekong - Reisverslag uit Phnom-Penh, Cambodja van Laura Visser - WaarBenJij.nu Kajakken op de Mekong - Reisverslag uit Phnom-Penh, Cambodja van Laura Visser - WaarBenJij.nu

Kajakken op de Mekong

Door: Roy & Laura

Blijf op de hoogte en volg Laura

22 Januari 2020 | Cambodja, Phnom-Penh

Op 4 januari moesten we vanuit Hpa An in Myanmar nog 5 uurtjes over een weg reizen waar helaas toch nog wel overal aan gewerkt werd. Op tijd bij de grens van Thailand aangekomen, maar doordat het het weekend na Oud en Nieuw was, was het enorm druk. Horloge weer een half uur vooruit, erop letten dat al het verkeer weer andersom rijdt, geld gewisseld met een backpacker (voor beide partijen voordeliger!) en de tosties van de 7eleven weer in het vooruitzicht!

In de rij voor de grens een paar Hollandse jonge mannen (45 is nog wel jong toch?) ontmoet en besloten om direct na de grens een biertje met ze te doen. Rond 16.00 waren we goedgekeurd door de Thaise douane en konden we op zoek naar ons zeer verdiende biertjuh. Dat ene biertje werd een "klein tientje" om er vervolgens nog eentje te doen met de spreekwoordelijke jas aan :). Dat 'kleine tientje met de jas aan' had als gevolg dat we de grens dicht hebben zien gaan (dat was om 20.00) en dat we om 22 uur nog moesten avondeten (en lunchen). Dat had weer als gevolg dat we niet meer konden inchecken, aangezien dat niet meer kon om 23.45 :D. Resultaat: Een geheel huis voor ons zelf, 3 hoog, 5 kamers, 2 toiletten, uitzicht op het zwembad en dat alles gratis en voor niets! Het probleem was alleen dat het een nog in de bouw staand appartement was en dus werd het: slapen op een handdoekje op een kneiterharde vloer vol stof, bloedje heet en toiletten zonder water. Welcome again in Thailand ;).

Het jammere was dat we ons verheugd hadden op het zwembad (waar we mooi zicht op hadden vanuit ons huis) van dat hotel, omdat we dachten dat we wel op tijd zouden inchecken. Inschattingsfoutje ;)!

Dus nog een extra nacht in een ander hotel geslapen in Mae Sot voordat we met de bus naar Sukhothai gingen, 3 uurtjes verderop. De eerste kilometers waren nog door bergachtig landschap, maar het werd al gauw platter en bruiner.

Hier via internet de visums voor Cambodja aangevraagd, zodat we dwars door Thailand konden om naar de volgende grens te gaan.

In Sukhothai het Sukhothai Historical Parc bezocht. Dit wordt gezien als Angkor Wat :ear:? in het klein. Maar dan wel heel ieniemienie hoor! We bezochten het met de fiets, zo'n 12 km verderop; rechtsaf vanaf het hotel en dan alleen maar rechtdoor. Best knap als je dan 3 kwartier later nog steeds vlak bij je hotel bent he?! Blijkt dat je in Sukhothai ook rondjes van 12 kilometer hebt :).

In het park langs de ruïnes gefietst en genoten van de mooie herfstachtige omgeving met 35 graden.

Op de terugweg vonden we spontaan een heus fietspad die door de wijkjes van Sukhothai slingerde. Onderweg een leuk eettentje gevonden, met heerlijk eten. Onze dag was compleet nadat we naar het openbare zwembad waren geweest om af te koelen in het zoute water, waar om ons heen een paar kinderen zwemles kregen met een emmer om hun middel. Goede krachttraining...

In de avond even aangezeten met een Indiër en een Thai die "English like a bean" sprak. Van de Thaise jongen kregen we zelfs nog een t-shirt en pen van z'n bedrijf, maar ook gefrituurde maden! Best lekker hoor :).

