Mission (in)completed; De wereld is verbeterd!
Door: Wereldverbeteraar Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
19 December 2014 | Kameroen, Bamenda
Wisten jullie dat er heel veel Albino’s zijn hier in Kameroen? En nee, het zijn geen Westerlingen! Ook valt het me op dat heel veel mensen te kleine schoenen/ slippers dragen en soms zelfs 2 verschillende. Of gewoon 1 schoen ;). En toen ik een keer m’n post wilde bezorgen… “gone for meeting, will be back soon”jaja. Dus als m’n kaartjes te laat aankomen: sorry, heb even geduld! Heb ik hier ook :).
Daarnaast lijkt het alsof de Junction van Mile 1 uit lijkt te breiden; er is een soort ‘office’ gekomen om te printen ofzo (denk ik), er is een fruitstalletje gekomen en een plek waar ene Erik kleren verkoopt uit Cyprus. En dat allemaal Upstation terwijl ondertussen de busjes, auto’s en wat al niet meer volgeladen langs rijden met een enorme zwarte rookwolken uit de uitlaat…
En de shared taxi’s die voorbij racen, al toeterend om maar zoveel mogelijk klanten te krijgen. Zat vandaag terug in de taxi naast een legermannetje. Met z’n grote geweer naast ‘m. (z’n geweer ja..!) Wel ja joh. Ach.. een andere keer zat ik weer met 10 mensen in een auto. Past altijd!
Ook is het te merken dat het droge seizoen echt begonnen is; er hangt soms een waas van stof boven Bamenda. Zal wat worden met ’t reizen en m’n lenzen…
Waterval & kratermeer
De afgelopen paar weken lekker druk gehad met het afronden van m’n werk, souvenirtjes kopen, luieren en uitstapjes doen.
Samen met George en Emma heb ik vorige week zaterdag de Tahmuchfor Waterfalls (Father of Fons Mother…snappie?) bezocht. Om 8 uur ’s ochtends moest ik in Bambui zijn, wat betekende dat ik er al om 6.15 uit moet. En dat noem je weekend… Bambui is erg dichtbij, maar op een of andere manier duurt het vrij lang voordat je er bent met de shared taxi. De wandeling er naar toe was vrij gemakkelijk; ik had besloten om het nu lekker op slippers te doen, zodat m’n blaar en m’n lieve kleine teentje wat rust hadden :). Dit met als gevolg dat ik enorm vieze voeten had die ik lekker af kon spoelen in de base van de waterval! Het was mogelijk om te zwemmen, maar doordat het nog vrij vroeg was én de waterval nog in de schaduw lag heb ik alleen maar met m’n benen gepoedeld in ’t water. Wel even half achter de waterval gestrompeld (echt zo handig op slippers…) en evengoed nat geworden door de nevel die er vanaf kwam! Even gerelaxt en daarna weer teruggewandeld; juist, wéér vieze voeten!
Om 12 uur waren we alweer klaar met de wandeling (voor niets zo vroeg m’n bed uit ja…) en dus besloot ik om weer naar het Mawa Hotel te gaan om de hele middag bij ’t zwembad te vertoeven. Heerlijke bezigheid toch? Alleen krijg ik m’n voeten écht niet meer schoon…
De volgende dag ben ik samen met Caroline naar Lake Awing gedaan, een half uurtje verder op, maar iets moeizaam bereikbaar doordat het een niet echt doorgaanbare dirtroad is. We zijn er dan ook met 3 soorten vervoer gekomen; de shared taxi, de motor (uiteraard!) en in de laadbak van een auto met nog een zootje mensen! We kropen er dan ook onder ’t stof vanaf.
Het was die dag wat minder warm en wat bewolkter, waardoor we eerst een klein beetje de omgeving gingen verkennen. Een mooi uitzicht op Awing zelf en op het kratermeer. Volgens de bewaker was ’t meer wel 2650 KILOMETER diep…. Juist.. En dan zat zeker ook het monster van Awing, genaamd Wingy Wingy ergens verstopt?
