Ik ga naar huis en neem mee...
Door: Auntie Kungfu
Blijf op de hoogte en volg Laura
05 Januari 2017 | Oeganda, Kabale
1 setje kleren, 5 kg zand in m'n poriën, 2,5 volgeschreven dagboekjes, vieze voeten, 1 extra vetrol, leuke souvenirs (jaaaa, ook voor sommige van jullie), nieuwe oorbellen, een goed gelezen Bradt Guide, 4 mooie lappen stof, 20 gelezen boeken op een e-reader die het dit keer wél overleefd heeft, geruïneerde contactlenzen, littekens van muggenbulten, leuke slippers, +/- 4000 foto's, een camera met Parkinsonverschijnselen, plantainchips en zelfgemaakte daddies en chapati (oke, als ik het al niet zelf heb opgegeten), 37 Oegandezen (ha, mochten ze willen!) en tot slot: hele mooie herinneringen!
0 huwelijksaanzoeken!
Daar verbaasde ik me in het begin best over: geen enkel huwelijksaanzoek. Ze doen het hier gewoon op een andere manier en vragen me niet letterlijk ten huwelijk, zoals in Ghana. Alleen een glibberige Indiër die bij het zwembad de hele tijd naar me zat te grijnzen met z'n snor "Your body is beautiful" (I know:D) en tot slot nog even een selfie van met m'n roodverbrande gezicht wilde. Welja joh.
Wel veel mensen (oke, mannen) die m'n "friend" willen zijn en wel met me mee naar Nederland willen. Waarop ik standaard aangeef dat m'n vliegtuig al best vol zit én het veels te koud is voor ze in Nederland (en te duur ja..).
En heel veel irritante Oegandesen die weet ik niet wat van me willen. Gezelschap houden. Maar ik vind al gezellig met mezelf en al m'n vrienden. Thank you very muts.
Kerst in Kidepo!
Kidepo ligt helemaal in het Noorden van Oeganda, tegen de grens van Zuid-Soedan (we hoorden dat er deze periode dagelijks 3000 vluchtelingen daar de grens over komen...). Ik zou om 8 uur opgepikt worden in Kampala en uiteindelijk werd het 10 uur dat we wegreden. Lang leve African Time...
Een lange rit door mooi veranderend landschap (voormalig oorlogsgebied...) richting Gulu. Gelijk nog 'even' doorgereden naar Baker's Fort Patiko; een overblijfsel uit het slavenverleden. Uiteindelijk om 21 uur ons avondeten gegeten en een hotel opgezocht in Gulu.
Het gezelschap was best gemeleerd: een Kuweitse Iraniër die met een Bamahiaanse Amerikaan was, een Keniaanse Oostenrijker met z'n 2 kinderen, een irritante, jonge yoga-muts uit Nederland en moi :). Heb uiteindelijk heel lief iets tegen haar gezegd, waardoor ik mijn irritatie kwijt was :D.
De 2e dag reden we verder via Kitgum naar Kidepo; alleen maar dirtroad. Een walhalla voor m'n lenzen en m'n ingevlochten haren... Het landschap werd droger, dor en meer uitgespreide heuvels. Weinig groens te bekennen.
In Kidepo National Park aangekomen de tenten opgezet op een onbegrensd stuk savanne. Om 17 uur onze lunch pas gehad en daarna voor de eerste gamedrive gegaan! Mooi toeren door het mooie landschap, terwijl ik op de 'bagagedrager' van de auto zat, op zoek naar wild met de zonsondergang op de achtergrond. Onder andere een grote groep olifanten gezien met een paar kleintjes die de weg overstaken en ons nieuwsgierig bekeken.
's Nachts bleef het vuur een beetje branden om de wilde dieren op afstand te houden. De volgende dag moest ik toch écht NODIG naar de wc. Dus ik lopen naar de wc en halverwege bedacht ik me dat het misschien wel niet veilig zou zijn vanwege de wilde dieren. Teruggelopen en aan de guide gevraagd of het veilig was; "yes, I think so, because there was fire burning..". Oke, dank u... ik wil gewoon weten of het wel of niet kan! Vooral in de wetenschap dat er de volgende ochtend leeuwen erg vlakbij ons kamp waren gehoord! Het enige wat gebeurde was dat ik door een bij werd gestoken die met z'n 3 zusjes uit de kraan kwam. Dat verwacht je niet als je je handen gaat wassen...
Die dag ook 2 gamedrives gedaan en veel verschillende dieren gezien: jackhals, wrattenzwijn, allerlei verschillende hertachtigen, olifanten, struisvogels, apen, zebra's, giraffen, buffels, gieren en schijnbaar ergens bij een watertje een krokodil; ik wist echter niet naar welke boomstam ik kijken moest! Ook nog vanaf een rots een mooi uitzicht over de weidsheid van het park gezien.
Als kerstmaaltijd kregen we rijst met jackfruit-curry; rare, slijmerige, weeïge smaak... Geen succes dus ;). Maar goed dat ik nog taaitaaipepernoten had bewaard :D.
De volgende dag alles weer inpakken en het park uitgereden... Zat er een paar 100 meter voor de uitgang een vrouwtjesleeuw onder een boom te soezen!!! Dat was toch wel een mooi kerstcadeautje :).
Vanaf Kidepo was het weer een flink aantal uur doorrijden via Moroto waar we gingen lunchen. Onderweg weer door het stoffige, maar mooie savanne-landschap van de Karamajo gereden, waar de vrouwen mooi uitgedost over straat liepen met sieraden van kraaltjes. Aan de manier hoe ze dit om hun hoofd en middel dragen kan je zien of ze single zijn, op zoek of al gehuwd. Handige manier! De mannen en vrouwen dragen daar een rok of een kleed met een ruit-motief in o.a. groen en rood. Doet me denken aan de Schotten! Ook zij dragen niets onder hun rok zeggen ze ;). En in plaats van een doedelzak, dragen de mensen van de Karamajo een stok en hun 'stoeltje'!
Na 10 uur (!) rijden weer in Sipi beland waar we in Crow's Nest gingen slapen. De volgende dag nog een wandeling naar de 3 watervallen gedaan onder leiding van Mozes die ik vorige week ook ontmoet heb tijdens ongeveer dezelfde wandeling ;). Maar het was wel even lekker om de benen te kunnen strekken voor de lange tocht die nog voor ons lag en Mozes gaf tenminste ietwat meer uitleg! Onderweg werd ik nog door een kind begroet die blijkbaar het woord Mzungu niet kende. Hij zei daarom maar "Hello Something". Weet niet waar ik de voorkeur aan geef...
In Jinja een verlate lunch en afscheid genomen van m'n nieuwe beste vrienden. Uiteindelijk om kwart over 9 's avonds vermoeid, vies, maar zeer voldaan in Kampala aangekomen! Een supermooie safari gehad, zoals je je een safari echt voor zou stellen!
RastaLaura
1 nachtje in Kampala gebleven en m'n vlechten ook maar uitgehaald, aangezien het best wel warm was en er volgens mij 5 kg stof in zat... Tijd om te kijken wat er onder m'n 182 vlechtjes vandaan kwam. Viezigheid, vettigheid en stukjes chocolalalala? Nee, viel alles mee :). 4 uur later met behulp van 2 vrouwen van het hostel, miste ik de helft van m'n eigen haar... Maar ik kon wel weer heerlijk m'n haar normaal wassen!
Couchsurfing in Entebbe!
Na het ontvlechten met een matatu naar Entebbe gedaan, waar ik zou gaan couchsurfen bij ene Roger en zijn gezin. Hij zou me oppikken vanaf het taxipark, maar ik wist alleen dat hij zwart was en op een boda reed. Handig...
Uiteindeljk door de goede Roger opgepikt en een nachtje bij zijn gezin - Margret en 2 kids Sydney en Amy- geslapen. De volgende dag met hem een fietstoer door Entebbe gedaan en verschillende dingen gezien; uitzicht op Lake Victoria en Entebbe, het 'strand', het vliegveld, een spiksplinternieuw winkelcentrum wat nog niet in gebruik was en de grootste kerk van Entebbe. Entebbe is een relaxed stadje en 2 dagen is dan ook wel genoeg. De 2e dag bij een zwembad van een hotel vertoefd en daarna weer terug naar Kampala gegaan voor weer 1 nachtje.
