Cameroon v.s. Ghana
Door: Sister Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
05 November 2014 | Kameroen, Bamenda
Van meerdere mensen krijg ik vragen over Kameroen en Ghana. Lijkt het erop? Is het anders?
Het grappige was dat zodra ik het vliegtuig uitstapte, ik gelijk de geuren van Ghana herkende! Of dus de geuren van Kameroen??
Overeenkomsten zat!
Sowieso is het beide West-Afrika ;). Kameroen is het meeste rechtse landje (in topografische zin dus he..) van West-Afrika. Veel mensen weten waarschijnlijk niet eens waar beide landen liggen.. Am I right?!
Dan nog een die jullie zeer zal verbazen. De Kameroeners (nee, geen Kameroenezen of Kameroenaten) zijn ook zwart! Wisten jullie ook niet he?!
Daarnaast lijken de wegen erg op elkaar; slechte wegen met gaten in het asfalt en offroad wegen met het rood-bruine zand.
Het gedeelte waar ik nu zit is ook Engelstalig, net zoals Ghana. Er is echter maar een klein deel Engelstalig. Hoe ik me ga redden in het Francofone gebied weet k dus nog niet…
Uiteraard zijn er ook hier muggen die me heerlijk vinden; het eerste flesje Deet is er al door heen. Ook is het lekker warm, valt de stroom af en toe uit en is er genoeg vers fruit als ananas te koop. Het brood is ook hier in de vorm van een stokbrood, alleen iets harder. In Ghana vond ik het brood zoeter, maar ook dat is hier te krijgen geloof ik. Ergens.
De taxi’s zijn precies hetzelfde als in Ghana; gele taxi’s, allerlei merken, maar vooral met veel schade; raampjes die niet meer open gaan, ramen die er niet eens meer inzitten, een kofferbak die open wipt bij elke hobbel, noem maar op.
Ook zal ik hier hoogstwaarschijnlijk opgelicht worden en moeten wij als blanke meer betalen voor de shared taxi of een grote tros bananen of een ananas (wist er toch nog 200 CFA af te lullen!). Ook rijden er hier gigantisch veel motors die evenveel ongelukken veroorzaken. Niet verstandig om er dus op te rijden?
Als laatste overeenkomst wordt er ook hier voor me gekookt net zoals in Ghana :).
Verschillen zat!
Een van de grootste verschillen is dat Kameroen (vooral de regio waar ik nu zit) veel groener en heuvelachtiger is. Ondanks dat ik nu officieel in het droge seizoen zit. Het is welgeteld al 1 dag droog geweest sinds ik in Kameroen ben! Ghana (en dan vooral het Noorden) was veel bruiner en droger.
Daarnaast zit ik dus niet in een hostfamily, maar heb ik m’n eigen luxe huis! Waar ik dus wel ‘zelf’ het huishouden moet doen en dus koken ;). Omdat we zelf boodschappen doen, hebben we ook meer keuze voor beleg op brood; jam, chocopasta, la vache qui ruit, banaan!
Wat me echt opvalt is dat de mensen hier veel minder dingen op hun hoofd dragen en je ziet ook minder baby’s gebonden op de rug van hun moeder. Had dat hier echt wel verwacht. Misschien omdat Bamenda een vrij grote en drukkere stad is, waardoor de Kameroeners hier moderner zijn ofzo?
Ook hier zijn wel veel geloven en culturen door elkaar, maar ik verblijf nu toch echt meer in het Katholieke gedeelte en niet in een Moslimsamenleving. Leuk om op zondag rond te wandelen en de verschillende ‘kerken’ te zien; allerlei huisjes/gebouwen waar een 3-uur durende mis gehouden wordt, soms compleet met grote geluidsinstallatie. En iedereen die langs komt wenst je met een big smile “Happy Sunday!”. Waarschijnlijk heeft dat er ook mee te maken dat ze (of we??!) hier veel meer bier drinken. We kijken niet meer vreemd op als ze al om half 8 aan ’t bier zitten als wij bij de Junction ons brood halen… In de Moslimsamenleving is dat uiteraard een ander verhaal.