Al met al lekker geluierd met een zwempartij in het frisse, maar zeer heldere water. Dit uiteraard onder toeziend oog van een aantal Kameroeners. Het water schijnt trouwens helend te werken; ik zal dus geen gekke kwaaltjes meer hebben en onsterfelijk zijn? Jeetje!
Daarna mooi op het veldje bij het meer een biertje gedaan met een handdoek om ons heen voor de kou…. Terug weer achterop een bike en het laatste stuk kregen we een lift van een echtpaar. Thuis lekker warm gedoucht!
Samen met Sister Kathleen ben ik nog een dag naar Bafmeng geweest, wat zo’n 2,5 uur rijden is. Daar was een secundary school, gerund door een Ierse Broeder. Een rondleiding gekregen, lekker gegeten en weer terug naar Bamenda. Onderweg mooie uitzichten op de bergen en bossen.
Afronden
De laatste paar weken op school stelden wat minder voor; er werd veel geoefend voor het Kerststuk met de kinderen en voor de komst van de Aartsbisschop die het Treasure Centre zou gaan inzegenen. De docenten leken minder energie te hebben, wat niet altijd stimulerend werkte voor mij. Gelukkig nog wel wat adviezen kunnen doorbespreken met de betreffende docenten, een paar classmeetings meegemaakt en veel dingen uitgewerkt. De regrouping is er nu echt doorheen (op Zabirou na die weigert uit de klas te gaan…) en Louis was superblij dat hij van Canework naar Shoemending mocht (zou ik ook blij mee zijn!), heerlijk!
Met de ‘casus Karin’ is nog weinig gedaan door de drukte, maar gelukkig ligt het nu wel bij de Social Welfare; benieuwd wat ze er uiteindelijk mee gaan doen.
Ook allerlei sieraden, mutsen en sjaals voor African Bead geregeld. Dus mochten jullie het leuk vinden om iets van ‘mijn’ kids te kopen? Binnenkort zijn de spullen in Nederland en verkrijgbaar via African Bead (www.africanbead.nl). Altijd goed om een beetje reclame te maken voor een oud-collega en mijn kinderen :D.
Ook nog naar een begrafenis geweest van de vader van Brenda; zij had zelf echter niet bepaald door dat haar vader was overleden. Misschien maar goed ook. Het was een mis die redelijk te vergelijken was naar wat ik ‘gewend’ ben in Nederland. Behalve dat de kist met loeiende sirenes en begeleid door de politie werd gebracht. Laurentia, de headmistress en Theresa Lukong waren mee, samen met een paar kinderen die ook in Akum wonen. Na de mis kregen we allemaal eten en 3 uur later waren we weer op school… Een lange dag!
Wel mooi trouwens op sommige grafstenen staat bij de geboortedatum ‘sunrise’ en bij de sterfdatum ‘sunset’. Toch een veel mooiere omschrijving??
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan..
M’n tijd zit erop op het Treasure Centre! Uiteindelijk heb ik nog vrij veel kunnen doen, tegen m’n verwachtingen in. Soms duurden dingen langer dan ik gewild had (geduld…) en een week later was de verandering ineens toegepast! Ik heb het vertrouwen dat onze adviezen opgevolgd worden, mede doordat er in de 2e week van januari 2 dames verder gaan met het project. De docenten hebben veel opgestoken van ons en waarderen echt dat we er zijn. De kids zijn ook blij met ons, ook al hebben ze soms geen idee wat we doen. Het blijft gewoon leuk voor ze om een ‘white man’ te zien, er aan te ruiken en de chickenwings te laten wapperen…
Gister was mijn afscheid, gelijkertijd met het inzegenen van het gebouw door de Aartsbisschop en het Kerstspel. Een enorm volle, drukke, maar zeer geslaagde dag! Het hele Centre was versierd met vlaggetjes, bloemen, een ‘kerstboom’ en een kerstster. De kinderen waren opgetogen en dansten vrolijk in het rond op de krakende muziek van de lokale DJ. Alle docenten waren op hun kerstbest verkleed en de kinderen hadden hun schoongewassen uniform aan. Er was een dansgroep geregeld die 2 keer een mooie voorstelling gaf; een voor de bisschop en een voor mij waarbij ik met een paardenstaart moest zwaaien :).
De bisschop hield een lange mis, deelde hosties uit en zegende daarna het hele terrein in met zijn gevolg. Best bijzonder!
Het kerstspel werd opgevoerd door de kinderen; ze waren mooi verkleed en met behulp van de docenten deden ze het erg goed! Het was een hilarisch moment toen Jozef, gespeeld door de spastische Serge, even omviel en Maria (RoseMary) met zich meetrok waardoor ze bijna te vroeg beviel van Jezus. Daarna kropen er 3 ‘schapen’ (het leken eerder beren met die maskers) voorbij met een paar herders. Zo krijg ik toch nog een beetje een kerstgevoel! Alhoewel dat downtown iets meer voelbaar is door de slingers, boompjes en versiersels die ze verkopen met kerstmuziek schallend uit allerlei boxen…
Na het kerstspel en het inzegenen was het mijn beurt. Ik had de hele dag al een ereplaats voor de kinderen en had een mooie jurk laten maken en aangetrokken; ik werd door alle docenten bewonderd en ze noemde me een echte Kameroener (een Albino-Kameroener??). Dus Roy; ja mijn jurk is mooi ;). Er werd een mooie speech gehouden door Laurentia en een voor een brachten Ngam, Glenn, Precious, Beatrice, Laura en Sonnang mij cadeautjes; een sjaal, muts, ketting + oorbellen, rosary, een mandje (in de vorm van een vis, toepasselijk!) en een bezem (handig meenemen ja..). Maar alles is zelfgemaakt door de kinderen! Nog een extra cadeautje van Kathleen en Laurentia en daarna was het tijd voor….FOOOOOD! Lekker Ndole met cooked plantain, een stukkie kip en een biertje erbij. Werktijd was voorbij ;).
Lekker gedanst met de kinderen en toen was ’t echt tijd om te gaan!
P.s.; ik had in dit luxe appartement zelfs Wifi, dus ik had in theorie gewoon kunnen appen en elke dag op m’n mail kunnen kijken :). Luxe he?
Voor jullie allemaal een fijne kerst! Ik ga vanaf morgen lekker op reis voor 2,5 of 3 week. De plannen wijzigen nog continu, dus hou me in de gaten. We’ll keep in touch!
“Are you not wonderful? Thank you, thank you for all the good work you have done in this Centre. We will remember you in our prayers. May the good Lord bless you and grant you journey mercy”
Mission completed!
-
20 December 2014 - 10:33
Marieke:
Wauw Laura, wat dankbaar allemaal!
Daar kun je mooi op terug kijken.
Maak er nog een hele mooie tijd van met het reizen en hou ons op de hoogte van je belevenissen. Tot over 3 weekjes!
Bedankt nog voor je lieve kaartje. Finn reageerde heel enthousiast toen ik thuis kwam van het werk.
"Mam, je hebt post van Laura"
Erg lief!!
Dikke kus van ons allemaal! -
20 December 2014 - 10:35
Harleypapa:
Heej Yamaluis,
Weer ;n hoop mooie foto's en af en toe ook pittige lippen (troetlippen) die Albino's zijn dat soms konijnen want die hebben we hier ook :) Erik kan ook je afgedragen kleren wel verkopen, kun je weer 'n souvenir extra kopen, je bent toch wel van die man z'n geweer afgebleven he, je voeten behandelen we hier wel met de hoge druk spuit dan moet het wel lukken;) nog steeds niet gelukt om zelf op de motor te rijden, het voordeel is wel dat je lekker een biertje kon drinken, toch ook nog een begrafenis meegemaakt, het hoort wel bij het leven maar er zijn leukere dingen, hopelijk gaat jullie project inderdaad verder want daar doe je het toch 'n beetje voor, was die Aartsbisschop wel te vertrouwen want hier hebben niet zo'n goede naam opgebouwd in de loop der jaren, inderdaad een mooie jurk maar die zal je hier wel niet zoveel aanhebben denk ik, ik weet niet of we wat nog van je horen voor de Kerst maar in ieder geval voor jou ook leuke kerstdagen en een prettige jaarwisseling.