Romantiek op Lake Bunyonyi
De volgende dag vroeg met de Postbus naar Kabale (tegen de grens van Rwanda). Die zou om 8 uur vertrekken, maar vertrok om 7.20 al! Hoezo African Time? Kom ik dan als lompe Mzungu als 1-na-laatste de bus in geslenterd. Oeps... En de postbus stopt dus echt in veel dorpjes om post af te leveren! Letterlijk een postbus dus :). Onderweg wat eten en drinken genomen wat bij elke stop de ramen in wordt geduwd. Heb ik ineens een chickie on een stickie voor m'n porum! Was even vergeten dat er werd afgeraden dat je geen eten van straat moet kopen. In de Bradt Guide werd zelfs gewaarschuwd dat er op die manier mensen gedrogeerd en beroofd zijn. Bedacht ik me toen ik de maiskolf al volledig had afgekloven en ik de draadjes tussen m'n tanden vandaan haalde. Maar het was wel lekker! And I'm still a live ;).
Een busrit van 8 uur, een heuvelachtig motorritje van 15 minuten én een kano-tocht van 3 kwartier verder was ik op Lake Bunyonyi, op het eilandje Itambira (een van de 24 eilandjes). Toen ik nog aan wal in Rutinda stond en wat leuke houten kano's zag, maakte ik een foto van een van die geinige, smalle kano's. Weet ik veel dat ik in dat gammele ding moet gaan zitten én verwacht wordt mee te helpen roeien ("I've 2 spare peddles...")! En die roeispaan was van hout en zwáár! Dus m'n middaggymnastiek weer gehad die dag. De volgende dag serieus spierpijn in m'n armen!
Bij het hotel waren met name veel mensen van het peace-corps die gewoon niet sociaal zijn en heel veel stelletjes. En ik. Daarom met nieuwjaarsdag mezelf maar opgedrongen bij 2 stelletjes, anders zou ik wel een erg eenzaam nieuwjaarsfeestje hebben... Een paar biertjes gehad en zowaar een gin-tonic.. Rond half 11 werd er gestart met gedans en getrommel door de locals. De dans was een of andere veredelde gecoördineerde klompendans. Toen ik vrolijk mee ging doen zag het er volgens mij uit als een ongecontroleerde slipperdans. Alhoewel na 5 minuten iemand al om m'n contactgegevens vroeg.... Zucht... Happy New year ;).
Op het eilandje nog wat rond gewandeld en vooral lekker geluierd. De volgende dag kwam er nog een dokter uit Oostenrijk die ook alleen aan het reizen was. Daar nog even gezellig mee gezeten terwijl het regende en zelfs best koud was! De ijskoude douche sloeg ik maar over die avond..
De laatste dag kon ik mooi meerijden met een gezin naar Kampala. Scheelde een hele hoop tijd en geld (en die stomme peace-corps-volunteers moesten lekker lang in de bus zitten).
Onderweg even gestopt bij de Evenaar en daarna ik werd afgezet bij het Fat Cat hostel.
BBQ!
Weer 2 nachtjes in Kampala gebleven, waarvan 1 bij Sibyl en Saeed; het stel wat ik in Kidepo heb ontmoet en die in Kampala wonen. Gezellig met hun gebbqed onder het genot van een biertje en een hoop lol. De dag ervoor én erna nog bij het zwembad van Red Chilli geluierd om nog lekker te verbranden ;).
Nog 1 laatste feitje; er zijn hier heel veel bananensoorten. Fingerbanana, apple-banana, matoke, plantain, gonja, bananen waar ze bier van maken... Tja, en welke moet je dan kopen :). Weet ook niet hoeveel ik er geproefd heb en wat het verschil soms is...
Laura en koken...
En nu weer terug in Mukono; ik werd warm onthaald door de aunties en toen ik even bij Lily en Patrick ging kijken, kreeg ik een grote grijns! Heerlijk!
Een aantal kids die ik kickboksles heb gegeven, kwamen blij naar me toe gerend of ik nog "hook hook, liver, liver" ga doen en noemden me Auntie Kungfu :). En een paar kwamen met de vraag of ik ook kan worstelen (ben ik zoveel aangekomen dan???).
's Avonds nog een keer bij Richard en zijn gezin gegeten en een heel lief cadeautje gekregen :). Ze waardeerden m'n openheid, vriendelijkheid en lol heel erg en gaan me missen. Ik ga hun ook zeker missen, het was leuk om goede gesprekken met ze te hebben en meer te weten te komen over de gang van zaken hier, de cultuur en hun leven.
Tot slot met Jacky, Winny en Marjoke nog daddies en chapati gemaakt, onverwachts nog bij een gezin op homevisit geweest en vandaag voor de eerste en laatste keer in het childhome gegeten; matoke met beef. Typisch Oegandees en absoluut niet mijn favoriet ;).
Nu is het tijd om naar huis te gaan, tijd om afscheid te nemen, Lily, Patrick en Anthony achter te laten en mooie herinneringen mee naar huis (in Hoogkarspel ja :)) te nemen!
Nu alleen nog even m'n tas inpakken ;).
Tunalabagana!
Auntie Kungfu
-
05 Januari 2017 - 20:56
Wilma:
Wat een mooi stuk zeg!! Wij wensen je een goede terugreis toe! Leg alvast je trui en winterjas klaar want het is hier vast een stukje kouder dan waar je nu zit...
Tot snel -
05 Januari 2017 - 21:12
Cornelly:
Mooie vakantie er aan vastgeplakt! Veel gezien en beleeft en prachtige
foto's.
Weer heel leuk geschreven!
Goede terugreis.
Lieve groetjes van Paul en Cornelly -
05 Januari 2017 - 21:21
Cindy:
Thank you very muts voor weer een mooi verslag! Hoe vet om
je kerst met vieze dreadlocks vol chocola en olifanten te vieren! Gaaf hoor lau.. foto's lijken wel vanuit een tijdschrift maar jij bent dat gewoon echt..
En nu weer je koffertje pakken, dreads eruit gehaald en weer een dikke ervaring rijker!
Tot gauw lautje! -
05 Januari 2017 - 21:36
Ton Van Loosbroek:
Hallo laura, allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar 2017. Jij zult zeker weer mooie plannen hebben voor de toekomst. Wat je geschreven hebt zijn weer bijzondere belevenissen. En dan vraag je je af wat wij Hollanders het hele jaar in Nederland doen?
Ik lees je verhaal vanuit een winters Kaprun / Zell am See, bij tempereturen van -10 overdag. Een totaal andere wereld.
Ik wens je een goede terug reis toe met al die mooie herinneringen en dagboeken. Gezien de schrijfstijl zou ik een keer een uitgever zoeken..........
Tot binnenkort op de motor/
Groet Ton -
05 Januari 2017 - 21:41
Nanda:
Hoi Laura,
goede reis naar huis !, het gaat bijna vriezen, dus lekker thuiskomst weer. -
06 Januari 2017 - 10:32
Harleypapa:
Heej Yamaluis,
Mooi dat alles weer goed gegaan is, toch nog weer de nodige leuke en minder leuke dingen beleeft, weer een mooie fotoreportage ondanks de Parkinson verschijnselen.
Ook weer een hoop mooie exotische dieren op de gevoelige plaat neergezet, en uiteraard een hele hoop andere mooie momenten.
Hier gaat alles weer zijn gewone gangetje, alle feestdagen zijn gelukkig weer achter de rug, zien nu weer de nodige verjaardagen tegemoet.
Het wordt hier langzamerhand wat frisser, maar dat zul je zaterdag wel merken, waarschijnlijk zal je wel gauw verkouden worden.
Maar weer de groeten uit Lutjebroek van Harleypapa en Mama. en tot zaterdag of zondag, dat zien we wel. -
06 Januari 2017 - 11:38
Rika Visser:
Laura goede reis terug , weggaan is fijn , maar thuiskomen met zoveel mooie herinneringen en naar je vriendje is natuurlijk nog mooier ! Groetjes en tot ziens ome gerrit en tante rika -
06 Januari 2017 - 12:59
Anne Voorn:
Weer een hele belevenis, mooi om te lezen en zien op de foto's, prachtig al die wilde dieren! Rob en ik wensen je een goede terugreis en tot snel ziens!!!
Dikke zoeloelippen kus van Annie -
06 Januari 2017 - 21:54
Ria :
Hoi Laura
Vond het geweldig om te lezen wat je allemaal meemaakt zo ver weg ! Jammer dat het alweer voorbij is !!!! -
06 Januari 2017 - 21:56
Ria :
En een goede reis terug ,zie je binnenkort vast wel een keer in Hoogkarspel
Groetjes Ria Visser -
07 Januari 2017 - 16:06
Bart Sijm:
Hey Lau,
Bedankt voor al je mooie verhalen. Ik heb er heel erg van genoten en tot snel!
Groet!
Bart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley