Yes Sister, No Sister..!
Door: Lazy Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
09 December 2014 | Kameroen, Bambui
Regrouping at Treasure Centre
De tijd dringt en ik heb nog maar 1,5 week over. Eigenlijk een halve week, omdat volgende week in het teken staat van kerst, afsluiten van school, afscheid nemen en het inzegenen van het gebouw door een bisschop. Amen ;).
De afgelopen 2 weken heb ik meegekeken in de resterende groepen van Theresa Lukong, Theresa Sumtang (of Samtung?) en Jacobin. De klassen zijn niet helemaal eerlijk verdeeld qua aantallen en soms ook niet qua niveau van ontwikkeling. Ad was hier al wat mee bezig geweest en ik ben er verder mee gegaan. Uiteindelijk is het vandaag gelukt om de oudere kinderen (nogmaals) te hergroeperen. Er is nog een extra klas bijgekomen die wordt geleid door Margareth. Zij had verder toch weinig te doen op school :). De klassen van Theresa S. en Michael zijn meer opgevuld en andere klassen zijn juist iets meer afgenomen qua aantal kinderen. Nu even afwachten of ’t goed gaat uitpakken uiteraard..
Daarnaast zijn de laatste classmeetings geweest, waarbij er bij Jacobin welgeteld 1 ouder aanwezig was. Misschien niet zo handig om de dag van te voren de uitnodiging mee te geven? Headmistress Laurentia gaf tijdens zo’n meeting ook aan dat ik supergoed ben, dat ik uit een ‘white-man-country’ speciaal hiernaar toe ben gevlogen en dat ik ALLE namen van de kids weet. Beetje jammer dat ik dan net niet wist van wie ’t de moeder was ;). Tijdens een van de classmeetings moest ik even voor een klas staan omdat de betreffende docent ziek was. Brother had gelukkig al een paar kids onder z’n hoede genomen, waardoor ik er maar een paar had. Maar het is overduidelijk dat ik van lesgeven geen “la vache qui rit” heb gegeven; ze luisterden ab-so-luut NIET. Help!
De homevisits zijn ook afgerond; alle kinderen zijn bezocht en waar nodig wordt er extra aandacht aan een kind gegeven. In totaal ben ik met 8 kinderen mee geweest en 4 verschillende docenten. Leuk dat iedere docent toch iets van zichzelf wil laten zien als ik met ze op stap ben; varkens, een ‘broer’ die voor me ging bidden dat ik maar snel kinderen mocht krijgen en mag trouwen, een paar vrienden, een barretje. Leuk om het leven van de docenten op deze manier mee te maken in plaats van alleen maar op school!
Sowieso hebben de meeste naast school nog wel iets anders wat ze doen; de een verkoopt groundnuts, de ander brood met chocola (jammie!), de ander heeft een farm, etc. Zelfs de lege flessen die ik meeneem worden door Sister Kathleen verkocht aan de docenten, zodat zij het op hun beurt weer doorverkopen op de markt.
De jamgroup is nu ook écht van start gegaan en de eerste potjes handgemaakte ananasjam (zonder kwijl!) zijn verkocht ;). Leuk om te zien hoe de jongens supergeconcentreerd hun werk doen en trots zijn op het resultaat!
Timetables
Het lukt nog moeilijk om de timetables daadwerkelijk te veranderen; ik heb nu opdracht gegeven om het zelf in te laten vullen met een aantal activiteiten die ik dan weer heb aangegeven. Wil een beetje de regie houden, maar wil ook dat ze meer zelfsturend worden. Tijdens die teachermeeting ook wat adviezen gegeven over het behandelen van kinderen (die ook al tig keer door mijn voorgangers zijn gegeven) en uiteraard ging een deel de volgende dag alweer de ‘fout’ in. Zucht… Ook werden er vragen gesteld waar we ’t al over gehad hebben. Maar domme vragen bestaan niet (…).
De bussen komen tegenwoordig wel meer op tijd, waardoor de kinderen wel echt meer aan hun dag hebben. Braaf sta ik elke ochtend bij het Assembly het Engelstalige volkslied mee te lallen. Wat dat betreft is er geen onderscheid tussen mij en de kids :D.