Groeten uit een somber Lutjebroek van
Harleypapa & Mama -
20 December 2014 - 12:50
Jos Slaman:
He geniet elke keer weer van je verhalen.geweldige leuke weken toe gewenst je hebt het verdiend . -
20 December 2014 - 13:40
Sass:
Heerlijk verhaal weer! Weer een missie geslaagd af kunnen leveren! Volgend avontuur: met wisselende plannen door Kameroen reizen!! Have fun je laatste drie weekjes Lau!!
Liefss -
21 December 2014 - 17:35
Marleen:
Wat super leuk zeg al die zelfgemaakte cadeaus en SUPER goed dat je echt iets hebt kunnen bereiken!!!
Lijkt me heel leuk om iets te kopen, laat het even weten wanneer het mogelijk is! Echt schattig al die kindjes, mooie foto's!
Hehehe en nu begrijp ik waarom de kerstman er is op de dag dat Jezus geboren is. Jezus is de kerstman zie ik nu :-D
Heel veel plezier met reizen, geniet nog ff lekker van de warmte :D!!!
-
21 December 2014 - 23:55
Rika Visser:
Wat een mooi afscheid met alle kindjes en medewerkers om je heen , ook wel weer een beetje moeilijk denk ik omdat nu de laatste dagen hier voor jou zijn aangekomen.Wel mooi ook om hier zo, n ander kerstfeest mee te maken.De jurk staat je super vrolijk. Geniet nog van je laatste weekjes!!
Lieve groetjes ome gerrit en tante rika -
22 December 2014 - 14:14
Gerda Van Vliet:
HOi laura,
leuk verslag heb je weer geschreven, en een mooie jurk heb je aan .
nu heb je vakantie, en zit het er bijna op voor je, veel plezier nog, tot gauw,
fijne kerstdagen in Afrika,
groetjes Jan en Gerda -
22 December 2014 - 19:05
Esmeralda:
Hoi Laura,
Ik vroeg me al af tijdens het lezen of jullie met z'n 3-en op de motor zaten....ja dus :)
Wat is de tijd toch snel gegaan, je moet het stokje alweer overgeven daar. Wel fijn dat zoiets niet stopt na je vertrek al zullen ze jou vast missen daar. Maarre, wij zijn blij dat je straks weer terug bent hoor!!!! Geniet lekker van je vakantie en tot later.
X Es -
24 December 2014 - 11:33
Gertrud:
hoi Laura,
wat gaat het toch snel, nou hou je vakantie.
maar wat een belevenis voor je met toch bijzondere kinderen.
prachtige foto`s en een pracht aan verhalen.
geniet deze weken laura en mooie feestdagen en begin het nieuwe jaar goed.
groetjes -
26 December 2014 - 12:46
José:
Hoi Laura,
Hierbij nog op de valreep een fijne Kerst!
Ik vroeg me af of Maria en Jozef nog vriendjes zijn en de schapen ook weer goed terecht zijn gekomen.
Moest je nog afkicken van je verblijf?
Geniet lekker van je vakantie en ik wil laten weten dat ik er naar uit zie om je weer bij ons op de werkvloer te zien.
Liefs van je collega José -
29 December 2014 - 16:03
Esther (vorige Kameroenganger):
Hee Laura,
In de kerstvakantie eindelijk de tijd genomen je reisblog uitgebreid door te nemen. Genieten geblazen! Wat een mooie foto's van zulke herkenbare situaties en personen, echt supergaaf. De casus Karin komt ook weer helemaal boven, vooral met jouw foto erbij van haar kamertje, wat een ellende. Dat kamertje had ik nog nooit gezien. Goed dat het aangegeven is bij instanties. En: Jam maken klinkt fantastisch, wat een goed idee! En dat Zabiro niet naar een ander klas wil? Heeel herkenbaar, wij zijn er ook weken zoet mee geweest hem in een klas te krijgen!
Klinkt alsof je met een goed gevoel je tijd hebt afgesloten daar. Goed gedaan! Reis ze nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
