Weerzien met Afrika
Door: Laura!
Blijf op de hoogte en volg Laura
19 Oktober 2014 | Kameroen, Bamenda
Zo, daar ben ik dan! Back in Africa!
Vlucht
Een vrij lange reis gehad met op zich redelijk goed eten en veel verveling in het vliegtuig. We vlogen via Istanbul waar we nog even de benen konden strekken. Daarna direct naar Kameroen gevlogen, waar we eerst nog op Yaoundé stopten om mensen te droppen en te tanken ofzo. En dat was maar een half uurtje vliegen van Douala af..
Daar om 1 uur 's nachts aangekomen en Fred stond ons daar op te wachten. Fred is een Nederlander die al ruim 40 jaar in Kameroen woont; wij verblijven op zijn erf, vandaar dat hij ons oppikte.
Zodra ik het vliegtuig uitstapte herkende ik de geuren van Afrika. Nooit gedacht dat dat daadwerkelijk zo zou zijn zoals mensen wel eens zeggen :). Herinneringen kwamen gelijk naar boven!
Die nacht hebben we in Douala geslapen waar we om 3 uur 's nachts in het hotel waren. Vroeg wakker en dus weinig geslapen. We hadden een autorit van ruim 5 uur voor de boeg naar Bamenda. Maar met de rijstijl en snelheid van Fred ging 't lekker vlot, ondertussen de kuilen ontwijkend terwijl er om ons heen meerdere ongelukken gebeurd waren op die weg.
Tussendoor af en toe een stop om wat eten in te slaan, benen te strekken en m'n eerste bush-toilet te doen.
Luxe!
Dinsdag in Bamenda aangekomen liet Fred ons het huis zien waar wij samen zouden verblijven. Kennis gemaakt met Belta, de huisgenoot van Fred. En daarna ons eerste biertje gedaan. Smaakte goed :).
Het huis was tot mijn verbazing érg luxe. Oke, valt opzich wel mee. Maar ik had het minder luxe verwacht. We slapen onder een dekbed, hebben elektriciteit, warm (!) water en een eigen keuken met gasfles. Wel lekker om ons eigen huis en slaapkamer te hebben, zodat we ook wat privacy hebben. Dus (het gehannes met) m'n klamboe en lakenzak kan ik nog even missen.
De wc heeft een klein beetje een gebruiksaanwijzing aangezien het deksel steeds omlaag klapt als ik wil gaan zitten. Maar komt vast wel goed :). Ook heeft de ketel een stoombootfluit zodra het water kookt.
Helaas betekent een eigen huis ook een eigen huishouden. Iets waar ik niet zo van hou... Net zoals koken.. Maar gelukkig heeft Ad zich opgeofferd om vaker te koken, als ik de was af en toe voor hem doe. Goede deal! Vooral aangezien mijn eerste kookervaring hier verbrande plantain opleverde.. Hoe ik dat ga oplossen als Ad over 4 weken naar huis gaat weet ik nog niet. Hij blijft namelijk in totaal 5 weken en ik 3 maanden.
De eerste paar dagen afgewassen met shampoo aangezien we nog geen zeep ofzo hadden.
Op de markt gister in Bamenda echter veel ingeslagen voor de komende week; groente, fruit en afwasmiddel ;).
Ook hebben we gelijk Sister Kathleen ontmoet in een soort verblijf/ restaurant. Zij is de 'manager' van het Treasure Centre. Samen een hapje gegeten; patatjes, groente, vlees ennnnnnnnnnnnnnn PLANTAIN!!! Verse ananas en papaja erbij! Jaaaa! Dat had ik gemist! Dat was dus een goed welkom ;).
De eerste muggenbulten heb ik ook al 'vriendelijk' in ontvangst genomen, ondanks gesmeer met DEET. Wel is het lekker warm, ondanks dat we dagelijks regen hebben. Geen echte grote regenbuien, maar gewoon, lekker nat :). Het droge seizoen komt er echter wel aan. Rond half 7 is het al donker, maar is ook weer vroeg licht waardoor de dagen vrij lang zijn.
Treasure Centre
Woensdag hadden we onze eerste kennismaking met het Treasure Centre, de kinderen en teachers. Een herkenbaar beeld van verschillende kinderen met handicaps. Middels het assembly werden we welkom geheten door iedereen; een vrolijk geklap en gezang en 'thank you lords'.
De eerste 3 dagen hebben we met name in de klassen geobserveerd, de kinderen, de lokalen en de logica. Het bestaat uit 3 grote gebouwen waarin de kinderen een soort dagbesteding krijgen. Het is rolstoel(race)vriendelijk en er worden ook een paar kinderen naar boven en beneden gebracht die niet zelf kunnen lopen.
De kinderen zijn allemaal lief, aanhankelijk, soms irritant, nieuwsgierig en vrolijk! Ze ruiken en voelen aan ons en pakken continu onze handen (negeer de gevaren hoe Ebola wordt overgebracht...) of vragen om aandacht. De teachers staan open voor ons en zijn als goed is bereid om dingen te veranderen als dat beter is voor de school en de kids.
Door de 2 voorgaande koppels zijn er al wat veranderingen aangebracht in onder andere de klassenindeling op niveau van het kind.
Het vervoer is echter een probleem, waardoor lang niet alle kinderen (op tijd) op school komen. Dit kan soms wat onhandig werken, maar daar moeten we aan wennen dat niet alles zo loopt zoals wij graag zouden willen!
Ondertussen helpen we af en toe een handje mee met eten met de kleintjes, aangezien ze dat zelf niet kunnen. Ik kreeg Blessing onder m'n hoede; hij zat echter meer onder t eten dan dat er in z'n mond ging. Ik geloof dat ik nog even moet wennen :).
Na het eten is er een soort speelkwartiertje en daarna was ik zo lief om kleine Daniël naar binnen te tillen. Dat was tenminste m'n plan tot ik een hand vol stront had. Welkom op Treasure Centre...
Al 2 dagen een potje voetbal op slippers meegedaan met de kids en met de sportdag op vrijdag. Over een goede conditie gesproken... Ondertussen lag een van de kinderen midden op het veld; maakt hem niet uit of we aan het voetballen waren. Kon ie mooi als middenstip fungeren ;).
Vanaf morgen delen Ad en ik ons op en gaan we beide ons ding doen op het Treasure Centre. Wat dat precies zal zijn en of alles gaat lukken... Wordt vervolgd ;).
Mochten jullie me nog willen contacten, m'n Kameroens nummer is;
+237 79 88 24 85 (mocht zelf m'n nummer uitkiezen!).
En ik vind het zeker leuk om een artikel te schrijven voor de nieuwsbrief van Advisium, Saskia! Mail me daarover maar op skoftige_laura@hotmail.com
Vlucht
Een vrij lange reis gehad met op zich redelijk goed eten en veel verveling in het vliegtuig. We vlogen via Istanbul waar we nog even de benen konden strekken. Daarna direct naar Kameroen gevlogen, waar we eerst nog op Yaoundé stopten om mensen te droppen en te tanken ofzo. En dat was maar een half uurtje vliegen van Douala af..
Daar om 1 uur 's nachts aangekomen en Fred stond ons daar op te wachten. Fred is een Nederlander die al ruim 40 jaar in Kameroen woont; wij verblijven op zijn erf, vandaar dat hij ons oppikte.
Zodra ik het vliegtuig uitstapte herkende ik de geuren van Afrika. Nooit gedacht dat dat daadwerkelijk zo zou zijn zoals mensen wel eens zeggen :). Herinneringen kwamen gelijk naar boven!
Die nacht hebben we in Douala geslapen waar we om 3 uur 's nachts in het hotel waren. Vroeg wakker en dus weinig geslapen. We hadden een autorit van ruim 5 uur voor de boeg naar Bamenda. Maar met de rijstijl en snelheid van Fred ging 't lekker vlot, ondertussen de kuilen ontwijkend terwijl er om ons heen meerdere ongelukken gebeurd waren op die weg.
Tussendoor af en toe een stop om wat eten in te slaan, benen te strekken en m'n eerste bush-toilet te doen.
Luxe!
Dinsdag in Bamenda aangekomen liet Fred ons het huis zien waar wij samen zouden verblijven. Kennis gemaakt met Belta, de huisgenoot van Fred. En daarna ons eerste biertje gedaan. Smaakte goed :).
Het huis was tot mijn verbazing érg luxe. Oke, valt opzich wel mee. Maar ik had het minder luxe verwacht. We slapen onder een dekbed, hebben elektriciteit, warm (!) water en een eigen keuken met gasfles. Wel lekker om ons eigen huis en slaapkamer te hebben, zodat we ook wat privacy hebben. Dus (het gehannes met) m'n klamboe en lakenzak kan ik nog even missen.
De wc heeft een klein beetje een gebruiksaanwijzing aangezien het deksel steeds omlaag klapt als ik wil gaan zitten. Maar komt vast wel goed :). Ook heeft de ketel een stoombootfluit zodra het water kookt.
Helaas betekent een eigen huis ook een eigen huishouden. Iets waar ik niet zo van hou... Net zoals koken.. Maar gelukkig heeft Ad zich opgeofferd om vaker te koken, als ik de was af en toe voor hem doe. Goede deal! Vooral aangezien mijn eerste kookervaring hier verbrande plantain opleverde.. Hoe ik dat ga oplossen als Ad over 4 weken naar huis gaat weet ik nog niet. Hij blijft namelijk in totaal 5 weken en ik 3 maanden.
De eerste paar dagen afgewassen met shampoo aangezien we nog geen zeep ofzo hadden.
Op de markt gister in Bamenda echter veel ingeslagen voor de komende week; groente, fruit en afwasmiddel ;).
Ook hebben we gelijk Sister Kathleen ontmoet in een soort verblijf/ restaurant. Zij is de 'manager' van het Treasure Centre. Samen een hapje gegeten; patatjes, groente, vlees ennnnnnnnnnnnnnn PLANTAIN!!! Verse ananas en papaja erbij! Jaaaa! Dat had ik gemist! Dat was dus een goed welkom ;).
De eerste muggenbulten heb ik ook al 'vriendelijk' in ontvangst genomen, ondanks gesmeer met DEET. Wel is het lekker warm, ondanks dat we dagelijks regen hebben. Geen echte grote regenbuien, maar gewoon, lekker nat :). Het droge seizoen komt er echter wel aan. Rond half 7 is het al donker, maar is ook weer vroeg licht waardoor de dagen vrij lang zijn.
Treasure Centre
Woensdag hadden we onze eerste kennismaking met het Treasure Centre, de kinderen en teachers. Een herkenbaar beeld van verschillende kinderen met handicaps. Middels het assembly werden we welkom geheten door iedereen; een vrolijk geklap en gezang en 'thank you lords'.
De eerste 3 dagen hebben we met name in de klassen geobserveerd, de kinderen, de lokalen en de logica. Het bestaat uit 3 grote gebouwen waarin de kinderen een soort dagbesteding krijgen. Het is rolstoel(race)vriendelijk en er worden ook een paar kinderen naar boven en beneden gebracht die niet zelf kunnen lopen.
De kinderen zijn allemaal lief, aanhankelijk, soms irritant, nieuwsgierig en vrolijk! Ze ruiken en voelen aan ons en pakken continu onze handen (negeer de gevaren hoe Ebola wordt overgebracht...) of vragen om aandacht. De teachers staan open voor ons en zijn als goed is bereid om dingen te veranderen als dat beter is voor de school en de kids.
Door de 2 voorgaande koppels zijn er al wat veranderingen aangebracht in onder andere de klassenindeling op niveau van het kind.
Het vervoer is echter een probleem, waardoor lang niet alle kinderen (op tijd) op school komen. Dit kan soms wat onhandig werken, maar daar moeten we aan wennen dat niet alles zo loopt zoals wij graag zouden willen!
Ondertussen helpen we af en toe een handje mee met eten met de kleintjes, aangezien ze dat zelf niet kunnen. Ik kreeg Blessing onder m'n hoede; hij zat echter meer onder t eten dan dat er in z'n mond ging. Ik geloof dat ik nog even moet wennen :).
Na het eten is er een soort speelkwartiertje en daarna was ik zo lief om kleine Daniël naar binnen te tillen. Dat was tenminste m'n plan tot ik een hand vol stront had. Welkom op Treasure Centre...
Al 2 dagen een potje voetbal op slippers meegedaan met de kids en met de sportdag op vrijdag. Over een goede conditie gesproken... Ondertussen lag een van de kinderen midden op het veld; maakt hem niet uit of we aan het voetballen waren. Kon ie mooi als middenstip fungeren ;).
Vanaf morgen delen Ad en ik ons op en gaan we beide ons ding doen op het Treasure Centre. Wat dat precies zal zijn en of alles gaat lukken... Wordt vervolgd ;).
Mochten jullie me nog willen contacten, m'n Kameroens nummer is;
+237 79 88 24 85 (mocht zelf m'n nummer uitkiezen!).
En ik vind het zeker leuk om een artikel te schrijven voor de nieuwsbrief van Advisium, Saskia! Mail me daarover maar op skoftige_laura@hotmail.com
-
19 Oktober 2014 - 22:01
Buuv:
Ik zat al met spanning te wachten op je eerste bericht!
leuke eerste week zo!
geniet ervan en succes met alles wat je wilt bereiken.
Groetjes buuv
-
20 Oktober 2014 - 10:21
Mireille:
Hoi Laura,
leuk om te lezen en herkenbaar. Doe de groetjes van me aan Relindis. Ik denk dat je met haar wel goed kan vinden, ook een beetje gek net als jij ;-) -
20 Oktober 2014 - 10:36
Saskia S:
Ahh wat een heerlijke verhalen maar vooral fotos weer!! I wanna come too!!! Genietse verder Lautje, de kennismaking gaat al goed! Succes met 'je eigen ding' ;)) Eet smakelijk verder hahahaha xxx Sas -
20 Oktober 2014 - 11:27
Marieke:
Hee Lau,
Wat leuk om weer zo'n reisverslag van je te lezen!
Wat een mooie foto's en goed om te lezen dat je het naar je zin hebt... en ach.... die poepbroeken die wennen vanzelf ;-)
Succes en geniet!!
x -
20 Oktober 2014 - 14:39
Gerda Van Vliet:
Hoi Laura,
leuk om je verhalen weer te lezen,en wat typerend dat je Afrika rook, dat je het vliegtuig uitkwam.
We blijven je berichten volgen, en succes daar, ook met het huishouden en koken.
groetjes Gerda en Jan -
20 Oktober 2014 - 14:49
Mark:
Hoi Laura,wat een ervaring gaat het weer worden!
Take care he.
Gr.Mark
ps Kratje Jupiler staat al koud hoor -
20 Oktober 2014 - 15:01
Femmy Bosch:
Hallo Laura wat leuk om je verslag weer te lezen Ik wens je veel succes en ook plezier natuurlijk.
Groetjes Femmy uit Wervershoof -
20 Oktober 2014 - 18:45
Inge:
Hi Lau!
Wat een super begin van je avontuur! Have fun de komende maanden en hoop snel weer zo'n leuk verslag + foto's te lezen! Leuke slippers btw ;-)
X -
20 Oktober 2014 - 19:22
Marleen :
Jaa leuk om iets te horen!!
Klinkt als een goede start!! Hehehe op de poephand na :'D
Ben benieuwd naar je eigen plan met de kids!
Succes
x je nichie -
20 Oktober 2014 - 19:42
Harleypapa:
Heej Yamaluis,
Lekker dat alles weer goed begint te lopen, die Blessing is toch niet toevallig 'n paard he :) heb gister m'n beginnerscursus fotografie afgewerkt en kijk nu uit naar de cursus voor gevorderden die begint volgende week dinsdag, doet jouw fototoestel het verder nog goed behalve het kraken van je lens, gelukkig heb ik hier nog een goede leggen die je al gereserveerd hebt, hier is alles goed verder, morgen wordt er storm en regen verwacht dus waarschijnlijk de hele dag binnen zitten. Heb je al een motor gekocht of moet dat nog even wachten
.
Groeten uit Lutjebroek van Harleypapa & Mama -
20 Oktober 2014 - 21:21
Jacob:
Hey Buurvrouw!
Klinkt goed allemaal weer. geniet er lekker van.
Ik stapte vanochtend de deur uit en dacht: "wat ruikt Venhuizen toch heerlijk." Is niet echt hetzelfde zeker?! Ik Lulu elke ochtend langs je huis, kijken of het echt 3 maanden gaat duren voor er weer antwoord komt haha
Veel plezier.
Jacob -
20 Oktober 2014 - 23:34
Fien:
Hallo Laura,
Wat leuk om je reisverslag te lezen! En wat een mooie foto's. Geniet ervan. Goeie deal met Ad (hij kookt lekker is mijn ervaring).
Succes met alles,
Hartelijke groet,
Fien (vrouw van Ad) -
22 Oktober 2014 - 06:11
Tina:
Murrie Visser ;)
Haha! Lach me alweer helemaal dood.. Denk dat je toch aan de bak zal moeten straks om nog wat voedsel binnen te krijgen :D En die markt, pfff! Moet je je wel even over je smetvrees heenzetten... Gelukkig heb je nu je afwasmiddel! Hebben ze geen lokaal antijeukmiddel? Jammer dat die muggen ons zo lekker vinden altijd grrr. Ben benieuwd wat je nog allemaal te wachten staat met die kids, de eerste ervaring is in ieder geval binnen :p
Nou veel plezier daar, ik heb je nummer opgeslagen!
Groetjes vanuit Los Angeles! -
22 Oktober 2014 - 19:33
Esmeralda:
Hey Lau,
Geweldig weer die verhalen en reacties. Ik lach me rot :-)
Mooie foto's en wat een lieve gezichtjes die kinderen (en dat uit mijn mond ;-)
Je bent een topper dat je je voor de mensen daar inzet! Geniet ervan en veel lol gewenst.
Grtz es -
23 Oktober 2014 - 13:30
Esther :
Hee Laura!
Dit wordt mijn leesboek voor de hersft hoor, jou blog! Zo herkenbaar zijn je belevenissen! Het huis zo luxe aantreffen was ook onze onverwachte ervaring!
en die foto's...ik smelt helemaal weg bij alle bekende gezichten.
Meer meer schrijfsels en foto's!
Geniet daar, haal er vooral veel plezier uit, de rest komt dan vanzelf.
Groetjes! Esther -
23 Oktober 2014 - 15:35
Rob Knoppert:
Hallo Laura,
Leuk om je eerste ervaringen te lezen. Ik hoop dat de oude mannen in je omgeving goed voor je zorgen. Groeten aan Fred en Ad
Rob Knoppert -
23 Oktober 2014 - 18:36
Cecile Kruip:
Rob stuurde je blog door naar Wilma en mij, jullie opvolgers in januari. het wordt steeds onwerkelijker te bedenken dat wij daar over 3 maanden zitten en jij verder trekt.
het begint te kriebelen. Ik wens jou en Ad heel goede weken samen op het Centre en in huis en straks alleen verder! -
26 Oktober 2014 - 14:00
Nicolette:
OOoo wat ben ik aan het genieten van je verhaal en alle mooie plaatjes! Alsof we even over je schouder mogen meereizen. Fijn dat jullie samen nu gesetteld zijn en de eerste indrukken verwerkt zijn.
Is er weer ruimte voor een heleboel nieuwe! Want die gaan er nog wel komen. Heb het goed en leuk samen met Ad en maak er wat moois van op het Treasure Centre en in Bamenda.
Groetjes! Nicolette
PS: is Mister Froggy nog 'still alive' ;-) -
31 Oktober 2014 - 17:13
Gertrud:
he Laura,
alweer een paar weken weg en al helemaal op je plek daar.
het ziet er allemaal goed uit, schattige kinderen onder hoede van jou. boffers!!
groetjes enne pannenkoeken bakken moet toch lukken!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