De middagen zijn wat minder nuttig omdat ze moeten oefenen voor de Day of Disability en anders wel voor kerst…
Rond twee uur waggel ik rustig terug op m’n flipflops en roep “Aisha” naar de 5 mannen die al een paar weken lang met de hand de bermen aan ’t kappen zijn. Respect voor dit werk! Ze begroeten me elke morgen en middag dan ook met een grijns: “You’re going”, “You’re Back” :).
Day of Disability
Vorige week woensdag was de National Day of Disability. Het begon met vol overgave marcheren over het veld en eindigde met het uitdelen van opblaasbare wereldbollen aan elke klas. Die had ik meegekregen van een collega-examinator Sportmassage. Een groot succes! Bedankt Hans!
Tussendoor werd er veel gezongen, gedanst, gebeden en leuke spelletjes gedaan (touwtrekken; mannen tegen de vrouwen..). Er werd een soort kerstboom (the Jesse Tree) opgetuigd die de volgende dag uiteraard al in de vernieling lag :). Tot slot kregen we allemaal wat ‘lekkers’ te eten. Al met al een zeer geslaagde dag voor de kids!
Ndawara Tea Estate
Naast het werk doe ik uiteraard nog andere dingen. Denk hierbij aan de was! En het huishouden? Of toch niet?
Met Caroline ook nog een keer bij Club 58 een biertje gedronken om te bespreken wat we het weekend zouden gaan doen. Het was alleen allang al donker, dus gewapend met m’n reisboek en zaklamp op naar Club 58.
Afgelopen weekend met haar en Emma naar Belo gegaan om vanuit daar de Ndawara Tea Estate te bezoeken. We moesten eerst via een ietwat steile slingerweg met veel losse keien en zand achterop de motor er naar toe. Een half uur later stapte ik zwetend van de motor af. Deze driver bleek een nieuwe te zijn en die moest de weg nog leren met iemand achterop. Laat ik nou net die ene persoon zijn. Dank u!
Ik had verwacht allemaal mensen te zien die blaadjes plukten en het provisorisch ergens in te zon te drogen hadden liggen, maar ’t was écht een professionele fabriek! Er werd uitgelegd hoe binnen 1,5 dag de geplukte theeblaadjes in het doosje of zakje zitten. Enorme stapels thee gaan er in die fabriek doorheen die naar Azië en andere landen in Afrika geëxporteerd worden. Nu weet ik tenminste hoe een theezakjesmachine eruit ziet! ’t Rook er ook verrukkelijk!
Opvallend was het ook dat hier Kameroeners waren met een lichtere huidskleur. Maar dit zijn de Fulani, een van de ‘tribes’ van deze regio.
Daar vlakbij werden ook nog een aantal dieren gehouden; pauwen, lollige struisvogels met een scheve bek, een zielig aapie, 4 enge slangen in een niet zo stabiele kooi, een lief konijn (juist…voer voor de slangen) en 4 of 5 chimpansees die in een te klein hok zaten.
De terugweg konden we lopend doen; zou ongeveer 2 uur duren. Maar 4 uur later kwamen we net voor zonsondergang in Belo aan. Wel een erg mooie omgeving met veel bergen, theestruiken (heet dat zo?) en een oude man die met ons alle 3 wilde trouwen.
‘s Avonds waren we op zoek naar iets lekkers om te eten, maar ’t enige was fufu. Eet smakelijk… Daarna lekker bij een barretje een biertje gedaan en het bleek dat heel Belo wist wie we waren en wat we kwamen doen. De gids die we voor de volgende dag geregeld hadden zocht ons namelijk en vond ons door even rond te vragen. Lijkt Lutjebroek wel ;).
Terug in ons ‘rustige’ hotel bleek het een soort nachtclub te zijn met maar een paar klanten. Helaas ging de muziek lang en hard door, terwijl we probeerden te slapen in ons bed met harde houten planken en zoemende muggen om ons heen. M’n 2e flesje Deet is er al doorheen!
De volgende dag samen met Caroline de Bengo-cliffs gelopen onder leiding van een gids, Joshua. Ik had voor de verandering m’n teentje bezeerd, waardoor ik ’t op slippers moest doen. De ruige weg leidde naar de Bengo-cliffs-falls toe en vanaf daar weer terug naar beneden. Ook deze wandeling zou 2 uur duren, maar je raad ’t al…. 4 uur later…
Was dus een goed excuus om lekker schoon te spoelen (uh…af te koelen!) in het zwembad bij het Mawa Hotel!