Hierna stond er 1 nachtje Bangkok op de planning. Een busrit van 8 uur, waarbij we ergens op een busstation in Bangkok afgezet waren. We hadden verwacht vlakbij ons guesthouse te zijn, maar dat was wederom een inschattingsfoutje. Dus met 3 stadsbussen (elke chauffeur zei weer wat anders...), waarvoor wij niet hoefden te betalen en 15 minuten lopen bij ons guesthouse gekomen. Schijnbaar een vrij dure buurt met 5 botoxwinkels om de hoek en 4 bruidsjurkenwinkels. Ons herkennen jullie in ieder geval niet meer terug :).

De volgende dag via 'grab' opgehaald (ja, zelfs wij worden modern!) en naar het Morchit-busstation gebracht voor de bus van 14 uur naar Aranya Prathet. Dit ligt 10 minuten lopen van de grens van Thailand - Cambodja. Om 20 uur in het donker aangekomen en op zoek naar ons hotel waarvan we een verkeerd adres hadden... Met behulp van locals en google-translate het hotel gevonden, terwijl we nog geen avondeten hadden gehad. Gelukkig zat de 7eleven op 700 meter afstand :D.

De dag erna,10 januari, ook weer ontbeten met de tosties van 7eleven en lopend de grens over gegaan naar Cambodja. Elke reisgids, site en backpacker waarschuwt voor oplichterij rondom deze grensovergang, maar daar hebben we gelukkig niets van gemerkt. Of aangetrokken kan je misschien beter zeggen. Netjes een stempel voor maximaal 30 dagen Cambodja erbij in ons paspoort. Horloge kon op dezelfde tijd blijven staan en het verkeer rijdt hier juist weer rechts, met het stuur wel aan de goede kant.

Een taxi geregeld en 2,5 uur later waren we in Siem Reap en lagen we in het zwembad op de rooftop van ons hotel!

's Avonds naar de Pubstreet gegaan en met Steve de Engelsman van 59 (er zijn in Siem Reap best veel oude-mensen-toeristen trouwens!) en een Duits-Thais koppel aan de praat geraakt. Een paar biertjes en baco's later naar huis gegaan, want de wekker zou om 7 uur gaan voor de tempels van Angkor. Een van de 7 wereldwonderen. Maar het was al een wonder dat we de wekker hoorden en met een lichte vorm van hoofdpijn in de hitte op de fiets stapten..

Angkor bestaat uit een enorm groot gebied met diverse ruïnes van tempels die herontdekt zijn. Een paar zijn overwoekerd geraakt door de jungle, wat bij de tempel Tha Prohm er wel gaaf uit ziet. Heel veel is verwoest in de oorlog, maar ook in verval geraakt. Angkor Wat is de bekendste, maar voor ons was het niet heel bijzonder meer. Tempelmoe of een kater? We hebben in ieder geval pittig wat zwetende kilometers gehad en evengoed mooie dingen gezien :). Het bijzonderste van deze dag was dat er een boom was die voor 70% dood was. Op zich nog niet bijzonder, maar volgens de gids (wees gerust, niet onze gids want die hebben wij natuurlijk niet he) was de andere 70% levend!!? Dat vonden wij inderdaad heeeeeeel bijzonder!

Die avond Pubstreet maar vermeden en de dag erna via een busrit van 4,5 uur naar Battambang gegaan voor 1 nacht. Hier hebben we alleen maar lekkere baguettes gegeten (lang leve de Franse invloeden!) en op het dakterras in de jacuzzi ons plan voor de volgende dagen uitgestippeld. Ook al veranderen die plannen continu ;).

Qua geld werken ze hier met de Cambodjaanse Riel en heel veel met dollars. Dus af en toe lekker verwarrend als we het ook weer in euro's om willen rekenen. Het kleinste biljet is 100 Riel.. 0,02 eurocent... Vandaar dat we maar even 2 miljoen Riel gepint hebben de eerste dag. Miljonair:D!

Maar of we het nou echt een goedkoop land vinden, daar zijn we nog niet helemaal over uit. Soms wel, meestal echt niet (37$ entree Angkor Wat voor 1 dag per persoon noemen wij niet goedkoop...).

Het straatbeeld van Cambodja is wat stoffiger en viezer dan Thailand, maar niet zo erg als India. Het leven speelt zich echt op straat af en oud en heel jong zie je op scootertjes en motortjes rijden. Vaak met het hele gezin, waarbij de jonge kinderen en baby's ergens onder een arm hangen. Ook kunnen ze hier alles mee vervoeren en dient het vaak als rijdende winkel. De auto's die er rondrijden zijn groot en de bestuurders kunnen geen van allen in- of zelfs uitparkeren.. Het lijken wel......;). De tuktuk wordt híer 'remork' genoemd en is een karretje met zitjes die op een of andere manier is bevestigd aan een motor.

De meeste Cambodjaanse vrouwen lopen rond in wat wij als een pyjama beschouwen, dat hadden we ook al in Myanmar gezien. Blijkbaar de mode van hier :). De Cambodjaonezen kijken niet raar op van toeristen (merendeel Franse toeristen) en zoeken ook niet perse contact ofzo. Rondom de steden en hotels wordt er redelijk goed Engels gesproken.

Tussen de pyjama's, marktstalletjes en scootertjes door lopen de bekende straathonden op zoek naar eten of magere katten met opvallend vaak een halve staart of zelfs geen staart. Geen idee of dat toeval is of bewust gedaan wordt? Wie weet is kattenstaart dat ene gerecht op de kaart dat we nog niet hebben kunnen ontcijferen :). En de muskieten... tja.. blijkbaar begeleiden die ons erg goed tijdens het reizen, we hebben ze nog niet gemist. En zij ons ook niet!

In de dorpjes staan de huizen en hutjes op hoge palen, waaronder de locals overdag luieren in een hangmat en waar het leven koeteldekoet plaatsvindt. Niemand heeft haast. No worries!

Het weer is droog en warm, zo rond de 33 graden, geen spatje regen gehad. Een groot deel van Cambodja is vrij plat, maar in het Zuiden en Noord-Westen zijn wel heuvels te vinden.

Qua eten is het oké.. veelal glasvezelnoodles of rijst met kip, varken, vis of koe. Weinig spicy, jammer voor Roy! En op veel plaatsen zijn dus ook baguettes te vinden met diverse soorten beleg. Echt wel lekker na 3 maanden ontbijt met wit, klef en zoet brood met jam!

Vanuit Battambang met een minivan in 7 uur naar Phnom Penh gegaan voor 2 nachten. Hier hebben we een mountainbike gehuurd en zijn we via een omweg van 18 km via de drukke hoofdstad en vervolgens via de stoffige snelweg met vrachtverkeer gaan fietsen naar de Killing Fields. Hier krijg je via een audiotour (kon zelfs in het Nederlands) uitleg over de Rode Khmer en de oorlog (Pol Pot) die hier heeft plaatsgevonden. Bij de Killing Fields zelf was het voor ons lastig om ons er een voorstelling van te maken. Maar door de audiotour wordt het wel duidelijk wat voor ravage en massamoord er heeft plaatsgevonden. Nog steeds komen er soms botfragmenten uit de aarde omhoog, omdat niet alle graven geleegd zijn. En over het land verspreid zijn nog steeds onontplofte landmijnen te vinden.

In het midden van deze Killing Fields is een monument gemaakt; een pagoda ter ere van de honderden slachtoffers die gevallen zijn in Cambodja. Hierin zijn honderden schedels opgestapeld van de slachtoffers die wel gevonden en opgegraven zijn.

Na het bezoek van de Killing Fields besloten om via een andere route terug te rijden, het moest korter kunnen. Dat kon ook zeker, waardoor we in een opgedroogd moeras eindigden. Inschattingsfoutje?? Oeps, dus weer een andere route genomen die evengoed korter was dan de heenweg en de mountainbikes-met-welgeteld-2-versnellingen weer ingeleverd.

De ochtend erna werden we via onze moderne grab-app opgehaald door een grabtuk, maar door een fout van ons werden we de totaal andere kant opgebracht! Oeps.. Dus geprobeerd uit te leggen dat we ergens anders heen moesten, omdat onze bus bijna ging. Go go go! Exact op tijd aangekomen bij de minivan die uiteraard met 20 minuten vertraging vertrok. Gelukkig voor ons;).

4,5 uur later in het droge, stoffige en snikhete Kratie aangekomen waar zo goed als niets te doen was. Ons doel was hier om op de Mekong te kajakken en de bijna uitgestorven Irrawaddy-dolfijnen te zien. Dit is eigenlijk een soort kleine walvis zonder snuit. Er leven er nog maar 85 in dit deel van de Mekong. Doordat ze geen lange snuit hebben, is het lastig om ze knap op de foto te krijgen. Je hoort ze kort snuiven, je ziet een vin en doei! En 3 tellen later klikt onze camera pas ;).

Het gezamenlijk kajakken was ff een dingetje. Roy had het sturen goed onder de knie, maar Laura had er andere ideeën over, waardoor we veel lol hadden en het niet helemaal gestroomlijnd ging. Handig in de stroming van de Mekong met soms een paar rotsen, bomen of struiken.. Wel een hele rustige omgeving, zonder boten en schoon! Geen afval in de rivier. Via de weg gaat het nu vele malen sneller, waardoor er geen schepen meer varen. Gelukje voor ons met onze kajak-capriolen!

Halverwege een stop gemaakt op een eilandje en daar gezwommen in de Mekong.

Even verderop zagen we eindelijk een aantal dolfijnen koeteldekoet af en toe omhoog komen. Gaaf! Doel gelukt! Alleen nog even naar de opstapplaats aan de overkant, dwars over de Mekong tegen de stroming in. Ook gelukt!

Hierna met 2 busritten van in totaal 15 uur via een stop in Phnom Penh in Sihanoukville aangekomen om 22.30. Toen moesten we nog op zoek naar ons hotel dat Home Inn heette. Op booking.com dan, want sinds deze stad is overgenomen door de Chinezen, zijn de "normale" letters allemaal vervangen door Chinese tekens. Uiteindelijk, mede weer door hulp van lokale goedzakken ons hotel gevonden (welke ondertussen op booking weer een andere naam heeft). Heel Sihanoukville is overgenomen door de Chinezen en elke weg ligt open doordat er gebouwd wordt aan wolkenkrabbers (terwijl er altijd een strak blauwe lucht is daar) en aan casino's. Geen gezellig stadje dus. Daarom alleen maar geslapen en de volgende dag met een grote speedboot naar het eilandje Koh Rong aan de Zuidkust van Cambodja gegaan. Een paar dagen zon, zee en smoothies, besluiten wat we hierna gaan doen en hopen dat het e-visum voor Vietnam binnen zou komen.

Koh Rong wordt echter bezocht door veel mensen die op zoek zijn naar feesten, waardoor er veel "stoere", veels te bruine gasten met te grote tattoos (die van ons vallen in het niet!) over het hele lichaam lopen in shirtjes zonder mouwen met hele grote armsgaten, mooi-boy's en meiden in stringbikini met hun opgespoten lippen. Niet helemaal ons volk, maar wel leuk om mensen te kijken.

Het water van de Bay of Thailand is echt helder blauw en het zand wit.

Een boottocht gedaan met wiet-rokende popie-jopies waarbij we gingen snorkelen, zwemmen bij Long Beach, vissen met plastic katrolletjes, bbqen (de niet door ons gevangen red snapperTJES gegeten) en in het donker zwemmen met reddingsvest tussen lichtgevend plankton. Dit licht op als het pikkedonker is en als je beweegt in het water. Bijzonder!

Na 2 nachten in de stikhete kamer een vrij wild boottripje terug en met een busrit van 3 uur afgezet in Kampot voor 2 nachtjes. Hier in Kampot 2 scootertjes (ieder koppel huurt gewoon 1 scooter, maar geen van ons wil achterop zitten ;)) gehuurd en een supermooie route naar Bokor Hill gereden. Dat wat daar te zien was stelde zelf niet echt veel voor -veel verlaten gebouwen, wat ook wel Gost-Town wordt genoemd en door Chinezen in aanbouw zijnde hoogbouw- maar de route was al super! Op de terugweg de enige grottempel van Cambodja bezocht, waarbij we nog 7 km over een zand-grindweg moesten rijden. Na in totaal 150 km gereden te hebben, kwamen we moe, vies en voldaan weer in het hotel terug.

Via Kampot was het nog een rit van 4,5 uur in een minivan naar Phnom Penh. De visums voor Vietnam zijn binnen, dus we gaan straks met de boot de grens over naar Vietnam! Op naar het Chinese nieuwjaar! Op naar nóg meer lol en adventure :D.


  • 23 Januari 2020 - 08:14

    Francis:


    Wat een ondernemend stel zijn jullie en hoe leuk dat we zo “ mee “ kunnen reizen .
    Ben nu al benieuwd hoe jullie in Vietnam het Chinese Nieuwjaarsfeest gaan beleven
    Feest ze , neem geen griepbacillen van die chinezen over, en geniet van jullie trip door Vietnam

  • 23 Januari 2020 - 09:05

    Harleypapa:

    Heej Roy en Laura, weer een hoop beleefd en gezien, ook weer skoftige foto's en aan het zien ook een hoop lekkere hapjes.
    Ook allebei nog gefeliciteerd met Roy zijn verjaardag en maar weer de groeten uit Lutjebroek van Harleypapa.

  • 23 Januari 2020 - 09:14

    Esther:

    Wat een avonturen weer, en wat een lol! Blijven jullie een tijdje hangen in Vietnam? Ik vertrek op 12 februari en reis dan van noord naar zuid. Wie weet treffen we elkaar toevallig....

  • 23 Januari 2020 - 10:53

    Lia:

    Hoi Roi en Laura. wat zijn jullie stoere avonturiers zeg!
    Wij zijn net terug van Vietnam, en hebben daar ook heel
    erg genoten en veel gezien. Maar dit was wel met een reis
    organisatie hoor. Jullie hebben weer hele mooie verhalen
    hoor. Ik wens jullie heel veel plezier verder.

    Groetjes uit Enkhuizen

  • 24 Januari 2020 - 12:18

    Ria:

    Wat weer een mooie dingen maken jullie mee zeg en zo skoftig beschreven ik geniet er ontzettend van . Nog heel veel reis plezier en ik kijk uit naar jullie volgende verslag , lieve groetjes uit Hoogkarspel

  • 24 Januari 2020 - 13:17

    Cin:

    eigenwijs volk ook: geen van ons wil achterop zitten haha!
    tot het volgende verslag!

  • 24 Januari 2020 - 17:27

    Cornelly:

    Hoi, wat weer een avonturen en mooie foto's! Geweldig om jullie blije gezichten te zien!
    Nu lekker genieten in Vietnam, veel plezier!!
    Veel liefs van ons uit Hoogkarspel.

  • 25 Januari 2020 - 13:50

    Gerda En Jan:

    Hoi Laura en Roy,

    wat een leuke verhalen en foto`s komen er weer voorbij, ik merk wel dat je verschillende "inschattingsfouten "hebt gemaakt, dan is het toch weer verder rijden, en jullie maken veel reisuren,
    maar daardoor zien jullie ook veel, Geniet nog!
    groetjes uit Grootebroek

  • 27 Januari 2020 - 12:31

    Sass:

    Wat een beleving zo samen!!! Mooi verhaalTJE ;) weer en super fotos!! xxx van ons vieren :D

  • 04 Februari 2020 - 08:47

    Marloes :

    Jeetje het lijkt wel of des te langer jullie op reis zijn des te meer jullie beleven!
    Gelukkig nog wel een soort van ver weg van China zelf
    Mooie foto’s hoor!
    Veel plezier weer skatjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 306
Totaal aantal bezoekers 62015

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: