Ik ga op reis en neem mee...
Door: Auntie Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
13 Oktober 2016 | Oeganda, Mukono
7 zakken drop, 2 pakken stroopwafels, 1 milkareep (allang al verorberd...), 5 flesjes deet, nog meer anti-jeuk-spul ennnnnn m'n paspoort is ook wel handig! En niet te vergeten een cadeautje wat ik pas open mocht maken in het vliegtuig... Geduld!
En m'n lenzendoosje ben ik vergeten, handig.
Dus daar ging ik dan. Ik met m'n goede ideeën om weer even voor 3 maanden weg te gaan. Helaas vond ik het afscheid dit keer wat zwaarder dan de vorige keren (of heb ik het gewoon verdrongen?). Heeft er misschien ook wel mee te maken dat ik nu met Roy samenwoon én dat we samen een maand naar Nieuw-Zeeland zijn geweest. Gewoon, omdat het kan ;). Oh ja en in de tussentijd ook nog even m'n huis verkocht :D.
De vluchten...
De 1e vlucht (dubbeldekker-vliegtuig!) die 7 uur duurde naar Dubai ging wel snel. Wat geouwehoerd met een meid die naar Nepal ging en een beetje halfbakken geslapen. Op tijd aangekomen in Dubai en toen toch maar een keer wat gegeten. De dag ervoor niet echt veel gegeten. Hoezo zenuwachtig?
Ik kon alweer vrij snel het volgende vliegtuig in, maar ik moest eerst een bus in die me naar het vliegtuig zou brengen. De eerste Oegandees stapte al voor me op (en ik daarna in afwachting van m'n eerste huwelijksaanzoek, maar neehoor) en ik kon dat kleine ritje lekker lui zitten. Alsof ik de 5,5 uur daarna niet zou kunnen zitten ;).
Het vliegtuig was wonderbaarlijk wel hartstikke leeg en het merendeel wat er in zat, waren bijna alleen maar blanken / Westerlingen. Verbaasde me daar echt over. Ik zat op het middenpad zonder iemand naast me. Mooi languit dus!
Aankomst in Entebbe
Rond half 2 kwam ik op Entebbe aan; vliegtuig uit, gele koorts controle en in de rij voor m'n visum. Die had ik van te voren geregeld, maar ik moest evengoed nog toegelaten worden én 50 DOLLAR betalen (Pas op! Briefjes mogen niet ouder dan 2009 hoor!). Hij keek me streng aan en vroeg wat ik kwam doen. Nou, gewoon 3 maanden lekker door Oeganda reizen. En hoppa! Weer een stempel rijker!
Daarna moest de bagage nog een keer gecheckt worden en ik werd de rij uitgehaald met de vraag wat ik in mijn backpack had. Uhm... clothes, walkingshoes (shit, die had ik aan!) en uhm... swimmingwear?! Straks zou hij gaan checken en vragen wat ik met al die paracetemol, zetpillen, ibuprofen en 3 thermometers moest...
Buiten aangekomen moest ik zoeken naar 'iemand' met een bordje. Oh, die! Zowaar binnen 1 minuut gevonden (hoogstwaarschijnlijk wachten zij ook op een van die Westerlingen) en de auto werd voorgereden. Tassen erin en 2 uur rijden en 7 bijna-botsingen later kwamen we bij Noah's Ark aan, vlak bij Mukono.
Onderweg het heerlijke Afrikaanse landschap herontdekt met de rode (stoffige) wegen, stalletjes met heerlijk vers fruit en groente, containers met daarin winkeltjes, vrouwen met een kind op hun rug, alle soorten en maten meubilair, alles! Heerlijk herkenbaar. Ook de geuren die m'n neus binnendrongen lieten me watertanden! Beetje jammer dat ik alleen maar m'n flesje water had met nog 2 gekregen tic-tacjes uit het vliegtuig.
Noah's Ark
Op het project - Noah's Ark- in Mukono aangekomen kwam ik gelijk met een feest aan. Pita (oprichtster) was jarig, waardoor er een feest werd gehouden. Ik kreeg m'n huisje toegewezen en kon direct meekomen. Er waren een paar dansvoorstellingen van de verschillende klassen / kinderen en uiteraard lekker eten. Broodjes 'hamburger', worst en zelfs knoflooksaus. Dat verwacht je ook niet als eerste avondmaal in Oeganda :D.
's Avonds mezelf een beetje geïnstalleerd in m'n huisje en bekeken hoe ik die rotzooi uit m'n backpack een beetje knap kon ordenen. Dan denk je alles logisch ingepakt te hebben. Not.
Ik zag de eerste gekko's alweer wegschieten en meneer spin is aanwezig. Jammer dat hij net op de wisser van m'n douche gaat zitten. Je snapt wel dat ik het water nu niet meer weghaal ;).
De 2e dag van Daniël (vrijwilligerscoördinator) een rondleiding gekregen over het terrein, wat best groot is. Uiteraard weet ik nu al niet meer wat waar is; het is in ieder geval een vrij groot terrein wat omheind en beveiligd is. Voor elke leeftijd/ niveau is er een school / plek. Er wonen hier zo'n 182 kinderen die van Piet en Pita, de oprichters, zijn. Daarnaast komen er nog zo'n 200 kinderen uit de village maar school..
's Middags ben ik met Daniël naar het centrum van Mukono gegaan om geld te pinnen en m'n eerste boodschappen te halen. Geen idee wat ik nodig heb. Eten eigenlijk niet en thee ook niet. Ik heb namelijk geen gasstelletje en ook geen waterkoker-achtig-iets. Arme ik. Dus dan maar 1 paprika, 4 tomaten, 3 minikomkommertjes, tros mini-bananen, 1 papaya en 5 sinaasappels. Daar red ik het voorlopig wel mee ;).
Gelukkig mag ik wel mee-eten met de pot; het ontbijt is al om 7 uur en bestaat uit porridge. Die gang sla ik over. Om 13 uur is er warm eten wat varieerd; O.a. Posho & Beans gehad. Gepureerde maïs ofzo. Heb was redelijk eetbaar met een paprika erbij. Om 18 uur is er nog een keer warm eten; gelukkig wel een andere variatie op de middagmaaltijd.
De 3e dag ben ik in het kinderhuis wezen kijken waar 19 baby's zitten (ik en baby's?!!) met als doel om daar ene Patrick en Lilly te observeren. Zij zijn 2 kinderen met een verstandelijke en motorische beperking. Van wat ik heb gezien worden ze weinig gestimuleerd, ondanks dat ze wel 'geoefend' worden. Uiteraard heb ik een klein beetje mijn bedenkingen over de inhoud daarvan, maar dat komt later wel. Ik zal niet gelijk laten weten dat ik de beste oefentherapeut ben en ik moet m'n werk een beetje verdelen, aangezien er niet heel veel te doen is op oefenttherapeutisch gebied.
Het is voor mij nu dus nog een beetje zoeken wat ik kan doen en hoeveel ik echt kan beteken als oefentherapeut. Sowieso deze 2 kindjes en als goed is krijg ik binnenkort (...) nog 3 of 4 kindjes onder m'n hoede die het echt wel nodig hebben.
We'll see... ik wacht (on)geduldig af wat de week verder zal gaan brengen onder het genot van de oerwoudgeluiden; apen die door de bomen slingeren en met elkaar overleggen of ze me nu wel of niet lastig zullen vallen, balkende ezels en schijnbaar een gillende reuzenmiereneter. Tegen de verveling kan ik alvast muggebulten tellen (5 nog maar), puzzeltjes doen (moet je geduld voor hebben joh), lezen en proberen die spin van m'n wisser te jagen
Tjuus!
Auntie Laura (jep, ook hier noemen ze me zo)
-
13 Oktober 2016 - 20:45
Marleen:
Wat goed zeg je huis verkocht!! Wat fijn dat meneer spin er ook weer is om je te verwelkomen. Benieuwd naar de avonturen die komen gaan!! X je nichie -
13 Oktober 2016 - 21:07
Harleypapa:
Heej Yamaluis, blij dat je goed aangekomen bent (hopelijk niet in gewicht -
13 Oktober 2016 - 21:14
Harleypapa :
Heej Yamaluis ik had nog meer geschreven maar op een of andere manier is dat net gelukt.
Groeten Harleypapa & Mama -
13 Oktober 2016 - 21:49
José:
Hey Laura! Leuk dat je dit deelt, ik ga lekker met je mee genieten. En het fruit heet Jackfruit. -
13 Oktober 2016 - 21:54
Diana:
Jaah! Je eerste verhaal is weer een feit. Super om te lezen! Je straalt lekker op de foto. Veel plezier en Geniet ervan he! X diaan en kusje van Vinz -
13 Oktober 2016 - 21:56
Leendert Van Dam:
Leuk, chaotisch, verslag. Ben benieuwd naar je werk. -
13 Oktober 2016 - 22:17
Ria Visser :
Hoi Laura
Leuk om dit te lezen ik ga je zeker volgen ! Heel veel ( werk ) plezier daar xx -
13 Oktober 2016 - 22:17
Ria Visser :
Hoi Laura
Leuk om dit te lezen ik ga je zeker volgen ! Heel veel ( werk ) plezier daar xx -
13 Oktober 2016 - 23:53
Michel:
Hey nicht!
Spannende eerste aftrap weer, leuk geschreven en mooi avontuur... ik ga je verhalen weer op de voet volgen, leuk!!!
Groetjes,
Michel -
14 Oktober 2016 - 08:53
Joyce:
Hele ervaring weer buuv!
Blij om te lezen dat je goed bent aangekomen.
Leuk verhaal weer om te lezen
Geniet van alles!!
Xxxvan de visserroosendaal 67 -
14 Oktober 2016 - 09:27
Mireille:
Hoi Laura,
Heel veel plezier in Oeganda. Hopelijk krijg je veel kindjes die je kan helpen. Succes en hoor graag meer van je avonturen. Enne als ze daar ook door gehandicapten spulletjes laten maken ...... -
14 Oktober 2016 - 09:45
Bart Sijm:
Mooi begin Lau! Leuk verhaal zeg, ik blijf je volgen! En hopelijk vind je snel je draai daar! Straks heb je niet eens tijd meer om aan die apen en spinnen te denken ;) Succes!!! -
14 Oktober 2016 - 10:02
Sharon Kloes:
Zo lang niet gesproken en gezien en dan krijg ik dit op mijn mail. Geweldig dat je het weer doet zo'n reis. Veel plezier met deze mooie reis en ik blijf je volgen.
x sharon -
14 Oktober 2016 - 10:54
Rika Visser :
Altijd weer spannend zo 'n verre reis !Fijn om dit een klen beetje mee te beleven door je prachtige verhalen !
Liefs ome gerrit en tante rika -
15 Oktober 2016 - 16:41
Gerda En Jan:
Hoi Laura,
Top dat je je huis hebt verkocht, enne je hebt een leuke vakantie gehad met Roy!!!
wat een leuke dingen allemaal, je bent nu veilig in Oeganda en je mag daar lekker 3 maanden werken,dus geen vakantie, maar je gaat wel genieten van de leuke dingen he?
wij blijven je verhalen volgen, in het verre Afrika,
Gerda en Jan
-
15 Oktober 2016 - 16:50
Anne:
Hé Lauwie, je gaat op het juiste moment naar het warme Afrika, begint hier al aardig koud te worden en het regent al de hele dag, bah! Hopelijk krijg je wel wat meer kindertjes onder je hoede, want anders worden het lange dagen voor, dat zou niet best voor je zijn! Hoe ziet je kamertje eruit en die spin waar je zo bang voor bent? Kijk al weer uit naar je volgende avonturen.
Dikke kus Annie -
15 Oktober 2016 - 17:15
Cornelly:
Hoi Laura,
Wat leuk om je verhaal weer te lezen, hoop dat er nog vele
gaan volgen!
Veel plezier en succes daar.
Veel liefs van Paul en Cornelly -
16 Oktober 2016 - 16:48
Gre Visser:
Goed en duidelijk verhaal ( wat chaos? ) met een goeie start.
drie maanden is best lang maar Je kunt er vast veel betekenen voor de kinderen daar.
Geniet ervan en we horen weer van je.
Gre -
17 Oktober 2016 - 17:35
Esmeralda:
Hoi Laura,
Leuke vakantie gehad in Nieuw-Zeeland? Vast even schakelen nu weer in Afrika!
Je gaat vast weer van alles meemaken jouw kennende en zo leuk dat wij daarvan mogen meegenieten :-)
Wat zat er trouwens in je cadeautje in het vliegtuig of kun je dat beter niet vermelden in je verhaal ;-)
Groetjes Es
-
17 Oktober 2016 - 22:15
Edith:
Hey Laura, Fijn dat je veilig op je stekkie voor de komende maanden bent aangekomen. En meteen een feestje te pakken. Een goed begin. Geen waterkoker…dat zal wel even wennen zijn en zo is er vast nog veel meer, maar dat is jou wel toevertrouwd. Veel succes en ik hoop dat je lekker aan de slag kunt.
Groetjes Edith -
20 Oktober 2016 - 10:04
Saskia:
Adem pauze nemen en even rustig aan doen, goede training voor je haha... Eet smakelijk skatje!
xxx Sas, welke? O my god... ;) -
24 Oktober 2016 - 15:40
Suzanne:
Hoi laura,
Ik heb je gevonden!
Ben weer thuis en geniet van alle luxe hier.
Hoe gaat het met je?
Mis je ons, tandartsen al? Nog geen kiespijn?
Doe veel groetjes aan iedereen en blijf je volgen.
Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