Een vermoeiend,maar zeer geslaagd weekend. Werd dan ook gister voor het eerst door m’n wekker wakker!
Luie Lau
Tegenwoordig ben ik te lui om naar de stad toe te lopen (heb ‘t 3 x gedaan en ’t duurt 5 kwartier ofzo), dus ik pak lekker de gepimpte taxi. Een was helemaal te gek; als hij zijn knippertje naar links aan had maakte ’t een vrolijk deuntje, deed ie z’n knippertje naar rechts aan, was er een ander deuntje! Lol!
Zowaar ook een keer gehad dat de motor van de auto stuk was en dat hij ‘m niet meer kon maken. Een andere keer stopte er alleen een motor: “I Love You”, Tuurlijk joh! De mensen verdraaien hun nek nog eens als ze zolang omkijken (of veroorzaken een ongeluk); vandaag gebeurde er voor m’n ogen een ongeluk met een motor. En dan stap ik met m’n lompe hoofd 5 minuten later achterop bij een driver die een van de kids haalt en brengt. Dus…
Had ik eigenlijk al verteld dat ik een TV heb? Weet alleen niet hoe ie aan moet :).
Maar voor de rest gaat dus alles lekker z’n gangetje! Ik ben alles aan het afronden en uitwerken (of in ieder geval een poging daartoe) met behulp van Fred. Het moet namelijk wel een beetje subtiel op papier komen. Daarnaast een beetje uitzoeken wat ik tijdens het reizen wil gaan doen. Een heerlijke bezigheid om dat in ’t zonnetje te doen!
Genieten jullie allemaal maar lekker van de kou, dan neem ik een beetje extra warmte in me op :).
De tijd dringt en ik heb nog maar 1,5 week over. Eigenlijk een halve week, omdat volgende week in het teken staat van kerst, afsluiten van school, afscheid nemen en het inzegenen van het gebouw door een bisschop. Amen ;).
De afgelopen 2 weken heb ik meegekeken in de resterende groepen van Theresa Lukong, Theresa Sumtang (of Samtung?) en Jacobin. De klassen zijn niet helemaal eerlijk verdeeld qua aantallen en soms ook niet qua niveau van ontwikkeling. Ad was hier al wat mee bezig geweest en ik ben er verder mee gegaan. Uiteindelijk is het vandaag gelukt om de oudere kinderen (nogmaals) te hergroeperen. Er is nog een extra klas bijgekomen die wordt geleid door Margareth. Zij had verder toch weinig te doen op school :). De klassen van Theresa S. en Michael zijn meer opgevuld en andere klassen zijn juist iets meer afgenomen qua aantal kinderen. Nu even afwachten of ’t goed gaat uitpakken uiteraard..
Daarnaast zijn de laatste classmeetings geweest, waarbij er bij Jacobin welgeteld 1 ouder aanwezig was. Misschien niet zo handig om de dag van te voren de uitnodiging mee te geven? Headmistress Laurentia gaf tijdens zo’n meeting ook aan dat ik supergoed ben, dat ik uit een ‘white-man-country’ speciaal hiernaar toe ben gevlogen en dat ik ALLE namen van de kids weet. Beetje jammer dat ik dan net niet wist van wie ’t de moeder was ;). Tijdens een van de classmeetings moest ik even voor een klas staan omdat de betreffende docent ziek was. Brother had gelukkig al een paar kids onder z’n hoede genomen, waardoor ik er maar een paar had. Maar het is overduidelijk dat ik van lesgeven geen “la vache qui rit” heb gegeven; ze luisterden ab-so-luut NIET. Help!
De homevisits zijn ook afgerond; alle kinderen zijn bezocht en waar nodig wordt er extra aandacht aan een kind gegeven. In totaal ben ik met 8 kinderen mee geweest en 4 verschillende docenten. Leuk dat iedere docent toch iets van zichzelf wil laten zien als ik met ze op stap ben; varkens, een ‘broer’ die voor me ging bidden dat ik maar snel kinderen mocht krijgen en mag trouwen, een paar vrienden, een barretje. Leuk om het leven van de docenten op deze manier mee te maken in plaats van alleen maar op school!
Sowieso hebben de meeste naast school nog wel iets anders wat ze doen; de een verkoopt groundnuts, de ander brood met chocola (jammie!), de ander heeft een farm, etc. Zelfs de lege flessen die ik meeneem worden door Sister Kathleen verkocht aan de docenten, zodat zij het op hun beurt weer doorverkopen op de markt.
De jamgroup is nu ook écht van start gegaan en de eerste potjes handgemaakte ananasjam (zonder kwijl!) zijn verkocht ;). Leuk om te zien hoe de jongens supergeconcentreerd hun werk doen en trots zijn op het resultaat!
Timetables
Het lukt nog moeilijk om de timetables daadwerkelijk te veranderen; ik heb nu opdracht gegeven om het zelf in te laten vullen met een aantal activiteiten die ik dan weer heb aangegeven. Wil een beetje de regie houden, maar wil ook dat ze meer zelfsturend worden. Tijdens die teachermeeting ook wat adviezen gegeven over het behandelen van kinderen (die ook al tig keer door mijn voorgangers zijn gegeven) en uiteraard ging een deel de volgende dag alweer de ‘fout’ in. Zucht… Ook werden er vragen gesteld waar we ’t al over gehad hebben. Maar domme vragen bestaan niet (…).
De bussen komen tegenwoordig wel meer op tijd, waardoor de kinderen wel echt meer aan hun dag hebben. Braaf sta ik elke ochtend bij het Assembly het Engelstalige volkslied mee te lallen. Wat dat betreft is er geen onderscheid tussen mij en de kids :D.
De middagen zijn wat minder nuttig omdat ze moeten oefenen voor de Day of Disability en anders wel voor kerst…
Rond twee uur waggel ik rustig terug op m’n flipflops en roep “Aisha” naar de 5 mannen die al een paar weken lang met de hand de bermen aan ’t kappen zijn. Respect voor dit werk! Ze begroeten me elke morgen en middag dan ook met een grijns: “You’re going”, “You’re Back” :).
Day of Disability
Vorige week woensdag was de National Day of Disability. Het begon met vol overgave marcheren over het veld en eindigde met het uitdelen van opblaasbare wereldbollen aan elke klas. Die had ik meegekregen van een collega-examinator Sportmassage. Een groot succes! Bedankt Hans!
Tussendoor werd er veel gezongen, gedanst, gebeden en leuke spelletjes gedaan (touwtrekken; mannen tegen de vrouwen..). Er werd een soort kerstboom (the Jesse Tree) opgetuigd die de volgende dag uiteraard al in de vernieling lag :). Tot slot kregen we allemaal wat ‘lekkers’ te eten. Al met al een zeer geslaagde dag voor de kids!
Ndawara Tea Estate
Naast het werk doe ik uiteraard nog andere dingen. Denk hierbij aan de was! En het huishouden? Of toch niet?
Met Caroline ook nog een keer bij Club 58 een biertje gedronken om te bespreken wat we het weekend zouden gaan doen. Het was alleen allang al donker, dus gewapend met m’n reisboek en zaklamp op naar Club 58.
Afgelopen weekend met haar en Emma naar Belo gegaan om vanuit daar de Ndawara Tea Estate te bezoeken. We moesten eerst via een ietwat steile slingerweg met veel losse keien en zand achterop de motor er naar toe. Een half uur later stapte ik zwetend van de motor af. Deze driver bleek een nieuwe te zijn en die moest de weg nog leren met iemand achterop. Laat ik nou net die ene persoon zijn. Dank u!
Ik had verwacht allemaal mensen te zien die blaadjes plukten en het provisorisch ergens in te zon te drogen hadden liggen, maar ’t was écht een professionele fabriek! Er werd uitgelegd hoe binnen 1,5 dag de geplukte theeblaadjes in het doosje of zakje zitten. Enorme stapels thee gaan er in die fabriek doorheen die naar Azië en andere landen in Afrika geëxporteerd worden. Nu weet ik tenminste hoe een theezakjesmachine eruit ziet! ’t Rook er ook verrukkelijk!
Opvallend was het ook dat hier Kameroeners waren met een lichtere huidskleur. Maar dit zijn de Fulani, een van de ‘tribes’ van deze regio.
Daar vlakbij werden ook nog een aantal dieren gehouden; pauwen, lollige struisvogels met een scheve bek, een zielig aapie, 4 enge slangen in een niet zo stabiele kooi, een lief konijn (juist…voer voor de slangen) en 4 of 5 chimpansees die in een te klein hok zaten.
De terugweg konden we lopend doen; zou ongeveer 2 uur duren. Maar 4 uur later kwamen we net voor zonsondergang in Belo aan. Wel een erg mooie omgeving met veel bergen, theestruiken (heet dat zo?) en een oude man die met ons alle 3 wilde trouwen.
‘s Avonds waren we op zoek naar iets lekkers om te eten, maar ’t enige was fufu. Eet smakelijk… Daarna lekker bij een barretje een biertje gedaan en het bleek dat heel Belo wist wie we waren en wat we kwamen doen. De gids die we voor de volgende dag geregeld hadden zocht ons namelijk en vond ons door even rond te vragen. Lijkt Lutjebroek wel ;).
Terug in ons ‘rustige’ hotel bleek het een soort nachtclub te zijn met maar een paar klanten. Helaas ging de muziek lang en hard door, terwijl we probeerden te slapen in ons bed met harde houten planken en zoemende muggen om ons heen. M’n 2e flesje Deet is er al doorheen!
De volgende dag samen met Caroline de Bengo-cliffs gelopen onder leiding van een gids, Joshua. Ik had voor de verandering m’n teentje bezeerd, waardoor ik ’t op slippers moest doen. De ruige weg leidde naar de Bengo-cliffs-falls toe en vanaf daar weer terug naar beneden. Ook deze wandeling zou 2 uur duren, maar je raad ’t al…. 4 uur later…
Was dus een goed excuus om lekker schoon te spoelen (uh…af te koelen!) in het zwembad bij het Mawa Hotel!
Een vermoeiend,maar zeer geslaagd weekend. Werd dan ook gister voor het eerst door m’n wekker wakker!
Luie Lau
Tegenwoordig ben ik te lui om naar de stad toe te lopen (heb ‘t 3 x gedaan en ’t duurt 5 kwartier ofzo), dus ik pak lekker de gepimpte taxi. Een was helemaal te gek; als hij zijn knippertje naar links aan had maakte ’t een vrolijk deuntje, deed ie z’n knippertje naar rechts aan, was er een ander deuntje! Lol!
Zowaar ook een keer gehad dat de motor van de auto stuk was en dat hij ‘m niet meer kon maken. Een andere keer stopte er alleen een motor: “I Love You”, Tuurlijk joh! De mensen verdraaien hun nek nog eens als ze zolang omkijken (of veroorzaken een ongeluk); vandaag gebeurde er voor m’n ogen een ongeluk met een motor. En dan stap ik met m’n lompe hoofd 5 minuten later achterop bij een driver die een van de kids haalt en brengt. Dus…
Had ik eigenlijk al verteld dat ik een TV heb? Weet alleen niet hoe ie aan moet :).
Maar voor de rest gaat dus alles lekker z’n gangetje! Ik ben alles aan het afronden en uitwerken (of in ieder geval een poging daartoe) met behulp van Fred. Het moet namelijk wel een beetje subtiel op papier komen. Daarnaast een beetje uitzoeken wat ik tijdens het reizen wil gaan doen. Een heerlijke bezigheid om dat in ’t zonnetje te doen!
Genieten jullie allemaal maar lekker van de kou, dan neem ik een beetje extra warmte in me op :).
-
09 December 2014 - 20:24
John En Debby:
Lieve Laura,
Wat een prachtig verhaal weer! En wat een leuke foto's. Sorry, ik had wat eerder willen reageren. Wat heerlijk weer zo'n kijkje in je nieuwe avontuur. Wat gaat de tijd toch snel. Voor mijn gevoel was je nog niet lang weg, maar het vliegt voorbij. Hier gaat ook alles z'n gangetje.John heeft is weer uitgeleend aan de Westland Utrecht Bank en heeft het weer meer naar z'n zin, gelukkig. Ik ben aan het haken en breien geslagen. Ik wil proberen een streng te haken van sneeuwvlokken. Het schiet al lekker op.....al wel 3 klaar :-). En tussendoor brei ik een sjaal. Geen hoogdravend werk dus. Onlangs lekker mutsig met Luus naar de Margriet Winterfair geweest en dat was harstikke leuk en gezellig. Je kijkt je ook uit wat er allemaal is. Ik gedachte ben ik bij je, lekker in de warmte. Want zelf ben ik niet gemaakt voor de kou! Getver, nou ja, even doorbijten en het is weer voorjaar. Joepie! Meid geniet er nog van en veel plezier.
Dikke kus, Deb (en ook van John) -
09 December 2014 - 20:47
Mireille:
Succes met de laatste dingen afronden. En nog veel plezier met rondreizen. Je moet echt naar Kribi.
-
09 December 2014 - 20:52
Harleypapa:
Heej Yamaluis,
Het schiet al weer lekker op voor je, kunnen we straks weer hier van je genieten, je hebt weer 'n serie leuke foto's gemaakt was je soms aan een kruiwagenrace bazig met Caroline? Wat het volkslied betreft weet je wel hoe je het Nederlandse volkslied moet lallen:) of heb je dar geen idee van? Moet je straks ook nog 'n aapje mee naar huis nemen of heb je genoeg aan mij en Roy :)? Kun je die TV niet gewoon met 'n knop aanzetten zo werkte dat vroeger ook altijd, als je dat zingen een beetje volhoud kun je mooi bij ons op het koor want we zoeken nog wat jongere leden, kun je ook lekkere biertjes drinken na afloop en tijdens de pauze misschien hebben ze ook wel sprinkhanenbitterballen want hier is dat spul op heden ook te koop alleen nog niet in bitterballen maar dat recept kunnen we altijd introduceren ;). Doe nog maar flink je best de laatste weken en daarna nog wat vakantie houden, verder weet ik niet zoveel meer dus maar weer de groeten uit Lutjebroek van
Harleypapa & Mama -
10 December 2014 - 10:15
Cecile Kruip:
Dag Laura, ik volg met gemengde gevoelens je blog....over een maand staan Wilma en ik in jouw stoffige schoenen...Na de huidige decemberhectiek in zorgelijk Nederland komen we straks ineens in het 2eversnellingsleven.
Even een praktische vraag: wil je aan Sr Kathleen vragen wat voor garen of wol ze wil: katoen, wol of synthetisch? Wat wordt er van gemaakt? En de dikte is ook handig om te weten. Ik zal alle hoekjes in mijn bagage volproppen.
Succes met je laatste taken en je reis en we ontmoeten elkaar in Douala! -
10 December 2014 - 11:10
Marleen:
Weer een leuk verhaal!! Zo snel gaat het zeg, al bijna weer terug naar NL! Nog 1,5e week en dan lekker kerst vieren en NYW :D in de kou, Oee zal weer ff wennen zijn! Hehe je bent al aardig bruin trouwens zeg!! En wat heb je weer veel beleefd en zelfs leren koken!! Hahaha lekker prakkie hoor!!
Echt cool om zo bij die mensen thuis te komen! Ook om die fabriek te zien, haha beetje jammer dat het 4 u is ipv 2 u en dat je toch altijd als ze zeggen 2 u weer hoopt dat het echt 2 uur is terwijl je eigenlijk al wel weet dat t niet zo is hahaha.
Nou tot latersss xxx Marleen
-
10 December 2014 - 11:11
Saskia:
Hey lieve luie Lau
hahahah Wat een verhalen weer, en de fotos omlijsten t super! We hebben er een goed beeld bij zo hoor!! Fantastisch zeg! Succes je laatste werkweek en genietse van je allerlaatste feestweek daar!!
Wandelse.... :D :P
Liefss Bart en Sas -
10 December 2014 - 19:50
Karin :
Hey Lau,
Wat maak je veel mee daar en top om je verhaal weer te lezen.
Succes met het afronden van je werkzaamheden en op naar het reizen.
Liefs Karin -
11 December 2014 - 09:03
Cindy:
aah.. Lau; had je die apen niet kunnen bevrijden? :( sneu!
Maar niet te lui worden he! hup schoenen aan en wandelen maar, o o gevoelig
zijn voor gezellige geluidjes in de taxi! haha ( ik begrijp je helemaal)
Veel plezier weer meis, nog even en dan rondreizen, ben ik benieuwd naar!
Liefs Cindy en tot snel
ps was je wel je voeten voordat je het vliegtuig in stap? -
11 December 2014 - 09:29
Rika Visser:
Wat gaat de tijd snel! Wat een prachtige foto, s en wat kun jij koken want het prakkie ziet er lekker uit dus zal vast heerlijk smaken.Nog ruim een fijne week samen met de kinderen, het afscheid zal best weer een beetje moeilijk zijn , en dan heerlijk gaan genieten van je vakantieweekjes(ben blij dat je er weer blakend van gezondheid uitziet want op een ziekte daar is niet leuk)
Lieve groetjes ome gerrit en tante rka
-
11 December 2014 - 18:44
Cornelly:
Hoi Laura,
Wat weer een leuk verslag, je schrijft zo leuk en weer heel veel foto's!
Ook lekker zonnebaden zag ik wel,hier waait de wind met een bloedgang om je oren.
Straks nog lekker even rondreizen, al zal je de groep eerst wel gaan missen denk ik.
Veel plezier nog.
Liefs oom Paul en tante Cornelly. -
12 December 2014 - 14:51
Nanda:
Hej Laura, geniet nog van je laatste weekjes, doen wij hier ook onder en naast de kerstboom die nog wel even blijft staan.
Groetjes Jos en Nanda -
12 December 2014 - 16:11
Joyce (sjors):
Wat weer een verhaal, wat gaat de tijd snel! Je bent alweer bijna thuis. Geniet nog even van de laatste weken. We missen je hier ontzettend, liefs je collega -
12 December 2014 - 19:02
Marco, Bianca & Steyn:
Hoi Lieve Laura!!
Wat weer een super verhaal! En zo snel alweer! Wat vliegt de tijd toch, je bent alweer bezig met alles afronden en plannen maken voor het reizen! De foto`s zijn super en je verhalen heerlijk om te lezen!
Hier gaat alles zijn gangetje. Leuke Sinterklaas gehad en nu op naar kerst.
We wensen je heel veel succes met het afronden van je werk en veel plezier met het rondreizen!
Geniet nog daar! Voor je het weet sta je ook weer hier in de regen en kou! Hopen dat het met je teen dan weer wat beter gaat want het is hier echt geen weer voor slippers hoor!!
Veel liefs van ons! XXX -
14 December 2014 - 11:28
Gerda Van Vliet:
Hoi Laura,
de muggen zijn nog steeds dol op je? hebben wij in Suriname ook best veel last van gehad,
Ik heb op mijn benen nog een paar littekens van de muggen.
Maar voor jou zit het werken er bijna op. en ga je nog wat vakantie houden, zo al met al gaat de tijd snel.
Wij gaan vanmiddag een borrel halen bij je moeder, zij viert vandaag haar verjaardag.
Je hebt weer mooie foto`s gemaakt, zo krijgen wij een goed beeld, wat jij allemaal doet daar, buiten het bier drinken om en zo,.
Geniet nog van de laatste weken in de warmte, voor je het weet zit je weer in het koude kikkerlandje,
groetjes jan en gerda -
15 December 2014 - 08:04
Gerie:
Heee skattie
Nog even op de valreep een reactie. Klinkt allemaal heel goed. Ben er bij elk verslag even bij........Geniet nog even. Hier gaat alles prima
Dikke zoen Gerie -
15 December 2014 - 23:05
Harrie En Annie:
Hoi laura
Wat gaat dat snel zeg. Al weer bijna terug. Maar gelukkig neem je een schat aan belevenissen mee. Geniet er nog even van
Groetjes uit goes -
16 December 2014 - 12:40
Ada:
Hoi Laura,
Prachtige natuur daar in Kameroen!
Die wandelingen zou ik ook wel willen doen, iets kortere route denk ik, heb niet zoveel conditie als jou:)en dan lekker lui een paar uur op de top van de berg zitten, liggen.
Leuke foto;s van de kids ook.
Veel plezier en veel mooie natuur op je vakantie!
Groetjes,
Ada en Max
-
22 December 2014 - 17:56
Esmeralda:
Hai lau,
Als dat gebedje uit komt dan heb je straks 'n paar koters rondrennen en ga je trouwen! Ik heb wel zin in 'n feesie ;) Nog in dezelfde week krijg je een aanzoek (haha)
Mooie foto's hoor en leuk om nu een beeld te hebben bij een theefabriek :)
X Es
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