Ze hebben hier ook niet echt een specifieke naam voor een blanke, noemen ons gewoon “White Man”. Mooi makkelijk :).
En wat nóg opvallender is…. Ik heb nog GEEN ENKEL huwelijksaanzoek gehad! In Ghana kon ik ze na een paar weken al niet meer op 2 handen tellen en hier niks, noppes, nada. Heeft er waarschijnlijk mee te maken dat ik meestal samen met Ad ben. Sommige vragen zelfs of we een echtpaar zijn. Niet dus!
Heerlijk ook om geen geklungel te hebben met m’n klamboe, ook al verstop ik me nu wel in m’n lakenzak i.p.v. het (te) warme dekbed.
We filteren zelf ons water; geen gedoe met waterzakjes van een halve liter die ik zou kunnen laten vallen of die al in m’n rugzak stuk waren gegaan. Als we tenminste niet vergeten gekookt water in dat filterding te doen :).
Het is ook een verademing om niet wakker te worden van geitjes onder m’n raam, maar van vogeltjes die fluiten. Zelfs een met een hese ‘stem’ :). Daarnaast heb ik tot nog toe weinig last van ongedierte. Alleen 1 keer een gekko in de douche gevonden en in de wasbak. Als dat alles is…
En waar ik het meeste van baal… (oké, buiten het feit omdat ik nog niet op een motor heb gezeten…).Er zijn hier geen mango’s meer!!!!!!!
Als we over straat lopen is het leuk hoe de mensen reageren; ze kijken je voorzichtig aan en als je dan “Morning” zegt, krijg je echt een grote smile terug. Logisch ook met witte tanden in een zwart gezicht ;).
Onderweg komen we ook veel kinderen tegen die ook “Hello” zeggen en soms “White Man”. Aan de uniformen die ze aan hebben, kan je (ik dus niet) zien van welke school/ geloof ze komen; Baptisten, Katholieken, etc. Paarse, bruine, blauwe en gele pakjes.
Halloweenparty!
Zoals jullie wellicht (niet) weten was het vorige week Halloween! We waren door een paar jonge meiden uitgenodigd om Halloween te vieren. Om half 5 moesten we bij de Jolema-Junction staan bij Mile 3. Eerst maar eens uitvinden waar dat dan was. En in tegenstelling tot m’n vorige verhaal; nu waren er juist veel jonge en dus alleen maar blanke mensen! Een paar jonge gezinnen uit Canada en Amerika van de Baptistenkerk ofzo. Wat jonge grietjes die hier ook vrijwilligerswerk uitvoeren en wij. Halloween hield hier in; lekker snoepjes eten en meegebrachte, zelfgemaakte gerechten. Daarna nog een soort fruit-stoelendans gedaan (duidelijk dus?) en rond half 9 besloten wij maar naar huis te gaan, omdat we nog in het donker met een shared taxi terug moesten naar huis. Uiteraard zaten we in een taxi waar wat onenigheid in was met een paar andere passagiers. En tot overmaat van ramp herkenden we niets van de weg! Hij keerde echter gelukkig weer om en zette ons braaf af bij Mile 1. Onze eerste ‘echte’ Halloweenparty dus overleefd :).
Topexplosie!
We hadden ook nog letterlijk een topexplosie in de keuken. Ik wilde een fles Top openen en die ging erg vlot open. Met als gevolg dat o.a. de muren een mooi roze tintje hebben gekregen en de keuken gelijk en goede schoonmaakbeurt. Sorry Fred!
Voortgang op ’t werk..
Op het Treasure Centre zijn we lekker bezig met ons ding. Ad heeft verschillende adviezen gegeven bij de hoogste groepen die uitgevoerd worden en ik ben nog steeds bij de kleintjes aanwezig. Vorige week en deze week heb ik bij de class van Magdalena, Doris en Pauline meegekeken. Liep niet helemaal zoals gepland omdat ze in de middagen bezig zijn met het oefenen van een liedje voor Catholic Education Day voor volgende week. Daardoor worden de kinderen soms achtergelaten aan hun eigen lot. Daarnaast komen de bussen niet altijd op tijd en was er vorige week salary-day; ook wij kregen ons salaris!
Ook kwam er een delegatie van 60 tot 70 dames van een bepaalde kerk/vereniging, met als gevolg een 2 uur durend bezoek omdat ze wilden laten zien wat ze allemaal wel niet voor de kinderen hadden voor eten, kleren en uiteraard langdurig gezang en een gebed. Lollig dat de kids zich er niets van aantrekken en lekker ronddartelen door de dames!
Volgende week hoop ik met de teachers om tafel te kunnen gaan zitten om verschillende adviezen te geven, het timetable te wijzigen en een nieuwe klas samen te stellen. Gelukkig weet ik nu wel wie iedereen is, ondanks dat ze soms met een andere pruik of met ‘nieuw’ haar komen :).
De dag begint altijd met een assembly, ongeacht of elke bus er wel of niet is. Er horen 3 á 4 bussen te komen met in totaal zo’n 130 kids. Leuk om te zien hoe ze elkaar naar beneden helpen. Echter niet altijd op een veilige manier… En met een zeer spastische Randy in m’n armen heb ik geen hand over om andere handjes vast te houden..
Met Jovita, de fysiotherapeut, heb ik af en toe discussies over bepaalde behandeldoelen en het toepassen van therapie. Het lijkt mij niet handig om Ndi die niet zelf kan lopen direct met okselkrukken te laten lopen en nog van een helling af ook. Gelukkig zag ik haar vandaag aan de gang gaan met een looprekje voor Ndi!
Vrijdag nog een PTAdag(Parents Teacher Association) meegemaakt; het begon met 12 ouders en uiteindelijk kwamen er 70! Ze hadden allemaal wat eten meegebracht en er kwamen verschillende onderwerpen (langdradig) aan de orde. Kreeg ineens een baby in m’n handen gedrukt die niet eens moest janken! En ondertussen vielen andere in slaap, waren aan ‘t bellen en weer een ander gaf borstvoeding. Ik vond het een goed excuus om even te helpen met het eten geven van de kleintjes, wat ik dagelijks ook doe.
Beetje jammer alleen dat Magdalena een keer werd weggeroepen, waardoor ik 11 kids aan tafel moest zien te krijgen. Hamlet wilde spelen, Lopti wilde alleen maar cookies, Hope zat nog aan z’n stoel vastgebonden, Randy weigert om van mij te eten. Vervolgens zat Daniël eronder omdat hij ’t zelf wilde doen en ik z’n slab was vergeten. Yane pikte ’t eten van een ander weg, Telma die blind is zag haar bord uiteraard niet, Kingsbride maakte er ook een zootje van en Blaise…Waar was Blaise nou weer? En voor de andere Hope, had ik de ‘hope’ ook opgegeven dat hij nog zou eten. HELP!
Gelukkig laat Hope m’n elleboogflubbers nu met rust. Maar ik weet niet of ik er blij mee moet zijn dat hij mijn onderkin heeft ontdekt..! Misschien dat ie volgende week weer iets anders aan me ontdekt wat hem weer een weekje bezig zal houden…:)
-
05 November 2014 - 20:21
Harleypapa:
Heej Yamaluis,
Ik kijk er van op dat ze daar ook een zwarte huidskleur hebben, ik dacht dat ze eigenlijk 'n stroopwafel of kaaskleur hadden dat is hier ook nogal de trend bij zwarte Piet, misschien had je even 'm snelcursus Frans moeten doen bij je moeder, lekker dat je de vertrouwde muggenbulten weer hebt, heb je toch al weer iets bekends je kunt misschien 'n flesje bier op je hoofd zetten dan heeft toch iemand wat op z'n hoofd, heb je elleboogfludders soms aan je armen geplakt, ik ben nu voor m'n cursus bezig met 'n reportage over kerken, de foto's heb ik al nu alleen de teksten nog en dan 'n fotoboek maken.
Groeten uit Lutjebroek van Harleypapa & Mama -
05 November 2014 - 20:24
Jacqueline:
Hoi hoi,
Lekker bezig Laura! Zo zijn die 3 maandjes zo om.
Weer lekker weg te lezen je verhaal.
En wat een ''knappe'' kindjes allemaal! ;)
Heel veel successssss!
Tot gauw!
Liefs -
05 November 2014 - 21:33
Bianca Marco En Steyn :
He Lau!
Mooi verhaal weer! Zo te lezen en te zien vermaak je je prima!
Mooie foto's ook! Super om je even te "spreken" net!
Ik zie het al helemaal voor me hoe je dat zootje aan tafel probeert te krijgen en te houden hihi!
Ga nog lekker genieten en hopen dat het nu toch wel wat vaker droog word!
Dikke kus -
05 November 2014 - 21:42
Tina:
Ha die Visser!
hahaha lach me weer dood (ook om bovenstaand bericht ;) ) Zie het helemaal voor me hoe dat gaat tijdens t eten! Superinteressant ook om al die verschillen etc te lezen. Nou heel veel plezier en succes daarzo!
Groeten uit Amsterdam! -
05 November 2014 - 21:44
Michel:
Wow wat een verhaal!!!!!! En natuurlijk weten we waar Kameroen ligt... Helemaal rechts daar, dat merk je zodra het groener en heuvelachtiger wordt en je geen huwelijksaanzoeken meer krijgt, is algemeen bekend!
Top wat je allemaal weer doet en onderneemt, petje af!
Groetjes Sunik en Michel!
Ps.
Wil je Sunik ook even toevoegen aan je lijstje.. Sunikbijlsma@hotmail.com -
06 November 2014 - 07:14
Hans :
Hé Laura,
Leuk om je verhalen weer te lezen. Zelf ben ik ook net terug uit het afrikaanse, maar dan een stuk zuidelijker. Daar spreken ze afrikaans en dat is voor een hollander best goed te verstaan. Zo te lezen heb je het best naar je zin. Heel veel plezier daar nog enne ...
Wij nemen volgende week de examens wel van je over!
Groeten Hans -
06 November 2014 - 10:23
Rob Knoppert:
Hallo Laura,
Wat een geweldig leuk verslag.
Veel sterkte straks "alleen" zonder Ad.
Ik hoop datje nog gelegenheid vindt voor huisbezoeken (en een verslag van je indrukken).
Hartelijke groeten, ook aan Fred en Ad
Rob -
06 November 2014 - 11:28
Marleen Vieser (zoals Ze Dat Hier Zeggen) :
Hahaha ohh god al die kinderen aan tafel krijgen!! Gewoon lokken met snoepjes. En heb je geen rennies mee? Voor dat arme vogeltje met die hese stem.
Leuk om al die verschillen te lezen!!
Groetjes vanuit Brazil!! -
06 November 2014 - 17:19
Jos Slaman :
He wat een verhaal heel leuk om te lezen . Je hebt er best naar je zin zo te zien Nanda is taart aan het bakken voor morgen worteltaart lekker hoop ik hoor je nog wel spreek je denk om de zon straks ben je net zo zwart -
06 November 2014 - 17:46
Karin:
Hey Laura,
Top om weer een kijke te nemen en jouw tijdelijke leventje.
Je schrijfct echt met enthousiasme en humor, echt top om te lezen!
Tot snel weer.
Liefs Karin -
07 November 2014 - 11:10
Buuv:
Hey buuv,
Geweldig om te lezen weer! je kunt het leuk schrijven.
leuke foto's!
leuk zeker als ze he adviezen opvolgen.
Succes
gr buuv -
10 November 2014 - 15:00
Micha Noordeloos:
Weer een mooi verhaal en leuke foto's. Nog veel plezier en een leuke en nuttige tijd daar.
Succes en groetjes,
Micha. -
15 November 2014 - 19:24
Inge:
Ha Lau!
Wat weer een super leuk stuk zeg!! Never a dull moment als ik het zo lees. Leuk hoor al die kids! Hihi! Enne een onderkin? Mmm heb em nog niet ontdekt, dat wordt weer veel voetballen als je terug bent! Ben benieuwd naar je volgende avonturen! Enne je huwelijksaanzoeken op 1 te zetten: wil je met me trouwen :-)
Have fun nog! X Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
