Kickboksen @ Noah's Ark! - Reisverslag uit Masaka, Oeganda van Laura Visser - WaarBenJij.nu Kickboksen @ Noah's Ark! - Reisverslag uit Masaka, Oeganda van Laura Visser - WaarBenJij.nu

Kickboksen @ Noah's Ark!

Door: Rola

Blijf op de hoogte en volg Laura

09 December 2016 | Oeganda, Masaka

Osu (zo was het toch Ed?)

M'n magere 6 van vorige week is definitief opgehoogd naar een 7,5 denk ik. Als ik m'n dagboek teruglees, verveelde ik me in het begin stierlijk. Nu verveel ik me minder vaak ;).
In m'n vorige blog vertelde ik al dat ik begonnen ben met het geven van sportlessen. De sportlessen gebasseerd op het kleine jaartje kickboksen wat ik in Nederland doe :). Ed - mijn leraar - heeft een opzetje opgestuurd en het werkt! Ik geef kickboksles :D.
Ze luisteren niet altijd even goed, maar het scheelt dat de docenten ook met de lessen mee doen. Het is leuk om ze wat 'skills' te leren om zichzelf bijvorbeeld te kunnen verdedigen, maar ook om sterker te worden, een betere conditie te krijgen en vooral lol te hebben. Ik moet wel bekennen dat m'n Engels voor de termen soms nogal beroerd is, ik vergeet aan welke kant de lever zit voor de leverstoot :) en ik vergeet m'n eigen 'combinaties' die ik een minuut geleden heb uitgelegd. Toen ik aangaf dat m'n "brains damaged" waren, kreeg ik later de vraag of dat echt zo was :). Soms denk ik van wel ja!
Sommige kunnen nog best hard slaan, waardoor ik aangeef dat het er vooral om gaat dat ze het goed uitvoeren en niet hard! Vooral gezien het feit we geen stootkussens, beschermers of handschoenen hebben..

Vicky & Bennon
Naast deze kickbokslessen ben ik nog steeds dagelijks bezig met Lily, Patrick en Anthony. Ik probeer ze ook elke dag even mee naar buiten te nemen om te genieten van de andere kinderen, de buitenlucht en de ervaring van het schommelen. Het is enorm leuk dat Patrick nu op me reageert voordat ik hem überhaupt heb aangeraakt! Zodra ik zijn naam zeg en dicht bij hem kom krijg ik een smile van oor tot oor. Ook Lily kan heerlijk in een deuk liggen als ik bezig ben. Das écht genieten en daarvoor doe ik het! Alleen niet zo fijn als ik haar eten probeer te geven, waardoor we allebei helemaal onder zitten. Nice..
Vicky - die hier ongeveer 3 maandjes is en weinig Engels spreekt- neem ik ook onder handen. Ze heeft een X-been, waaraan ze waarschijnlijk geopereerd gaat worden en is iets 'onhandig'. Ze loopt net even wat achter in ontwikkeling en loopt als een hondje achter me aan als ik met haar geoefend heb. Ze houdt enorm veel van muziek en danst op haar eigen manier mee. Maar dat is dan nog soepeler dan als ik het probeer ;).
Sinds een paar weekjes (alsof ik hier al zoooo lang ben) ben ik ook met Bennon bezig. Een vrolijk kereltje waar weinig mee aan de hand is. Het enige 'probleem' is dat hij niet goed los kan zitten en wat stijf lijkt te zijn in zijn onderrug, waadoor hij juist niet kan zitten. Of hij is gewoon lekker lui en denkt het zit mij wel goed. Ik geef 'm gelijk ;).

Hoek van Holland
Er zijn ook wéér nieuwe nederlanders; 2 oudere echtparen die een maand blijven, 1 stille meid en 2 jonge meiden. En schijnbaar komen er nog 3 of 4 in december. Goed dus dat ik wegga voordat ik nog ABN leer praten in plaats van WestFries. Denk je even weg te zijn uit Nederland.. Leuk hoor.

Tijdverdrijf
Ik heb afgelopen week ook m'n haren laten invlechten. Maar aangezien ik schijnbaar veel haar heb, was er 8,5 pak 'nephaar' nodig en het duurde al met al 8 uur voordat m'n vlechten en twisten én krullen er in zaten. Maar ik krijg er echt ontzettend leuke reacties op. Wat ze hier vooral veel zeggen is "You look smart!". Dus nu ben ik nog maar een halve Mzungu met m'n 182 vlechtjes op m'n kop! Hoe lang ik het er in hou weet ik nog niet. Net hoe (on)handig ik het vind :D.

Afaayo-clinic
Ook nog een paar keer meegeweest naar de Afaayo-clinic; Damaris en Miriam hebben een paar weken terug een spalk aangemeten gekregen, waarvoor ik toen een opbouwschema gemaakt had (alsof dat een dag werk voor me is..). Dat zijn echter kneiterharde dingen, maar ze hebben niet eens drukplekken gekregen. Ik ben er echter nog niet over uit hoe functioneel het voor hun is, aangezien ze er juist beperkter door worden...?
Voor de rest gebeurd er daar weinig boeiends en herhaald het oefenschema zich daar elke 2 weken. Doelen stellen, doelen bereiken?? Hmmm, ik hou het er wel bij dat ze een aantal jaar achter lopen op oefen- en fysiotherapeutisch gebied ;).

Fellowship in Oeganda
In het begin woonde er een Oegandees gezin - Richard en Elma met 3 kids - naast me die naar een ander huisje (lees: minder luxe) moesten verhuizen en die hadden me uitgenodigd voor "fellowship". Hij vond me namelijk erg open in m'n contact en prettig gezelschap. I know ;). Ze hadden me echter een keer porsho gegeven, wat echt niet lekker was. Dus benieuwd wat ik voorgeschoteld zou krijgen en stiekem al van de keuken spaghetti gegeten.. Kreeg ik rijst met een lekker sausje, kip en superlekkere gemarineerde varken. Jammie! Cola erbij en verhalen en gedachten uitgewisseld over elkaars cultuur en het project. De avond eindigde met een lied en een gebed door Richard en de youth-pastor Adrian met daarin dat ze me een veilige rondreis wensen, zonder slangen- of schorpioenenbeten en dat ik het mooie groene en bergachtige Oeganda mag ontdekken en een veilige terugreis naar Nederland.
Supermooi om dit zo mee te maken en toch wat mee te krijgen van de cultuur hier!

Sinterklaas op de Ssese-Islands!
Het vorige weekend ben ik samen met Marjoke lekker een weekendje weg geweest naar de Ssese Eilanden (vernoemd naar de TseTse-vlieg, zeer irritant beestje) die in het Victoria-meer liggen. Eerst een lange tocht; met de matatu naar Kampala en een andere matatu naar Entebbe. Vervolgens met een boda naar het haventje en met een ferry weer naar het eiland Buggala toe (1 van de 84 meest toeristische van de Ssese Islands waar schijnbaar ook veelgezochte criminelen zich verstoppen). De oorspronkelijke ferry waar zelfs auto's oppasten was echter 'even' uit de running, dus moesten we in een groot uitgevallen houten sloep. Met 80 man opeengepropt zitten met reddingsvesten aan. Op slot hingen we half in ons reddingsvest en was m'n zenuw in m'n linkerbeen na 5 minuten goed voelbaar. En toen hadden we nog 3,5 uur te gaan. Waar is die tillift als je 'm nodig hebt, nichie!?
Lekker verreisd, dus goed excuus om lekker niets te hoeven doen! Oke, een beetje dan; de meegebrachte pepernoten, marsepein en chocoladeletters op eten! Het pakketje is echt perfect getimed! Uiteraard in de sfeer met m'n nieuwe oorbellen in :D. Hoe maak je mij blij?! Jullie mesten me gewoon vet!
Beetje jammer dat echter alles volgeboekt was en we uiteindelijk in de achterhoek van Buggala zijn beland met een hurkplee zonder licht waar boven je moest douchen met IJSKOUD water en een half muskietennet boven onze twijfelaar waarin we met z'n tweetjes moesten slapen.
Gelukkig de 2e nacht een beter hotel gevonden en die dag een boda gehuurd met gids! Marjoke achterop bij hem (en later ook even proberen te rijden zonder dat ze überhaupt een rijbewijs heeft:D) en ik op een 2 cillinderige boxer van 100 cc met 4 versnellingen die de verkeerde kant op gaan. Ik was dus helemaal in m'n element! Mooi rondtoeren en af en toe afstappen om door het regenwoud te lopen naar een of ander fort, een heilige grot (slippers uit op heilige grond hoor!) en een passievruchtboomgaard; tas vol :).
Die avond lekker op het strand de zonsondergang gezien met Zwarte Piet en Sinterklaas, lekker gegeten, pepernoten en chocoladeletter verorberd en nagespoeld met een biertje.
De terugweg ging relaxter omdat we met iemand mee mochten rijden via een andere ferry naar Masaka in plaats van Entebbe. Masaka ligt verder weg, maar de ferry-tocht was maar een half uurtje en vanaf daar was het doorscheuren naar Mukono. Dit scheelde daardoor enorm in kosten én tijd! Onderweg een kip op stok gegeten; net van het vuur en lékker joh!
Dus ons Sinterklaasweekend was ook geslaagd!

Nu op naar een geslaagde kerst ;).

Groetjes,
Rola (jep, zo spreken ze m'n naam vaak genoeg uit)

  • 09 December 2016 - 19:45

    Mireille :

    Hoi Lauren, leuk om weer je avonturen te lezen.
    En net valt best mee hoor 8 uur zitten voor vlechten. Bij mij waren ze 2 & halve DAG bezig!!!
    ik heb nog wel zo een net voor je om mee te slapen

  • 09 December 2016 - 19:56

    Harleypapa:

    Heej Yamaluis, mooi dat je cijfer langzaam omhooggaat, misschien wordt het nog wel een 9- :), misschien moet je voor het kickboksen wel een band invoeren net als bij ander vechtsporten beginnend bij wit tot zwart aan toe:).
    Mooi dat je ook wat tijd kunt steken in het begeleiden van die kinderen, hopelijk steken ze er wat van op en blijft het ook een beetje hangen.
    Zijn die nieuwe mensen ook weer zo gelovig kun je ze mooi achteruit leren bidden, als je dat op zijn Westfries doet hebben ze er niet zo'n erg in:).
    Je ingevlochten haar ziet er leuk uit, ik weet niet of je het evengoed kunt wassen anders zal het in de loop van de tijd wel pittig gaan stinken:( .
    Ik weet niet of de motor waarmee je op de foto staat die boxer is maar dan hebben ze je verkeerd voorgelicht want als het een tweecilinder is het een lijnmotor ;).
    Mooi dat je toch nog een beetje Sinterklaas kon vieren, er zijn in ieder geval genoeg Zwarte Pieten om je heen.
    Je foto's zien er als altijd weer prachtig uit, verder gaat hier alles weer zijn gewone gangetje dus maar weer de groeten uit Lutjebroek van Harleypapa en Mama.

  • 09 December 2016 - 20:14

    Buuv:

    Geweldig om te lezen weer.
    Goeie timing dus van het pakketje? Extra van genoten nu zeker.
    Wat fijn dat je steeds meer te doen hebt
    Geniet nog even
    Groetjes Joyce

  • 09 December 2016 - 20:48

    Tina:

    Murrie Visser ;)
    Hihi oh nee! Had je een nekhernia?? Waar is die tillift als je hem nodig hebt :p Hahaha!
    Het klinkt superstoer daar allemaal, heel veel plezier nog he!
    Groetjes Visser :D

  • 10 December 2016 - 08:52

    Saskia:

    Gaaf je haar lau!!!
    Super mooi avontuur weer en goed bezig met de kids!
    Fijn dat je je al minder hoeft te vervelen.
    Veel plezier nog even, xxx

  • 10 December 2016 - 09:33

    Willem:

    Hoi Laura,
    Wat leuk om je zo te volgen je had het wel verteld
    Maar niet dat je een blog had, veel YouTube
    Filmpjes kijken voor het kickboksen dan moet het zeker lukken
    Om daar les te geven anders mailen we ze haha.
    Nog een mooie tijd iedergeval
    Gr Willem.

  • 10 December 2016 - 12:14

    Anne Voorn:

    He Oegandese Lau,
    Jou staat ook alles he! Is het niet zwaar? Mooi om die blije koppies te zien van die lieve kids, hopelijk wordt het wel van je overgenomen. Vet stoer dat je kickboxles geeft, je ziet iedereen stralen! Blij om te zien dat je je niet meer hoeft te vervelen. Geniet er nog lekker van daar en op naar een mooie Kerst!
    Dikke kus Annie

  • 10 December 2016 - 13:59

    Sass:

    Osu!
    Cool zeg, nu moet ik het ook weer gaan oppakken, om weer een beetje te kunnen levelen straks haha... Ik ga nu (tijdelijk) aan de aqua bootcamp met Mariek! :) :)
    Je bent weer heerlijk bezig, haren staan very smart en de andere foto's zijn ook heerlijk! Goed werk!!
    Liefss

  • 10 December 2016 - 15:00

    Nanda:

    Hoi Laura,

    Je ziet er mooi uit, zo met al die vlechtjes.
    Veel plezier nog de resterende tijd !

    Groet Nanda

  • 10 December 2016 - 15:34

    Bart Sijm:

    Hey Lau!

    Wat ben je goed bezig en wat klinkt het allemaal gaaf wat je doet. Jij hebt ook niet veel nodig om het naar je zin te hebben :) En ik kan me alleen maar voorstellen hoe mooi het moet zijn om die gezichten te zien als je de kinderen even mee naar buiten neemt om ze mee te laten doen met de andere kinderen. Je mag echt trots op jezelf zijn!

    Ik ben inmiddels weer terug, dus de groeten vanuit het koude West-Friesland!!!

  • 12 December 2016 - 18:50

    Cornelly:

    Hoi Laura,

    Leuk om al die blije gezichten te zien,
    ook van die van jou!
    Veel plezier nog verder!

    Liefs van Cornelly.

  • 12 December 2016 - 18:58

    Gerda En Jan:

    Hoi Laura,


    jeetje wat een kapsel joh, en wat een tijd ging daar inzitten.....niet stoffig laten worden hoor!!!!!

    enne wat een mooie foto`s heb je weer gemaakt,......
    enne je laatste weekjes gaan in?????????? hebben we begrepen,
    dus jij gaat nog effe lekker de toerist uithangen daar in Oeganda,,, gelijk heb je ,

    Geniet er nog van... want voor je het weet zit je weer in het koude Nederland...

    Groetjes Jan en Gerda

  • 16 December 2016 - 19:37

    Annie En Harrie:

    Hallo Laura
    Wat weer een mooie verhalen en foto's. Elke keer weer leuk om te lezen.
    Nog bedankt voor je vrolijke kaart. Een echte oppepper in deze donkere hollandse dagen.
    Nog even en het zit er weer op voor jouw. Misschien wel een beeeetje jammer. Maar neem voor ons alstjeblieft een beetje afrikaanse zon mee.
    Groetjes

  • 17 December 2016 - 13:43

    Ireen:

    Hey Laura,
    Mooie verhalen schrijf je. Het is duidelijk dat je het naar je zin hebt. Als ik zo de foto' s van de kinderen zie, geeft ieder van hen je een dikke 10. Wat zullen ze je gaan missen.
    Vooral genieten Laura, van je laatste maandje. Fijne Kerstdagen en tot in 2017.
    Ireen

  • 18 December 2016 - 15:32

    Marloes:

    Wauw je Haar! Heel andere Luis zo, super cool! Pas op dat er niet allerlei beestjes inkruipen, brrr. En wat heerlijk hoe de Kids op je reageren, daar doe je het voor :-D
    Stoer hoor, je eigen kickboxles, you kick ass!

    Dikke kussss

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oeganda, Masaka

Laura ontmoet Oeganda!

Jahoor, het is wéér zo ver! Het is tenslotte nog maar 2 jaar geleden dat ik in Kameroen zat en 4 jaar geleden dat ik in Ghana zat!
Tijd om een ander deel van Afrika te ontdekken... Op naar het Oosten van Afrika, op naar Oeganda!
Geen idee wat ik me van Oeganda al voor kan stellen? Hoe zijn de mensen, hoe is daar de cultuur, hoe is de werkplek, hoe is de luxe en hoe zal het eten daar zijn? Zal ik graatje mager thuis komen of zal ik me aanpassen aan de welvaart van Afrikaanse dames door een aantal kilo'tjes extra mee terug te nemen?

Dit keer ga ik werken op Noah's Ark. Dit is een organisatie die een thuis biedt voor veel kinderen die zijn verwaarloosd en/ of achtergelaten. Zij krijgen daar onderwijs en gezondheidszorg.

Ik ga hier weer als oefentherapeut Mensendieck werken met de kinderen met een verstandelijke beperking. Dat zijn er niet veel, maar degene die er zijn hebben het wel hard nodig. Het doel is om deze kinderen te kunnen helpen én de begeleiding daarbij te betrekken.
Dit om er voor te zorgen dat ze zichzelf beter kunnen redden. Ook als ik na die 3 maanden weer wegga...

Wie weet wat deze reis mij allemaal weer voor avonturen zal gaan brengen!

Nog eventjes geduld en dan vlieg ik 9 oktober (na een maand vakantie in Nieuw Zeeland) naar het Oosten van Afrika.
Op naar wéér een nieuw avontuur!

Recente Reisverslagen:

05 Januari 2017

Ik ga naar huis en neem mee...

21 December 2016

Lol met Laura!

09 December 2016

Kickboksen @ Noah's Ark!

28 November 2016

Suppen op de Nijl!

15 November 2016

Down with Anthony!
Laura

Ik ben Laura! En ik heb weinig rust in mijn kont, dus het wordt soms tijd om weer even weg te gaan; weg van het werk, weg van Nederland, weg van het 'normale' leven :). In mijn vrije tijd zorg ik er altijd voor dat ik wat te doen heb; sporten, lezen, motorrijden, vriendinnen, vrienden en feestjes. Naast mijn vrije tijd ben ik als oefentherapeut Mensendieck ben ik werkzaam in mijn eigen praktijk in Volendam en als kinderoefentherapeut in Heerhugowaard.

Actief sinds 05 Maart 2012
Verslag gelezen: 676
Totaal aantal bezoekers 61887

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2019 - 01 April 2020

Laura en Roy ontmoeten Azië!

09 Oktober 2016 - 08 Januari 2017

Laura ontmoet Oeganda!

13 Oktober 2014 - 10 Januari 2015

Laura ontmoet Kameroen

31 Juli 2012 - 03 Januari 2013

Laura ontmoet Ghana...

Landen bezocht: